display result search
- 5580
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه30 سوره فرقان
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فرقان- آیه 30
وَقَالَ الرَّسُولُ یَرَبِّ إِنَّ قَوْمِى اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُوراً
ترجمه
پیامبر (در روز قیامت از روى شکایت) مىگوید: پروردگارا! قوم من این قرآن را رها کردند.
این آیه، از گلایهى پیامبر اسلام سخن مى گوید و آن حضرت چون «رحمة للعالمین» است نفرین نمى کند.
امام رضا (ع) فرمود: دلیل آن که در نماز، قرآن مىخوانیم آن است که قرآن از مهجوریّت خارج شود.
در روایات آمده است: هر روز پنجاه آیه از قرآن را بخوانید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد، آرام بخوانید و دل خود را با تلاوت قرآن تکان دهید و هرگاه فتنه ها همچون شب تاریک به شما هجوم آوردند، به قرآن پناه برید.
به نظرم رسید اقرار بعضى بزرگان را دربارهى مهجوریّت قرآن نقل کنم:
الف: ملاصدرا قدس سره در مقدّمه تفسیر سوره واقعه مى گوید: بسیار به مطالعه کتب حکما پرداختم تا آنجا که گمان کردم کسى هستم، ولى همین که کمى بصیرتم باز شد، خودم را از علوم واقعى خالى دیدم. در آخر عمر به فکر رفتم که به سراغ تدبّر در قرآن و روایات محمّد و آلمحمّد بروم. یقین کردم که کارم بىاساس بوده است، زیرا در طول عمرم به جاى نور در سایه ایستاده بودم. از غصه جانم آتش گرفت و قلبم شعله کشید، تا رحمت الهى دستم را گرفت و مرا با اسرار قرآن آشنا کرد و شروع به تفسیر و تدبّر در قرآن کردم، درِ خانهى وحى را کوبیدم، درها باز شد و پرده ها کنار رفت و دیدم فرشتگان به من مى گویند: «سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین».
ب: فیض کاشانى قدس سره مى گوید: کتابها و رساله ها نوشتم، تحقیقاتى کردم، ولى در هیچ یک از علوم دوائى براى دردم و آبى براى عطشم نیافتم، بر خود ترسیدم و به سوى خدا فرار و انابه کردم تا خداوند مرا از طریق تعمّق در قرآن و حدیث هدایت کرد.
ج: امام خمینى قدس سره در گفتارى از اینکه تمام عمر خود را در راه قرآن صرف نکرده، تأسّف مى خورد و به حوزه ها و دانشگاه ها سفارش مى کند که قرآن و ابعاد گوناگون آن را در همه رشته ها، مقصد اعلى قرار دهند تا مبادا در آخر عمر برایّام جوانى تأسّف بخورند.
«هِجر»، جدایى با عمل، بدن، زبان و قلب را شامل مى شود.
رابطهى میان انسان و کتاب آسمانى، باید دائمى و در تمام زمینه ها باشد، زیرا کلمهى «هجر» در جایى به کار مىرود که میان انسان و آن چیز رابطه باشد.
بنابراین باید تلاشى همه جانبه داشته باشیم تا قرآن را از مهجوریّت در آوریم و آن را در همهى ابعاد زندگى، محور علمى و عملى خود قرار دهیم تا رضایت پیامبر عزیز اسلام را جلب کنیم.
نخواندن قرآن، ترجیح غیر قرآن بر قرآن، محور قرار ندادن آن، تدبّر نکردن در آن، تعلیم ندادنش به دیگران و عمل نکردن به آن، از مصادیق مهجور کردن قرآن است. حتّى کسى که قرآن را فرا گیرد ولى آن را کنار گذارد و به آن نگاه نکند و تعهّدى نداشته باشد، او نیز قرآن را مهجور کرده است.
پیام ها
1- در قیامت یکى از شاکیان، پیامبر اکرم است. «و قال الرسول»
2- انتقاد از کسانى است که آگاهانه قرآن را کنار مى گذارند. «اتّخذوا...» و نفرمود: «کان عندهم مهجورا»
3- جمع آورى و تدوین قرآن، در زمان شخص پیامبر اکرم انجام شده و لذا مورد اشاره و خطاب قرار گرفته است. «هذَا القرآن»
4- مهجوریّت قرآن و گلایه پیامبر و مسئولیّت ما قطعى است. («قال» فعل ماضى نشانه حتمى بودن است)
5 - تلاوت ظاهرى کافى نیست، بلکه مهجوریّتزدایى لازم است. «مهجورا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَقَالَ الرَّسُولُ یَرَبِّ إِنَّ قَوْمِى اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُوراً
ترجمه
پیامبر (در روز قیامت از روى شکایت) مىگوید: پروردگارا! قوم من این قرآن را رها کردند.
