display result search
- 11029
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 33 سوره مائده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مائده- آیه 33
در شأن نزول آیه آمده است که جمعى از مشرکانِ مکّه به مدینه آمده، مسلمان شدند. ولى چون بیمار بودند به فرمان پیامبر اکرم به منطقه خوش آب و هوایى در بیرون مدینه رفته و اجازه یافتند از شیر شترهاى زکات بهره ببرند. امّا چون سالم شدند، چوپان هاى مسلمان را گرفته، دست و پایشان را بریدند و چشمانشان را کور کرده، شتران را به غارت بردند و از اسلام هم دست کشیدند. رسول خدا دستور داد آنان را دستگیر کنند و همان کارى را که با چوپانان کرده بودند، بر سر خودشان آوردند. آیه فوق نازل شد.
کیفرهایى که در آیه آمده، «حقّ اللّه» است و از جانب حکومت یا مردم قابل عفو و تبدیل نیست. و در تفسیر المیزان آمده است که انتخاب یکى از چهار کیفر، با امام مسلمین است و اگر اولیاى مقتول هم عفو کنند، باید یکى از کیفرها اجرا شود.
کلمه «جزاء» به معناى کیفر و پاداش کافى است یعنى حدود و مجازات هاى چهارگانه براى مجرم عادلانه و کافى است.
براى اصلاح جامعه، هم موعظه و ارشاد لازم است، هم شمشیر و برخورد قاطع و انقلابى. (آیه قبل، پیام و هشدار به قاتل بود، واین آیه عقوبت افراد محارب و مفسِد را بیان مى کند)
عقوبت باید همراه با عدالت باشد. چون فسادها و خصوصیّات مفسدان متفاوت است، کیفرها هم یکسان نیست. مثلا اگر فساد، فجیعانه بود، کیفرش قتل است ولى اگر سطحى بود، کیفر آن تبعید است. این معنا از روایات فهمیده مى شود، از جمله آنکه: کیفر قتل، اعدام است، کیفر ارعاب، تبعید است، کیفر راهزنى و سرقت، قطع دست و پا است و کیفر قتل و راهزنى و سرقت مسلحانه، قطع دست و پا و به دار آویختن است.
اجراى احکام و حدود الهى، در سایهى برپایى نظام و حکومت اسلامى میسّر است، پس دین از سیاست جدا نیست.
آنان که بر امام و رهبر مسلمین یا حکومت اسلامى خروج کنند، مشمول «یحاربون اللّه» مى شوند.
طبق آیه 279 سوره بقره، رباخوار، «محارب» خدا و پیامبر است، «فأذنوا بحرب من اللّه و رسوله» چون امنیّت اقتصادى را به هم مىزند. همچنین در روایات، توهین به مسلمان، محاربه با خدا به حساب آمده است: «من أهان لى ولیاً فقد بارزنى بالمحاربة».
پیام ها
1- وظیفه نظام و حکومت، حفظ امنیّت شهرها، روستاها، جاده ها و برخورد با متخلّفان است. «انّما جزاء...»
2- جنگ با خلق خدا، جنگ با خداست و آنکه با مردم طرف شود، گویا با خداوند طرف است. «یحاربون اللّه»
3- نافرمانى از دستورات پیامبر و مبارزه با آنها، جنگ با خداوند است. «یحاربون اللّه و رسوله»
4- براى آنان که امنیّت جامعه را بر هم مىزنند، چند نوع کیفر مقرر شده است: اعدام، تبعید، قطع دست و پا، به دار آویختن. «یقتّلوا او یصلّبوا...»
