display result search
- 3586
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 15 سوره کهف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 15
هَؤُلَا ءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُواْ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً لَّوْلَا یَأْتُونَ عَلَیْهِم بِسُلْطَنٍ بَیِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ کَذِباً
ترجمه
آنان قوم مایند که به جز او، خدایان دیگرى گرفتهاند. چرا آنان دلیل آشکارى بر خدایان خود نمىآورند؟ پس کیست ستمکارتر از کسى که بر خداوند، دروغى افترا بندد؟
با اینکه در کلمه «افتراء» نسبت دروغ نهفته است، ولى بازهم کلمه «کذباً» در آیه مطرح شده است. این شاید به خاطر آن باشد که افترا دو گونه است: گاهى امکان نسبت هست، ولى گاهى امکان نسبت هم نیست و شرک از نوع دوّم است. زیرا شریک براى قدرت و علم بى نهایت محال است.
پیام ها
1- بى تفاوتى نسبت به گمراهى و انحراف دیگران، ممنوع است. «هؤلاء قومنا» (اصحاب کهف، از انحراف قوم خود ناراحت بودند.)
2- بزرگترین دغدغه مردان خدا، انحراف عقیدتى مردم است. «اِتّخذوا من دونه آلهة»
3- تقلید و تبعیّت از محیط در عقاید، منطق صحیحى نیست، براى عقاید، باید دلیل روشن داشت. «قومنا اتخّذوا ... لولا یأتون علیهم بسلطان مبین»
4- شرک، افترا بر خدا و بى دلیل است. «ممّن افترى على اللّه»
5 - دروغ، ظلم است و دروغگو ظالم، و کسى که به خدا دروغ بربندد، ظالم تر است. «فمَن اظلم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
هَؤُلَا ءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُواْ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً لَّوْلَا یَأْتُونَ عَلَیْهِم بِسُلْطَنٍ بَیِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ کَذِباً
ترجمه
آنان قوم مایند که به جز او، خدایان دیگرى گرفتهاند. چرا آنان دلیل آشکارى بر خدایان خود نمىآورند؟ پس کیست ستمکارتر از کسى که بر خداوند، دروغى افترا بندد؟
با اینکه در کلمه «افتراء» نسبت دروغ نهفته است، ولى بازهم کلمه «کذباً» در آیه مطرح شده است. این شاید به خاطر آن باشد که افترا دو گونه است: گاهى امکان نسبت هست، ولى گاهى امکان نسبت هم نیست و شرک از نوع دوّم است. زیرا شریک براى قدرت و علم بى نهایت محال است.
پیام ها
1- بى تفاوتى نسبت به گمراهى و انحراف دیگران، ممنوع است. «هؤلاء قومنا» (اصحاب کهف، از انحراف قوم خود ناراحت بودند.)
2- بزرگترین دغدغه مردان خدا، انحراف عقیدتى مردم است. «اِتّخذوا من دونه آلهة»
3- تقلید و تبعیّت از محیط در عقاید، منطق صحیحى نیست، براى عقاید، باید دلیل روشن داشت. «قومنا اتخّذوا ... لولا یأتون علیهم بسلطان مبین»
4- شرک، افترا بر خدا و بى دلیل است. «ممّن افترى على اللّه»
5 - دروغ، ظلم است و دروغگو ظالم، و کسى که به خدا دروغ بربندد، ظالم تر است. «فمَن اظلم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است