این آیه، از گلایهى پیامبر اسلام سخن مى گوید و آن حضرت چون «رحمة للعالمین» است نفرین نمى کند.
امام رضا (ع) فرمود: دلیل آن که در نماز، قرآن مىخوانیم آن است که قرآن از مهجوریّت خارج شود.
در روایات آمده است: هر روز پنجاه آیه از قرآن را بخوانید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد، آرام بخوانید و دل خود را با تلاوت قرآن تکان دهید و هرگاه فتنه ها همچون شب تاریک به شما هجوم آوردند، به قرآن پناه برید.
به نظرم رسید اقرار بعضى بزرگان را دربارهى مهجوریّت قرآن نقل کنم:
الف: ملاصدرا قدس سره در مقدّمه تفسیر سوره واقعه مى گوید: بسیار به مطالعه کتب حکما پرداختم تا آنجا که گمان کردم کسى هستم، ولى همین که کمى بصیرتم باز شد، خودم را از علوم واقعى خالى دیدم. در آخر عمر به فکر رفتم که به سراغ تدبّر در قرآن و روایات محمّد و آلمحمّد بروم. یقین کردم که کارم بىاساس بوده است، زیرا در طول عمرم به جاى نور در سایه ایستاده بودم. از غصه جانم آتش گرفت و قلبم شعله کشید، تا رحمت الهى دستم را گرفت و مرا با اسرار قرآن آشنا کرد و شروع به تفسیر و تدبّر در قرآن کردم، درِ خانهى وحى را کوبیدم، درها باز شد و پرده ها کنار رفت و دیدم فرشتگان به من مى گویند: «سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین».
ب: فیض کاشانى قدس سره مى گوید: کتابها و رساله ها نوشتم، تحقیقاتى کردم، ولى در هیچ یک از علوم دوائى براى دردم و آبى براى عطشم نیافتم، بر خود ترسیدم و به سوى خدا فرار و انابه کردم تا خداوند مرا از طریق تعمّق در قرآن و حدیث هدایت کرد.
ج: امام خمینى قدس سره در گفتارى از اینکه تمام عمر خود را در راه قرآن صرف نکرده، تأسّف مى خورد و به حوزه ها و دانشگاه ها سفارش مى کند که قرآن و ابعاد گوناگون آن را در همه رشته ها، مقصد اعلى قرار دهند تا مبادا در آخر عمر برایّام جوانى تأسّف بخورند.
«هِجر»، جدایى با عمل، بدن، زبان و قلب را شامل مى شود.
رابطهى میان انسان و کتاب آسمانى، باید دائمى و در تمام زمینه ها باشد، زیرا کلمهى «هجر» در جایى به کار مىرود که میان انسان و آن چیز رابطه باشد.
بنابراین باید تلاشى همه جانبه داشته باشیم تا قرآن را از مهجوریّت در آوریم و آن را در همهى ابعاد زندگى، محور علمى و عملى خود قرار دهیم تا رضایت پیامبر عزیز اسلام را جلب کنیم.
نخواندن قرآن، ترجیح غیر قرآن بر قرآن، محور قرار ندادن آن، تدبّر نکردن در آن، تعلیم ندادنش به دیگران و عمل نکردن به آن، از مصادیق مهجور کردن قرآن است. حتّى کسى که قرآن را فرا گیرد ولى آن را کنار گذارد و به آن نگاه نکند و تعهّدى نداشته باشد، او نیز قرآن را مهجور کرده است.
پیام ها
1- در قیامت یکى از شاکیان، پیامبر اکرم است. «و قال الرسول»
2- انتقاد از کسانى است که آگاهانه قرآن را کنار مى گذارند. «اتّخذوا...» و نفرمود: «کان عندهم مهجورا»
3- جمع آورى و تدوین قرآن، در زمان شخص پیامبر اکرم انجام شده و لذا مورد اشاره و خطاب قرار گرفته است. «هذَا القرآن»
4- مهجوریّت قرآن و گلایه پیامبر و مسئولیّت ما قطعى است. («قال» فعل ماضى نشانه حتمى بودن است)
5 - تلاوت ظاهرى کافى نیست، بلکه مهجوریّتزدایى لازم است. «مهجورا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است