display result search
- 47
- 1000
- 1000
- 1000
نگرش صحیح به دین و مفاهیم دینی، جلسه بیست و پنجم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «نگرش صحیح به دین و مفاهیم دینی»، جلسه بیست و پنجم: شرک_ بخش اول، سال 1402
شاید حدود 140 آیه از آیات قرآن به مفهوم شرک پرداخته باشند و خیلی خدا از مشرکین بدش می آید. از شرک خیلی ما را پرهیز می دهد و نکته بسیار مهم آن که حالا شاید موجب شود بینندگان محترم توجه بیشتری به این معنای بکنند این هست که شرک خیلی ذو مراتب هست یعنی مرتبه-های کم، زیاد دارد و در آیات کریمه قرآن تصریح شده است مراتبی از شرک را اکثر مؤمنین دارند. در قرآن کریم خداوند متعال می فرماید که اکثر مردم که ایمان نمی آورند مگر این که اکثر آنها مشرک هستند. معلوم می شود همان جور که قبلاً در مورد ایمان صحبت کردیم ایمان رسیدن به یک درجه قلبی از امنیت و آرامش هست که در اثر آن آگاهی ها به دست می آید ولی این درجه از ایمان که به یک آرامش قلبی انسان برسد همیشه در معرض یک خطر هست. آدم تکیه گاه اصلی خود را دارد ولی خطر شرک هم ممکن هست آن را در بر بگیرد. در روایات دارد که می-فرماید اگر شما این عبارت را بگویید فلانی اگر نبود من از بین رفته بودم می فرمایند این شرک هست. شما باید بگویید فلانی اگر واسطه نبود خدا او را وسیله قرار نمی داد من مثلاً هلاک شده بودم. باید او را وسیله قرار بدهید.
شما را خدا وسیله قرار داده است. قدیم ها که می گویم هنوز در آن قدیم ها هستیم. مردم فکر می کنند دین خیلی سخت گیر هست یا فکر می کردند که حالا یک لفظ هست، یک کسی گفته است حالا چرا شما این قدر سخت گیری می کنید. یکی از مطالبی که خیلی مفصل باید به آن پرداخت شاید در مفهوم عبادت ما باید مفصل به آن بپردازیم ولی الان جای آن هست که من یک مقدار به آن بپردازم این هست که مهمترین کاری که انسان انجام می دهد کلماتی هست که خلق می کند. ما در مورد همه چیز، فعالیت هایی که داریم خلق نمی کنیم. ولی خالق کلمات خود هستیم. از نیست به هست می آوریم.
شاید حدود 140 آیه از آیات قرآن به مفهوم شرک پرداخته باشند و خیلی خدا از مشرکین بدش می آید. از شرک خیلی ما را پرهیز می دهد و نکته بسیار مهم آن که حالا شاید موجب شود بینندگان محترم توجه بیشتری به این معنای بکنند این هست که شرک خیلی ذو مراتب هست یعنی مرتبه-های کم، زیاد دارد و در آیات کریمه قرآن تصریح شده است مراتبی از شرک را اکثر مؤمنین دارند. در قرآن کریم خداوند متعال می فرماید که اکثر مردم که ایمان نمی آورند مگر این که اکثر آنها مشرک هستند. معلوم می شود همان جور که قبلاً در مورد ایمان صحبت کردیم ایمان رسیدن به یک درجه قلبی از امنیت و آرامش هست که در اثر آن آگاهی ها به دست می آید ولی این درجه از ایمان که به یک آرامش قلبی انسان برسد همیشه در معرض یک خطر هست. آدم تکیه گاه اصلی خود را دارد ولی خطر شرک هم ممکن هست آن را در بر بگیرد. در روایات دارد که می-فرماید اگر شما این عبارت را بگویید فلانی اگر نبود من از بین رفته بودم می فرمایند این شرک هست. شما باید بگویید فلانی اگر واسطه نبود خدا او را وسیله قرار نمی داد من مثلاً هلاک شده بودم. باید او را وسیله قرار بدهید.
شما را خدا وسیله قرار داده است. قدیم ها که می گویم هنوز در آن قدیم ها هستیم. مردم فکر می کنند دین خیلی سخت گیر هست یا فکر می کردند که حالا یک لفظ هست، یک کسی گفته است حالا چرا شما این قدر سخت گیری می کنید. یکی از مطالبی که خیلی مفصل باید به آن پرداخت شاید در مفهوم عبادت ما باید مفصل به آن بپردازیم ولی الان جای آن هست که من یک مقدار به آن بپردازم این هست که مهمترین کاری که انسان انجام می دهد کلماتی هست که خلق می کند. ما در مورد همه چیز، فعالیت هایی که داریم خلق نمی کنیم. ولی خالق کلمات خود هستیم. از نیست به هست می آوریم.
تاکنون نظری ثبت نشده است