display result search
سخنرانی آیت الله سید رحیم توکل با موضوع "شکرگزاری، پل ارتباط به نعمات"، سال 1404
یکی از مواردی که در اسلام به او خیلی تاکید شده و به ما امر فرمودند این کار را مراعات کنیم و آن شکر منعم است. وقتی کسی در حق ما عنایتی کرد و در حق ما ابراز محبتی کرد عقل عاقل حاکم از او باید تشکر کند. شکر منعم یعنی آن که اگر در حق ما عنایتی کرد از او باید تشکر کرد. اما اینکه در حق ما چه عنایتی را انجام داد؟ و از او باید چگونه تشکر بکنیم؟ دو نکته مهم است. آنچه که ما داریم از حق تعالی است. همه چیز به دست اوست و از هر کریمی بالاتر هست و به ما نیازی ندارد. خداوند عالم بی نیاز مطلق هست، خداوند عالم کمال محض هست و آن توفیقی را که باید انجام بدهیم که او عنایت می کند. توفیق عمل درک این تشکر و نحوه تشکر همه این ها باز با عنایت اوست. ذات اقدس الهی بی نهایت هست و چون قدرت خدا عین ذات هست پس قدرت خدا بی نهایت هست. یعنی هر عملی را که انجام شدنی هست خدا بر آن کار قادر هست.اینکه در محضر خدا چطور تشکر کنیم و چه کار باید بکنیم؟ همه درکش با اوست. در اینجا باب هدایت عامه باز می شود و عقل ما به استقلال می گوید خداوند باید افرادی را به سوی ما بفرستد تا به ما راه را نشان بدهند. اگر انبیا نبودند، ما درک نمی کردیم که چه کار باید انجام بدهیم. یکی از راه های تشکر از خدای عالم نماز خواندن هست. لذا باب هدایت عامه باز می شود و این هدایت عامه خودش دو تا مصداق دارد، یکی ارسال انبیاست و یکی انزال کتاب هست. لذا این دو گوهر ارسال انبیا و انزال کتاب آمدند تا به ما یاد بدهند چگونه از خدا می توانیم تشکر بکنی. انبیا با نشانه ها و معجزات به سوی بشر فرستاده شدند تا پذیرفته شوند. انبیا مامور شدند با مردم صحبت کنند به اندازه درک و عقل و شعور مردم. لذا پیامبران برای اثبات حرفایشان باید معجزه می آوردند و باید اعجاز آنها طبق خواسته سائل باشد که چگونه قانع می شود و بایستی طوری با مردم حرف بزنند که همه مردم بفهمند. در روایت آمده قرآن بر چهار وجه نازل شده است، ظواهر و اشارات و لطائف و حقایق و این چهار وجه قرآن است. افراد عادی با این ظاهر قرآن کار دارند. انسان های با دقت اشارات قرآنی را درک می کنند. اولیا الهی هم کسانی هستند که در مرتبه بالاتر لطائف الهی را می بینند. اما حقایق قرآنی را فقط انبیا و کسانی که حجت خدا هستند درک می کنند. قرآن از سرچشمه ای آمده که پشتش بی نهایت هست. خدا نیازی به تشکر ما ندارد اما فرموده است که اگر شکرگزار باشید نعمات شما را افزون میکنم و اگر شکر گزار نباشید نعمات شما را از شما پس می گیرم. پس انسان باید به درگاه خدا شاکر و شکور باشد. اگر خداوند از انسان تشکر کند، سرپرستی او را برعهده می گیرد و از ظلمات خارج و به سوی نور هدایت می کند.
یکی از مواردی که در اسلام به او خیلی تاکید شده و به ما امر فرمودند این کار را مراعات کنیم و آن شکر منعم است. وقتی کسی در حق ما عنایتی کرد و در حق ما ابراز محبتی کرد عقل عاقل حاکم از او باید تشکر کند. شکر منعم یعنی آن که اگر در حق ما عنایتی کرد از او باید تشکر کرد. اما اینکه در حق ما چه عنایتی را انجام داد؟ و از او باید چگونه تشکر بکنیم؟ دو نکته مهم است. آنچه که ما داریم از حق تعالی است. همه چیز به دست اوست و از هر کریمی بالاتر هست و به ما نیازی ندارد. خداوند عالم بی نیاز مطلق هست، خداوند عالم کمال محض هست و آن توفیقی را که باید انجام بدهیم که او عنایت می کند. توفیق عمل درک این تشکر و نحوه تشکر همه این ها باز با عنایت اوست. ذات اقدس الهی بی نهایت هست و چون قدرت خدا عین ذات هست پس قدرت خدا بی نهایت هست. یعنی هر عملی را که انجام شدنی هست خدا بر آن کار قادر هست.اینکه در محضر خدا چطور تشکر کنیم و چه کار باید بکنیم؟ همه درکش با اوست. در اینجا باب هدایت عامه باز می شود و عقل ما به استقلال می گوید خداوند باید افرادی را به سوی ما بفرستد تا به ما راه را نشان بدهند. اگر انبیا نبودند، ما درک نمی کردیم که چه کار باید انجام بدهیم. یکی از راه های تشکر از خدای عالم نماز خواندن هست. لذا باب هدایت عامه باز می شود و این هدایت عامه خودش دو تا مصداق دارد، یکی ارسال انبیاست و یکی انزال کتاب هست. لذا این دو گوهر ارسال انبیا و انزال کتاب آمدند تا به ما یاد بدهند چگونه از خدا می توانیم تشکر بکنی. انبیا با نشانه ها و معجزات به سوی بشر فرستاده شدند تا پذیرفته شوند. انبیا مامور شدند با مردم صحبت کنند به اندازه درک و عقل و شعور مردم. لذا پیامبران برای اثبات حرفایشان باید معجزه می آوردند و باید اعجاز آنها طبق خواسته سائل باشد که چگونه قانع می شود و بایستی طوری با مردم حرف بزنند که همه مردم بفهمند. در روایت آمده قرآن بر چهار وجه نازل شده است، ظواهر و اشارات و لطائف و حقایق و این چهار وجه قرآن است. افراد عادی با این ظاهر قرآن کار دارند. انسان های با دقت اشارات قرآنی را درک می کنند. اولیا الهی هم کسانی هستند که در مرتبه بالاتر لطائف الهی را می بینند. اما حقایق قرآنی را فقط انبیا و کسانی که حجت خدا هستند درک می کنند. قرآن از سرچشمه ای آمده که پشتش بی نهایت هست. خدا نیازی به تشکر ما ندارد اما فرموده است که اگر شکرگزار باشید نعمات شما را افزون میکنم و اگر شکر گزار نباشید نعمات شما را از شما پس می گیرم. پس انسان باید به درگاه خدا شاکر و شکور باشد. اگر خداوند از انسان تشکر کند، سرپرستی او را برعهده می گیرد و از ظلمات خارج و به سوی نور هدایت می کند.
تاکنون نظری ثبت نشده است