display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره رعد- آیه 5
وَإِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَءِذَا کُنَّا تُرَ باً أَءِنَّا لَفِى خَلْقٍ جَدِیدٍ أُوْلَئِکَ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ وَأُوْلِئِکَ الْأَغْلَلُ فِى أَعْنَاقِهِمْ وَ أُوْلَئِکَ أَصْحَبُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ
ترجمه
اگر تعجب مى کنى پس عجیب گفتار آنهاست (که مى گویند:) آیا آنگاه که خاک شدیم، آیا به آفرینش تازه اى در مى آییم؟ آنانند کسانى که به پروردگارشان کفر ورزیدند و همانانند که غلّ ها در گردنشان باشد و همانانند همدم آتش که در آن جاودانه اند.
این آیه خطاب به پیامبر مى فرماید: از انکار نبوّت توسط مردم تعجّب مکن، زیرا آنها از قدرت من، در زنده کردن مردگان نیز در تعجّب اند و آن را باور ندارند.
منکرین معاد دلیلى بر محال بودن معاد، ارائه نداده اند و تنها وقوع آن را بعید مى شمرند. در مقابل، قرآن علاوه بر ذکر عدالت و حکمت خداوند که مستلزم وجود قیامت است، بارها در مقام جواب از این استبعاد منکرین برآمده است؛
یکجا مى فرماید: اگر شما در وقوع قیامت شک دارید، از آفرینش ابتدایى خود یاد کنید که ما چگونه شما را از خاک و نطفه آفریدیم. «یاایها النّاس ان کنتم فى ریب من البعث فانّا خلقناکم من تراب ثم من نطفة»
و در جاى دیگر مى فرماید: اى پیامبر! به مردم بگو: همان کسى که بار اول شما را آفرید، بار دیگر در قیامت شما را خلق خواهد کرد و جاى هیچگونه تعجّبى هم نیست. «قل یحییها الّذى أنشاها اوّل مرّة و هو بکلّ خلق علیم»
پیام ها
1- انکار معاد یعنى انکار قدرت، عدالت و حکمت خداوند و این کفر است. «اولئک الّذین کفروا»
2- منکر معاد چون تمام هدفش دنیاست، به غل و زنجیر مادیّت، هواپرستى، جهل و خرافات مبتلا مى گردد و اینچنین کسى در آخرت نیز در غل و زنجیر عذاب الهى خواهد بود. «الاغلال»
3- غل و زنجیر در قیامت بر روى گردن منکرین نیست تا بتوانند آن را بردارند، بلکه چنان به درون گردنشان فرو رفته که قابل برداشتن نیست. «فى اعناقهم»
4- منکر معاد چون توشه اى براى رهایى خود از قهر الهى فراهم نکرده، همیشه در عذاب باقى است. «خالدین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَءِذَا کُنَّا تُرَ باً أَءِنَّا لَفِى خَلْقٍ جَدِیدٍ أُوْلَئِکَ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ وَأُوْلِئِکَ الْأَغْلَلُ فِى أَعْنَاقِهِمْ وَ أُوْلَئِکَ أَصْحَبُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ
ترجمه
اگر تعجب مى کنى پس عجیب گفتار آنهاست (که مى گویند:) آیا آنگاه که خاک شدیم، آیا به آفرینش تازه اى در مى آییم؟ آنانند کسانى که به پروردگارشان کفر ورزیدند و همانانند که غلّ ها در گردنشان باشد و همانانند همدم آتش که در آن جاودانه اند.
این آیه خطاب به پیامبر مى فرماید: از انکار نبوّت توسط مردم تعجّب مکن، زیرا آنها از قدرت من، در زنده کردن مردگان نیز در تعجّب اند و آن را باور ندارند.
منکرین معاد دلیلى بر محال بودن معاد، ارائه نداده اند و تنها وقوع آن را بعید مى شمرند. در مقابل، قرآن علاوه بر ذکر عدالت و حکمت خداوند که مستلزم وجود قیامت است، بارها در مقام جواب از این استبعاد منکرین برآمده است؛
یکجا مى فرماید: اگر شما در وقوع قیامت شک دارید، از آفرینش ابتدایى خود یاد کنید که ما چگونه شما را از خاک و نطفه آفریدیم. «یاایها النّاس ان کنتم فى ریب من البعث فانّا خلقناکم من تراب ثم من نطفة»
و در جاى دیگر مى فرماید: اى پیامبر! به مردم بگو: همان کسى که بار اول شما را آفرید، بار دیگر در قیامت شما را خلق خواهد کرد و جاى هیچگونه تعجّبى هم نیست. «قل یحییها الّذى أنشاها اوّل مرّة و هو بکلّ خلق علیم»
پیام ها
1- انکار معاد یعنى انکار قدرت، عدالت و حکمت خداوند و این کفر است. «اولئک الّذین کفروا»
2- منکر معاد چون تمام هدفش دنیاست، به غل و زنجیر مادیّت، هواپرستى، جهل و خرافات مبتلا مى گردد و اینچنین کسى در آخرت نیز در غل و زنجیر عذاب الهى خواهد بود. «الاغلال»
3- غل و زنجیر در قیامت بر روى گردن منکرین نیست تا بتوانند آن را بردارند، بلکه چنان به درون گردنشان فرو رفته که قابل برداشتن نیست. «فى اعناقهم»
4- منکر معاد چون توشه اى براى رهایى خود از قهر الهى فراهم نکرده، همیشه در عذاب باقى است. «خالدین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است