display result search
سخنرانی استاد حسن رحیم پور ازغدی با موضوع «ایمان در ترازو»، سال 1404
- درجات ایمان و توطئه برهنگی: نبرد نفس و میدان عمل:
ایمان، این ودیعه‌ی آسمانی، جامه‌ای یک‌رنگ نیست؛ بلکه طیفی است وسیع، مراتب و درجات که فاصله‌ی هر مرحله‌اش، به تعبیر امام رضا (ع)، چونان «طول درجات میان آسمان و زمین» است. در عرصه‌ی نبرد و آزمون‌هاست که این پرده‌ها کنار می‌رود و صفت‌های پنهان آشکار می‌شود.
- نظام درجات و معیارهای حقیقی:
قرآن کریم، به ویژه در آیات سوره‌ی آل عمران، صراحتاً با این ساده‌اندیشی که همگان را در صف اسلام مساوی پندارد، درمی‌افتد. آنان که گمان می‌برند مؤمن و منافق، قوی و ضعیف، یا اهل مقاومت و کناره‌گیران یکسان‌اند، دچار خطایی بزرگ گشته‌اند. واقعه‌ی احد، حجاب از رخسار آنان که تنها «سیاهی لشکر» بودند و ترس و تزلزل بر قلبشان غالب، کنار زد و صفوف مجاهدین راستین را از کسانی که نشسته و کناره گرفته (قائدین) و حتی خائنین، جدا ساخت.
این ظلمی بزرگ است که مجاهدان فداکار، که از جان و مال و آبروی خویش در دفاع از حقیقت گذشته‌اند، با آنانی که در زمان خطر به میدان نمی‌آیند یا تظاهر به ایمان کرده و دروغ می‌گویند، مساوی شمرده شوند. مجاهدین کسانی هستند که در هنگامهٔ خطر به پیش می‌تازند و در سفره‌های غنیمت به عقب می‌روند.
خداوند متعال مقام این مؤمنان راستین و پاکباز را چنان رفعت می‌بخشد که درجات و مراتبی برای آنان نیست، بلکه "هُم دَرَجاتٌ عِندَ الله"؛ آنان خودِ درجه و مقام معنوی گشته‌اند. این بدان معناست که ایشان خود را در ارزش‌های الهی فانی و ذوب کرده‌اند، چنانکه دیگر هوای نفسی باقی نمانده و معیار سنجش دیگران می‌شوند. همانگونه که پیامبر (ص) فرمودند، فاطمه (س) در خواست خدا چنان ذوب شد که هرجا ناراحتی او دیده شود، باید دانست که خداوند در آنجا ناراضی است.
- تهاجم به قلب جامعه (پروژه برهنگی):
در مقابل این تعالی روحی و معنوی، دشمنان حقیقت از دیرباز کمر به انحطاط و فروپاشی شالوده‌های پاک انسانی بسته‌اند. پروژه‌ی برهنگی، که در دوران رضاخان و تحت سلطه‌ی استعمارگران انگلیسی آغاز شد، یکی از محکم‌ترین و جدی‌ترین اهداف آنان برای فروپاشاندن اخلاق اجتماعی، امنیت اخلاقی و بی‌هویت‌سازی ملت بوده است. هدف اصلی این طرح، ضربه زدن به نهاد خانواده و حیا بوده است.
برهنگی، چه در مردان و چه در زنان، مستقیماً کانون خانواده و مقوله‌ی ازدواج را نشانه می‌گیرد. کانون اصلی جامعه زن و مادر است؛ چرا که قلب خانواده را مادر تشکیل می‌دهد و خویشاوندی‌ها بر اساس رحم و مادر استوار می‌گردد. بدن زن، به دلیل نقش بی‌بدیلش در خلقت انسان و زاد و ولد، حساس‌تر و مورد توجه‌تر است.
امروزه نیز این پروژه با ابزارهای نوین، از جمله بمباران رسانه‌ای، صدها و هزاران سایت، ماهواره‌ها و انواع هنرها (سینما، انیمیشن، رمان و...) به صورت سازمان‌دهی‌شده ادامه دارد. آنان سعی دارند تا وفاداری، حریم‌های اخلاقی و مفهوم ناموس را «ارتجاعی» بنمایانند و با ادبیاتی به ظاهر روشنفکرانه و با عنوان کشفیات جدید، قبح‌زدایی کنند.
جایگاه مادر و رحمت الهی
این تهاجم سنگین، مادر را هدف گرفته؛ زیرا او ستون خیمه‌ی خانواده است. با این حال، زن از جهتی دیگر به خداوند نزدیک‌تر است؛ چرا که به فرموده‌ی امام صادق (ع)، وجه رحمت و شفقت الهی در زنان بیش از مردان ظهور یافته است. این نبرد، در حقیقت، تقابل میان درجات متعالی ایمان و فداکاری با پروژه‌ی گسترده‌ی فرومایگی و برهنگی است که می‌کوشد پاکی‌ها را لگدمال سازد.
- درجات ایمان و توطئه برهنگی: نبرد نفس و میدان عمل:
ایمان، این ودیعه‌ی آسمانی، جامه‌ای یک‌رنگ نیست؛ بلکه طیفی است وسیع، مراتب و درجات که فاصله‌ی هر مرحله‌اش، به تعبیر امام رضا (ع)، چونان «طول درجات میان آسمان و زمین» است. در عرصه‌ی نبرد و آزمون‌هاست که این پرده‌ها کنار می‌رود و صفت‌های پنهان آشکار می‌شود.
- نظام درجات و معیارهای حقیقی:
قرآن کریم، به ویژه در آیات سوره‌ی آل عمران، صراحتاً با این ساده‌اندیشی که همگان را در صف اسلام مساوی پندارد، درمی‌افتد. آنان که گمان می‌برند مؤمن و منافق، قوی و ضعیف، یا اهل مقاومت و کناره‌گیران یکسان‌اند، دچار خطایی بزرگ گشته‌اند. واقعه‌ی احد، حجاب از رخسار آنان که تنها «سیاهی لشکر» بودند و ترس و تزلزل بر قلبشان غالب، کنار زد و صفوف مجاهدین راستین را از کسانی که نشسته و کناره گرفته (قائدین) و حتی خائنین، جدا ساخت.
این ظلمی بزرگ است که مجاهدان فداکار، که از جان و مال و آبروی خویش در دفاع از حقیقت گذشته‌اند، با آنانی که در زمان خطر به میدان نمی‌آیند یا تظاهر به ایمان کرده و دروغ می‌گویند، مساوی شمرده شوند. مجاهدین کسانی هستند که در هنگامهٔ خطر به پیش می‌تازند و در سفره‌های غنیمت به عقب می‌روند.
خداوند متعال مقام این مؤمنان راستین و پاکباز را چنان رفعت می‌بخشد که درجات و مراتبی برای آنان نیست، بلکه "هُم دَرَجاتٌ عِندَ الله"؛ آنان خودِ درجه و مقام معنوی گشته‌اند. این بدان معناست که ایشان خود را در ارزش‌های الهی فانی و ذوب کرده‌اند، چنانکه دیگر هوای نفسی باقی نمانده و معیار سنجش دیگران می‌شوند. همانگونه که پیامبر (ص) فرمودند، فاطمه (س) در خواست خدا چنان ذوب شد که هرجا ناراحتی او دیده شود، باید دانست که خداوند در آنجا ناراضی است.
- تهاجم به قلب جامعه (پروژه برهنگی):
در مقابل این تعالی روحی و معنوی، دشمنان حقیقت از دیرباز کمر به انحطاط و فروپاشی شالوده‌های پاک انسانی بسته‌اند. پروژه‌ی برهنگی، که در دوران رضاخان و تحت سلطه‌ی استعمارگران انگلیسی آغاز شد، یکی از محکم‌ترین و جدی‌ترین اهداف آنان برای فروپاشاندن اخلاق اجتماعی، امنیت اخلاقی و بی‌هویت‌سازی ملت بوده است. هدف اصلی این طرح، ضربه زدن به نهاد خانواده و حیا بوده است.
برهنگی، چه در مردان و چه در زنان، مستقیماً کانون خانواده و مقوله‌ی ازدواج را نشانه می‌گیرد. کانون اصلی جامعه زن و مادر است؛ چرا که قلب خانواده را مادر تشکیل می‌دهد و خویشاوندی‌ها بر اساس رحم و مادر استوار می‌گردد. بدن زن، به دلیل نقش بی‌بدیلش در خلقت انسان و زاد و ولد، حساس‌تر و مورد توجه‌تر است.
امروزه نیز این پروژه با ابزارهای نوین، از جمله بمباران رسانه‌ای، صدها و هزاران سایت، ماهواره‌ها و انواع هنرها (سینما، انیمیشن، رمان و...) به صورت سازمان‌دهی‌شده ادامه دارد. آنان سعی دارند تا وفاداری، حریم‌های اخلاقی و مفهوم ناموس را «ارتجاعی» بنمایانند و با ادبیاتی به ظاهر روشنفکرانه و با عنوان کشفیات جدید، قبح‌زدایی کنند.
جایگاه مادر و رحمت الهی
این تهاجم سنگین، مادر را هدف گرفته؛ زیرا او ستون خیمه‌ی خانواده است. با این حال، زن از جهتی دیگر به خداوند نزدیک‌تر است؛ چرا که به فرموده‌ی امام صادق (ع)، وجه رحمت و شفقت الهی در زنان بیش از مردان ظهور یافته است. این نبرد، در حقیقت، تقابل میان درجات متعالی ایمان و فداکاری با پروژه‌ی گسترده‌ی فرومایگی و برهنگی است که می‌کوشد پاکی‌ها را لگدمال سازد.
تاکنون نظری ثبت نشده است