سخنرانی از حجت الاسلام علی سرلک با موضوع «در زندگی قلبمان ظرف مشیت الهی شود»، سال 1400
تمام معارف دینی و دعوتی که انبیا و اولیاء از ما کردند، با عنوان کلید واژه تقوا است و تقوا یعنی روشن کردن مسیر در زندگی تا ما را به خدای متعال رساند و قلبمان ظرف مشیت الهی شود. تقوا بهترین دستورالعمل و درست ترین کاری است که انسان می تواند انجام دهد. تقوا یعنی اولویت خداوند در تصمیم گیریها و خاستگاه مهم تقوا در خانواده است؛ بنابراین اگر کسی خواست بفهمد عیار بندگی اش چقدر واقعی است، باید ببیند که رفتارش با اهل و عیالش چگونه است. زندگیای که بر اساس تقوا شکل گرفته باشد گرچه ممکن است سختی در آن باشد ولی هیچ سختی را به تلخی تبدیل نمی کند. پیامبر(ص) به عنوان نمونه کامل انسان با تقوا فرمودند که شبیهترین شما به من کسی است که نسبت به خانواده خود مهربانتر باشد. در روایت است که مؤمن واقعی کسی است که حتی در غذا خوردن ملاحظه خانواده خود را کند.
قرآن میفرماید افرادی که خانوادههای گرم و صمیمی دارند نه تنها به تقوا میرسند بلکه میتوانند بگویند که ما را امام متقین قرار ده؛ بنابراین اگر کسی خواست بندگی خود را محک بزند باید روابط خود را در خانواده ببیند زیرا خانواده آمده است که از طریق همپوشانی احساسی، معنوی و غریزی ما را مهیای بندگی خدا کند.
خداوند سیر و سلوک الی الله را در خانواده امکان روزمرگی داده است. اینکه در روایت آمده است محبوب ترین بنا در اسلام بنای خانواده است به این خاطر است که بیشترین امکان رشد معنوی را خانواده در اختیار ما قرار میدهد و آنگاه است که جامعه روی امنیت و آرامش را به خود میبیند.
قدرشناسی شاه کلید رسیدن به زندگی مطلوب دانست. معادل دینی قدرشناسی همان شکر است به معنی دیدن خوبی های طرف مقابل و در روایات است که متکبر کسی است که خوبی را در طرف مقابل خود ببیند و آن را به زبان نیاورد. شیطان به خدا عرض کرد که کاری می کنم که اکثر انسانها قدرشناس نباشند. زن نسبت به مرد و مرد نسبت به زن وقتی بدیها را ببیند و ضعف ها را به رخ بکشد واقعا کار غلطی است، به تعبیر کنفسیوس به جای نفرین بر تاریکی ها باید شمعی روشن کنیم.
خداوند فرموده است که شکر من از طریق شکر بندگان من حاصل میشود و انسان به هر اندازه که نسبت به همسر، والدین، فرزندان و اطرافیان خود قدرشناس باشد خداوند شکر او را می پذیرد. راز خوشبختی را درک متقابل است. انسانهایی که قدرشناس نیستند از هیچ چیزی لذت نمیبرند؛ یکی از مهمترین ارکان قدرشناسی هنر گوش دادن به حرف همدیگر و بهترین راه رسیدن به درک متقابل سامان دادن گفتوگو است تا بتوانیم حرف همدیگر را بشنویم و حرف خود را به طرف مقابل بزنیم.
تمام معارف دینی و دعوتی که انبیا و اولیاء از ما کردند، با عنوان کلید واژه تقوا است و تقوا یعنی روشن کردن مسیر در زندگی تا ما را به خدای متعال رساند و قلبمان ظرف مشیت الهی شود. تقوا بهترین دستورالعمل و درست ترین کاری است که انسان می تواند انجام دهد. تقوا یعنی اولویت خداوند در تصمیم گیریها و خاستگاه مهم تقوا در خانواده است؛ بنابراین اگر کسی خواست بفهمد عیار بندگی اش چقدر واقعی است، باید ببیند که رفتارش با اهل و عیالش چگونه است. زندگیای که بر اساس تقوا شکل گرفته باشد گرچه ممکن است سختی در آن باشد ولی هیچ سختی را به تلخی تبدیل نمی کند. پیامبر(ص) به عنوان نمونه کامل انسان با تقوا فرمودند که شبیهترین شما به من کسی است که نسبت به خانواده خود مهربانتر باشد. در روایت است که مؤمن واقعی کسی است که حتی در غذا خوردن ملاحظه خانواده خود را کند.
قرآن میفرماید افرادی که خانوادههای گرم و صمیمی دارند نه تنها به تقوا میرسند بلکه میتوانند بگویند که ما را امام متقین قرار ده؛ بنابراین اگر کسی خواست بندگی خود را محک بزند باید روابط خود را در خانواده ببیند زیرا خانواده آمده است که از طریق همپوشانی احساسی، معنوی و غریزی ما را مهیای بندگی خدا کند.
خداوند سیر و سلوک الی الله را در خانواده امکان روزمرگی داده است. اینکه در روایت آمده است محبوب ترین بنا در اسلام بنای خانواده است به این خاطر است که بیشترین امکان رشد معنوی را خانواده در اختیار ما قرار میدهد و آنگاه است که جامعه روی امنیت و آرامش را به خود میبیند.
قدرشناسی شاه کلید رسیدن به زندگی مطلوب دانست. معادل دینی قدرشناسی همان شکر است به معنی دیدن خوبی های طرف مقابل و در روایات است که متکبر کسی است که خوبی را در طرف مقابل خود ببیند و آن را به زبان نیاورد. شیطان به خدا عرض کرد که کاری می کنم که اکثر انسانها قدرشناس نباشند. زن نسبت به مرد و مرد نسبت به زن وقتی بدیها را ببیند و ضعف ها را به رخ بکشد واقعا کار غلطی است، به تعبیر کنفسیوس به جای نفرین بر تاریکی ها باید شمعی روشن کنیم.
خداوند فرموده است که شکر من از طریق شکر بندگان من حاصل میشود و انسان به هر اندازه که نسبت به همسر، والدین، فرزندان و اطرافیان خود قدرشناس باشد خداوند شکر او را می پذیرد. راز خوشبختی را درک متقابل است. انسانهایی که قدرشناس نیستند از هیچ چیزی لذت نمیبرند؛ یکی از مهمترین ارکان قدرشناسی هنر گوش دادن به حرف همدیگر و بهترین راه رسیدن به درک متقابل سامان دادن گفتوگو است تا بتوانیم حرف همدیگر را بشنویم و حرف خود را به طرف مقابل بزنیم.
کاربر مهمان