5 - عقوبت سخت براى ستمپیشگان است، نه آنان که به ندرت مرتکب مى شوند. «یحاربون، یسعون» (فعل مضارع، نشان استمرار کار است)
6- مخالفان ولایت رسول اللّه که قصد براندازى دارند و با نظام الهى در جنگند، باید به سختترین کیفر مجازات شوند.«یحاربون اللَّه و رسوله... ان یقتّلوا»
منبع:پایگاه درس هایی از قرآن
در شأن نزول آیه آمده است که جمعى از مشرکانِ مکّه به مدینه آمده، مسلمان شدند. ولى چون بیمار بودند به فرمان پیامبر اکرم به منطقه خوش آب و هوایى در بیرون مدینه رفته و اجازه یافتند از شیر شترهاى زکات بهره ببرند. امّا چون سالم شدند، چوپان هاى مسلمان را گرفته، دست و پایشان را بریدند و چشمانشان را کور کرده، شتران را به غارت بردند و از اسلام هم دست کشیدند. رسول خدا دستور داد آنان را دستگیر کنند و همان کارى را که با چوپانان کرده بودند، بر سر خودشان آوردند. آیه فوق نازل شد.
کیفرهایى که در آیه آمده، «حقّ اللّه» است و از جانب حکومت یا مردم قابل عفو و تبدیل نیست. و در تفسیر المیزان آمده است که انتخاب یکى از چهار کیفر، با امام مسلمین است و اگر اولیاى مقتول هم عفو کنند، باید یکى از کیفرها اجرا شود.
کلمه «جزاء» به معناى کیفر و پاداش کافى است یعنى حدود و مجازات هاى چهارگانه براى مجرم عادلانه و کافى است.
براى اصلاح جامعه، هم موعظه و ارشاد لازم است، هم شمشیر و برخورد قاطع و انقلابى. (آیه قبل، پیام و هشدار به قاتل بود، واین آیه عقوبت افراد محارب و مفسِد را بیان مى کند)
عقوبت باید همراه با عدالت باشد. چون فسادها و خصوصیّات مفسدان متفاوت است، کیفرها هم یکسان نیست. مثلا اگر فساد، فجیعانه بود، کیفرش قتل است ولى اگر سطحى بود، کیفر آن تبعید است. این معنا از روایات فهمیده مى شود، از جمله آنکه: کیفر قتل، اعدام است، کیفر ارعاب، تبعید است، کیفر راهزنى و سرقت، قطع دست و پا است و کیفر قتل و راهزنى و سرقت مسلحانه، قطع دست و پا و به دار آویختن است.
اجراى احکام و حدود الهى، در سایهى برپایى نظام و حکومت اسلامى میسّر است، پس دین از سیاست جدا نیست.
آنان که بر امام و رهبر مسلمین یا حکومت اسلامى خروج کنند، مشمول «یحاربون اللّه» مى شوند.
طبق آیه 279 سوره بقره، رباخوار، «محارب» خدا و پیامبر است، «فأذنوا بحرب من اللّه و رسوله» چون امنیّت اقتصادى را به هم مىزند. همچنین در روایات، توهین به مسلمان، محاربه با خدا به حساب آمده است: «من أهان لى ولیاً فقد بارزنى بالمحاربة».
پیام ها
1- وظیفه نظام و حکومت، حفظ امنیّت شهرها، روستاها، جاده ها و برخورد با متخلّفان است. «انّما جزاء...»
2- جنگ با خلق خدا، جنگ با خداست و آنکه با مردم طرف شود، گویا با خداوند طرف است. «یحاربون اللّه»
3- نافرمانى از دستورات پیامبر و مبارزه با آنها، جنگ با خداوند است. «یحاربون اللّه و رسوله»
4- براى آنان که امنیّت جامعه را بر هم مىزنند، چند نوع کیفر مقرر شده است: اعدام، تبعید، قطع دست و پا، به دار آویختن. «یقتّلوا او یصلّبوا...»
5 - عقوبت سخت براى ستمپیشگان است، نه آنان که به ندرت مرتکب مى شوند. «یحاربون، یسعون» (فعل مضارع، نشان استمرار کار است)
6- مخالفان ولایت رسول اللّه که قصد براندازى دارند و با نظام الهى در جنگند، باید به سختترین کیفر مجازات شوند.«یحاربون اللَّه و رسوله... ان یقتّلوا»
منبع:پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان