display result search
- 122
- 1000
- 1000
- 1000
تمدن پایه‌گذاری شده توسط رسول اکرم(ص)، جلسه هفتم
سخنرانی آیت الله سید حسن عاملی با موضوع «تمدن پایه‌گذاری شده توسط رسول اکرم(ص)»، جلسه هفتم: پذیرایی خدا در عالم آخرت و مسئله عبودیت، سال 1402
سفره خدا، پذیرایی خدا دو قسم است. یک سفره عام است. برای همه. برای جبر و کافر و مرتد و همه. در اول قرآن که رحمان و رحیم آورده است یک حرکت تربیتی بسیار مهمی است. یعنی اگر تکان بخوری، من علاوه بر رحمانیت، رحیمیت هم دارم. اگر تکان بخوری علاوه بر اینکه رحمت عام دارم، کلاس خصوصی هم دارم. به آن کلاس خصوصی می‌برم. و خدای متعال یک ضیافتی درست کرده است برای انسان مخصوصاً در ابدیت چون این عالم محدود است. حضار زمان و مکان نمی‌گذارد. وقتی زمان و مکان بشکند، فضلی که خدا دارد، پذیرایی‌ای که خدا دارد، ما نمی‌توانیم کنح آن را تصور کنیم. خدا در قرآن دو تا انکم ماکثون دارد. انکم ماکثون یکی برای اهل بهشت است، یک انکم ماکثون برای اهل جهنم است. یعنی اگر کسی از وحشت بمیرد، محرم باشد بفهمد که پشت پرده چخبر است، هیچ جای بلاغت نیست که به اهل جهنم بگویی انکم ماکثون. اینجا هیچ تمام شدنی نیست. که برای اهل بهشت هم می‌گویند انکم ماکثون. مکث کردن. یعنی همیشه هستید که هستید.
آقای حسن‌زاده آملی می‌گفت حتی نمی‌توانم بگویم تا خدا خدایی می‌کند. این را هم نمی‌توانم بگویم. حالا بعضی از انسان‌ها، حالا این بحث را اینطوری ادامه بدهیم که بعد از مرگ، بعد از اینکه انسان از این عالم منتقد شد، با چهار مطلب مواجه می‌شود که من این چهار مطلب را می‌گویم کمر انسان را می‌شکند. اولین مطلب این است که تا از دنیا می‌رود می‌بیند که قصه زندگی جدی بوده است. این کائنات که درست شده جدی بوده است. مدیریت کائنات جدی بوده است نه سرگرمی. این را همش به چشم سرگرمی نگاه کرد. روز را شب کند، شب را روز کند. اینجا یک طعامی، آنجا یک لذتی، آنجا یک حرامی، آنجا یک تحول در مشت حیاتی، عالم جدی بوده است. تا چشم خود را می‌بیند متوجه می‌شود که عالم جدی بوده است. عالم فدای امیرالمؤمنین که فرمود: «فانّه و اللَّه الجدّ لا اللّعب و الحقّ لا الکذب» یعنی انبیاء آمدند به بشر بگوید که عالم، عالم جدی است. همه روی حساب است. بی‌حساب چیزی درست نشده است تا تو همینطوری بی‌حساب زندگی کنی. چقدر این جمله امیرالمؤمنین وحشتناک است. «فانّه و اللَّه الجدّ لا اللّعب» بازیچه نیست. «الحقّ لا الکذب» این اول مطلبی است که بعد از مرگ متوجه می‌شود که وحشت آن بسیار بالا است.
سفره خدا، پذیرایی خدا دو قسم است. یک سفره عام است. برای همه. برای جبر و کافر و مرتد و همه. در اول قرآن که رحمان و رحیم آورده است یک حرکت تربیتی بسیار مهمی است. یعنی اگر تکان بخوری، من علاوه بر رحمانیت، رحیمیت هم دارم. اگر تکان بخوری علاوه بر اینکه رحمت عام دارم، کلاس خصوصی هم دارم. به آن کلاس خصوصی می‌برم. و خدای متعال یک ضیافتی درست کرده است برای انسان مخصوصاً در ابدیت چون این عالم محدود است. حضار زمان و مکان نمی‌گذارد. وقتی زمان و مکان بشکند، فضلی که خدا دارد، پذیرایی‌ای که خدا دارد، ما نمی‌توانیم کنح آن را تصور کنیم. خدا در قرآن دو تا انکم ماکثون دارد. انکم ماکثون یکی برای اهل بهشت است، یک انکم ماکثون برای اهل جهنم است. یعنی اگر کسی از وحشت بمیرد، محرم باشد بفهمد که پشت پرده چخبر است، هیچ جای بلاغت نیست که به اهل جهنم بگویی انکم ماکثون. اینجا هیچ تمام شدنی نیست. که برای اهل بهشت هم می‌گویند انکم ماکثون. مکث کردن. یعنی همیشه هستید که هستید.
آقای حسن‌زاده آملی می‌گفت حتی نمی‌توانم بگویم تا خدا خدایی می‌کند. این را هم نمی‌توانم بگویم. حالا بعضی از انسان‌ها، حالا این بحث را اینطوری ادامه بدهیم که بعد از مرگ، بعد از اینکه انسان از این عالم منتقد شد، با چهار مطلب مواجه می‌شود که من این چهار مطلب را می‌گویم کمر انسان را می‌شکند. اولین مطلب این است که تا از دنیا می‌رود می‌بیند که قصه زندگی جدی بوده است. این کائنات که درست شده جدی بوده است. مدیریت کائنات جدی بوده است نه سرگرمی. این را همش به چشم سرگرمی نگاه کرد. روز را شب کند، شب را روز کند. اینجا یک طعامی، آنجا یک لذتی، آنجا یک حرامی، آنجا یک تحول در مشت حیاتی، عالم جدی بوده است. تا چشم خود را می‌بیند متوجه می‌شود که عالم جدی بوده است. عالم فدای امیرالمؤمنین که فرمود: «فانّه و اللَّه الجدّ لا اللّعب و الحقّ لا الکذب» یعنی انبیاء آمدند به بشر بگوید که عالم، عالم جدی است. همه روی حساب است. بی‌حساب چیزی درست نشده است تا تو همینطوری بی‌حساب زندگی کنی. چقدر این جمله امیرالمؤمنین وحشتناک است. «فانّه و اللَّه الجدّ لا اللّعب» بازیچه نیست. «الحقّ لا الکذب» این اول مطلبی است که بعد از مرگ متوجه می‌شود که وحشت آن بسیار بالا است.
تاکنون نظری ثبت نشده است