display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره طه- آیه 82
وَإِنِّى لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحاً ثُمَّ اهْتَدَى
ترجمه
و البتّه من، هر کس را که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته انجام دهد، به هدایت برسد، قطعاً مى بخشم.
به دنبال آیه قبل که با تهدید به اتمام رسید، این آیه بشارت الهى را به همراه دارد و این شیوه در همه جاى قرآن دیده مى شود.
توبه از هر گناه و خلاف باید متناسب با همان گناه و خلاف باشد. مثلاً توبه کسى که نماز نخوانده، قضاى نماز است، توبه مردم آزارى، عذرخواهى است، توبه کتمانِ حقایق، بیان آن است، توبه شرک، ایمان به خداست، توبه مال مردم خوارى، ردّ اموال به صاحبان آن است.
گرچه در این آیه سخن از بخشش توبه کنندگان است، امّا در آیه دیگر مى خوانیم: کسانى که بعد از ایمان، کفر بورزند و بر آن بیفزایند، دیگر هرگز توبه آنان قبول نخواهد شد. «اِنّ الّذین کفروا بعد ایمانهم ثمّ ازدادوا کفراً لنتقبل توبتهم»
انبیاى الهى نیز از خدا طلب مغفرت مى کردند؛ آدم (ع): «اِن لمتغفرلنا»، نوح (ع): «الاّ تغفرلى و ترحمنى»، ابراهیم علیه السلام: «اطمع أن یغفرلى»، موسى (ع): «ربّ اغفرلى و لاخى»، عیسىعلیه السلام: «وأن تغفرلهم» و محمّد (ص): «واستغفره»
در روایات مراد از «اِهتدى»، هدایت به ولایت اهل بیت دانسته شده است.
پیام ها
1- راه توبه بر آنانکه مشمول غضب الهى شده اند، باز است. «فقد هوى...اِنّى لغفّار»
2- بازگشت واقعى انسان، مغفرت و آثار بسیارى را از جانب خدا در پى دارد. «انّى لغفّار لمن تاب»
3- توبه با شرایطى پذیرفته مى شود. الف: بازگشت «تاب»، ب: ایمان «آمن»، ج: کار خوب «عمل صالحاً»، د: هدایت پذیرى «اهتدى».
4- حتّى ایمان و عمل صالح بدون هدایت پذیرى از هادیان الهى کافى نیست. «آمن و عمل صالحاً ثمّ اهتدى» (آرى، اگر ایمان و عمل صالح باشد، ولى انسان در خط هدایت هادیان الهى قرار نگیرد، صید سامرى و بلع مباعوراها مى شود.)
5 - مؤمن بودن و مؤمن شدن مهم است، امّا مؤمن ماندن مهمتر است. «ثم اهتدى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِنِّى لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحاً ثُمَّ اهْتَدَى
ترجمه
و البتّه من، هر کس را که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته انجام دهد، به هدایت برسد، قطعاً مى بخشم.
به دنبال آیه قبل که با تهدید به اتمام رسید، این آیه بشارت الهى را به همراه دارد و این شیوه در همه جاى قرآن دیده مى شود.
توبه از هر گناه و خلاف باید متناسب با همان گناه و خلاف باشد. مثلاً توبه کسى که نماز نخوانده، قضاى نماز است، توبه مردم آزارى، عذرخواهى است، توبه کتمانِ حقایق، بیان آن است، توبه شرک، ایمان به خداست، توبه مال مردم خوارى، ردّ اموال به صاحبان آن است.
گرچه در این آیه سخن از بخشش توبه کنندگان است، امّا در آیه دیگر مى خوانیم: کسانى که بعد از ایمان، کفر بورزند و بر آن بیفزایند، دیگر هرگز توبه آنان قبول نخواهد شد. «اِنّ الّذین کفروا بعد ایمانهم ثمّ ازدادوا کفراً لنتقبل توبتهم»
انبیاى الهى نیز از خدا طلب مغفرت مى کردند؛ آدم (ع): «اِن لمتغفرلنا»، نوح (ع): «الاّ تغفرلى و ترحمنى»، ابراهیم علیه السلام: «اطمع أن یغفرلى»، موسى (ع): «ربّ اغفرلى و لاخى»، عیسىعلیه السلام: «وأن تغفرلهم» و محمّد (ص): «واستغفره»
در روایات مراد از «اِهتدى»، هدایت به ولایت اهل بیت دانسته شده است.
پیام ها
1- راه توبه بر آنانکه مشمول غضب الهى شده اند، باز است. «فقد هوى...اِنّى لغفّار»
2- بازگشت واقعى انسان، مغفرت و آثار بسیارى را از جانب خدا در پى دارد. «انّى لغفّار لمن تاب»
3- توبه با شرایطى پذیرفته مى شود. الف: بازگشت «تاب»، ب: ایمان «آمن»، ج: کار خوب «عمل صالحاً»، د: هدایت پذیرى «اهتدى».
4- حتّى ایمان و عمل صالح بدون هدایت پذیرى از هادیان الهى کافى نیست. «آمن و عمل صالحاً ثمّ اهتدى» (آرى، اگر ایمان و عمل صالح باشد، ولى انسان در خط هدایت هادیان الهى قرار نگیرد، صید سامرى و بلع مباعوراها مى شود.)
5 - مؤمن بودن و مؤمن شدن مهم است، امّا مؤمن ماندن مهمتر است. «ثم اهتدى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است