display result search
- 119
- 1000
- 1000
- 1000
تمدن پایه‌گذاری شده توسط رسول اکرم(ص)، جلسه ششم
سخنرانی آیت الله سید حسن عاملی با موضوع «تمدن پایه‌گذاری شده توسط رسول اکرم(ص)»، جلسه ششم: تکریم الهی نسبت به انسان، سال 1402
بحث ما در این بود که حضرت ختمی صلی الله علیه و آله و سلم مرتبت آرمانی‌ترین تمدن را با آرمانی‌ترین اصول به بشریت هدیه کرده است و اصلاً وجود حضرت ختمی مرتبت در میان تکریم‌های خداوند نسبت به انسان بالاترین تکریم است. اگر از ما بپرسند که بالاترین احترام خدا به بشریت چیست باید بگوییم که شخصیت عظیمی مثل حضرت ختمی مرتبت را به بشریت اهدا کرده است. خدای متعال 4 تکریم خیلی مهمی دارد. اولین تکریم این است که خدای متعال اجازه داده است که ما با خدا صحبت کنیم. ذره با لایتناهی بیاید صحبت کند. چه تکریمی بالاتر از این؟ خدا چه حساب خاصی برای ما باز کرده است که الآن در نماز در محاذات حضرت حق قرار می‌گیریم و ما را می‌پذیرد که دعوت کرده است که ما با خدا صحبت کنیم. و لذا بعد از مرگ دیگر این اجازه نیست. آنهایی که با خدا صحبت نکردند، به آنها دیگر اجازه صحبت داده نمی‌شود. خدا می‌فرماید که در دنیا که با من صحبت نکردی، حالا آمدی الآن صحبت کردی؟ و قد یدعون الی السجود؛ قبلاً که دعوت می‌شد برای اینکه خاضع شوی در برابر عظمت کائنات، عظمت خالق کائنات. آنها را اعتنا نکردی، اگر شخصی که بی‌نماز است این جمله را بشنود، هزاران با دق‌مرگ، غصه‌مرگ شود باز کم است. یک تکریم بزرگ خداوند این است که به اندازه یک قرآن با ما حرف زده است. خود خدا با ما حرف زده است. شما حساب کنید شما با ذره حرف می‌زنید؟ ذره را اصلاً به حساب می‌آورید که مخاطب شما قرار بگیرد؟ تخاطب خدا با انسان که «وَ کَلَّمَ اللَّهُ مُوسى تَکْلیما» خدا به عنوان یک امتحان بزرگ ذکر می‌کند که خدا با موسی حرف می‌زند. یکی از مقامات بزرگ حضرت موسی است و اینکه خدا با ما به اندازه قرآن یعنی کم صحبتی نیست که خدا با ما حرف زده است. در موضوعات مختلف و چقدر حساب باز کرده است در این صحبت کردن. چه اهتمامی دارد که دور انسان می‌چرخد، تاریخ می‌آورد، برهان می‌آورد، استدلال می‌آورد، دلیل می‌آورد، از گذشتگان می‌گوید، بهترین مسئله‌ها را می‌آورد. گاهی تطمیع می‌کند، اکرام می‌کند، گاهی تهدید می‌کند، «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَکْفَرَه مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَه» این هم از طرف خدا یک تکریمی است. یک تکریم بزرگ خدا این است که با 124 هزار پیغمبر سراغ ما آمده است. دیگر چه تکریمی بالاتر از این؟ در میان این 124 هزار پیغمبر پیغمبران اولوالعزم هستند. مثل حضرت ختمی مرتبت که با وجود حضرت ختمی‌مرتبت که ما عاجز هستیم از تصور، از تصویر شخصیت حضرت. انحصار زمان و مکان نمی‌گذارد که ما عظمت را ببینیم و بشناسیم. «الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ الْفَاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَ الْمُهَیْمِنِ عَلَى ذَلِکَ کُلِّهِ» حضرت در اسماء الصفات واعظ بوده است و خدای متعال 40 سال کلاس خصوصی ما یک لحظه آن را تصور کنیم خدا به کسی عنایت کند، به آسمان رود و کار آفتاب کند. این هم تکریم بزرگ خداوندی است. یک تکریمی هم خدای متعال دارد آن را خیلی‌ها توجه ندارند. آن هم این است که در برابر اعمال ناچیز ما، خدای متعال یک پذیرایی عظیمی درست کرده است. «تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَ لا فَساداً» یعنی شما هر چقدر کنح پذیرایی خدا را در آخرت برسید می‌بینید این استحقاق نیست. اعمال ما استحقاق داشته باشد آن پذیرایی خدا را، هیهات، هیهات. این فضل است. نه اینکه استحقاق است. اتفاقاً الآن آیه آن را هم می‌خوانم که خدای متعال هم خودش در یک جایی گفته است این فضل است. هر جا هم می‌گوید جزاءً مما کانوا یعملون، این هم با سودش تکریم است. والّا دارد یک آیه، فرموده است کرم فضل است. فضل من ربک. شما جزئیات آن را ببینید. آن عنایاتی که مثلاً بهشت که وارد می‌شود انسان نامه سرگذاشته می‌آید سلام من الحی الذی لایموت الی الحی الذی لایموت. می‌شود این نمازی که ما می‌خوانیم این مقام را داشته باشد؟
بحث ما در این بود که حضرت ختمی صلی الله علیه و آله و سلم مرتبت آرمانی‌ترین تمدن را با آرمانی‌ترین اصول به بشریت هدیه کرده است و اصلاً وجود حضرت ختمی مرتبت در میان تکریم‌های خداوند نسبت به انسان بالاترین تکریم است. اگر از ما بپرسند که بالاترین احترام خدا به بشریت چیست باید بگوییم که شخصیت عظیمی مثل حضرت ختمی مرتبت را به بشریت اهدا کرده است. خدای متعال 4 تکریم خیلی مهمی دارد. اولین تکریم این است که خدای متعال اجازه داده است که ما با خدا صحبت کنیم. ذره با لایتناهی بیاید صحبت کند. چه تکریمی بالاتر از این؟ خدا چه حساب خاصی برای ما باز کرده است که الآن در نماز در محاذات حضرت حق قرار می‌گیریم و ما را می‌پذیرد که دعوت کرده است که ما با خدا صحبت کنیم. و لذا بعد از مرگ دیگر این اجازه نیست. آنهایی که با خدا صحبت نکردند، به آنها دیگر اجازه صحبت داده نمی‌شود. خدا می‌فرماید که در دنیا که با من صحبت نکردی، حالا آمدی الآن صحبت کردی؟ و قد یدعون الی السجود؛ قبلاً که دعوت می‌شد برای اینکه خاضع شوی در برابر عظمت کائنات، عظمت خالق کائنات. آنها را اعتنا نکردی، اگر شخصی که بی‌نماز است این جمله را بشنود، هزاران با دق‌مرگ، غصه‌مرگ شود باز کم است. یک تکریم بزرگ خداوند این است که به اندازه یک قرآن با ما حرف زده است. خود خدا با ما حرف زده است. شما حساب کنید شما با ذره حرف می‌زنید؟ ذره را اصلاً به حساب می‌آورید که مخاطب شما قرار بگیرد؟ تخاطب خدا با انسان که «وَ کَلَّمَ اللَّهُ مُوسى تَکْلیما» خدا به عنوان یک امتحان بزرگ ذکر می‌کند که خدا با موسی حرف می‌زند. یکی از مقامات بزرگ حضرت موسی است و اینکه خدا با ما به اندازه قرآن یعنی کم صحبتی نیست که خدا با ما حرف زده است. در موضوعات مختلف و چقدر حساب باز کرده است در این صحبت کردن. چه اهتمامی دارد که دور انسان می‌چرخد، تاریخ می‌آورد، برهان می‌آورد، استدلال می‌آورد، دلیل می‌آورد، از گذشتگان می‌گوید، بهترین مسئله‌ها را می‌آورد. گاهی تطمیع می‌کند، اکرام می‌کند، گاهی تهدید می‌کند، «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَکْفَرَه مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَه» این هم از طرف خدا یک تکریمی است. یک تکریم بزرگ خدا این است که با 124 هزار پیغمبر سراغ ما آمده است. دیگر چه تکریمی بالاتر از این؟ در میان این 124 هزار پیغمبر پیغمبران اولوالعزم هستند. مثل حضرت ختمی مرتبت که با وجود حضرت ختمی‌مرتبت که ما عاجز هستیم از تصور، از تصویر شخصیت حضرت. انحصار زمان و مکان نمی‌گذارد که ما عظمت را ببینیم و بشناسیم. «الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ الْفَاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَ الْمُهَیْمِنِ عَلَى ذَلِکَ کُلِّهِ» حضرت در اسماء الصفات واعظ بوده است و خدای متعال 40 سال کلاس خصوصی ما یک لحظه آن را تصور کنیم خدا به کسی عنایت کند، به آسمان رود و کار آفتاب کند. این هم تکریم بزرگ خداوندی است. یک تکریمی هم خدای متعال دارد آن را خیلی‌ها توجه ندارند. آن هم این است که در برابر اعمال ناچیز ما، خدای متعال یک پذیرایی عظیمی درست کرده است. «تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَ لا فَساداً» یعنی شما هر چقدر کنح پذیرایی خدا را در آخرت برسید می‌بینید این استحقاق نیست. اعمال ما استحقاق داشته باشد آن پذیرایی خدا را، هیهات، هیهات. این فضل است. نه اینکه استحقاق است. اتفاقاً الآن آیه آن را هم می‌خوانم که خدای متعال هم خودش در یک جایی گفته است این فضل است. هر جا هم می‌گوید جزاءً مما کانوا یعملون، این هم با سودش تکریم است. والّا دارد یک آیه، فرموده است کرم فضل است. فضل من ربک. شما جزئیات آن را ببینید. آن عنایاتی که مثلاً بهشت که وارد می‌شود انسان نامه سرگذاشته می‌آید سلام من الحی الذی لایموت الی الحی الذی لایموت. می‌شود این نمازی که ما می‌خوانیم این مقام را داشته باشد؟
تاکنون نظری ثبت نشده است