display result search
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین محسن محمدی با موضوع «تحلیل شرایط نه جنگ و نه صلح»، سال 1404
صحنه‌ی کنونی ما، عرصه‌ای است که در آن، مرز میان صلح و نبرد در پرده‌ای از ابهام فرو رفته است. ما از یک دوران جنگی کاملاً خصمانه عبور کرده‌ایم؛ دورانی که با هزینه‌هایی سنگین همراه بود و ما در آن، فرماندهانی را از دست دادیم که تربیت امثال آنان شاید چهل سال صبر طلب می‌کند.
اما جنگ حقیقی، آن نیست که تنها در بُعد سخت و خشن و قتال و کشتار تصویر شود. آن ویرانی‌ها، موشک‌ها و آژیرهای خطر، در حقیقت تنها نمود و نمایش مرحله‌ی نهایی جنگ هستند. جنگ، پیش از آنکه در خاک روی دهد، در لایه‌ای عمیق‌تر آغاز شده است: در عرصه‌ی جنگ شناختی.
این جنگ، جنگ ذهن و جنگ مغز است. دشمن نخست ذهن ما را تصرف می‌کند و می‌کوشد تا ما را وادار سازد که همان‌گونه بیاندیشیم که او می‌خواهد. این خطرناک‌ترین مرحله است؛ زیرا اگر دشمن در این نبرد شناختی پیروز شود، ما نه تنها با او نمی‌جنگیم، بلکه خود سرباز دشمن می‌شویم. تاریخ، این شکست را در کوفه نمایان ساخت؛ همان شهری که هجده هزار نامه برای دعوت نوشت، بعداً سی هزار سرباز در مقابل امام حسین (ع) ایستادند. قاتل امام علی (ع) نیز سرباز سپاه او بود، که حاصل غلبه‌ی دشمن در جنگ شناختی بود.
هدف اصلی دشمن، هویت‌زدایی از جامعه‌ی ماست. استراتژی آن‌ها کاملاً فرهنگی است. آن‌ها می‌گویند: «ما با جمهوری اسلامی مبارزه‌ی سیاسی نخواهیم کرد، بلکه باید بینش و فرهنگ مردم را عوض کنیم».
در این نبرد عظیم، حجاب و عفت عمومی، به مثابه‌ی نخستین و مهم‌ترین خاکریز قرار گرفته است. این مقوله صرفاً یک امر فقهی یا اخلاقی نیست؛ حجاب یک واجب سیاسی است. اگر این خاکریز سقوط کند، فتح سنگرهای دیگر برای دشمن آسان‌تر خواهد شد.
صحنه‌ی کنونی ما، عرصه‌ای است که در آن، مرز میان صلح و نبرد در پرده‌ای از ابهام فرو رفته است. ما از یک دوران جنگی کاملاً خصمانه عبور کرده‌ایم؛ دورانی که با هزینه‌هایی سنگین همراه بود و ما در آن، فرماندهانی را از دست دادیم که تربیت امثال آنان شاید چهل سال صبر طلب می‌کند.
اما جنگ حقیقی، آن نیست که تنها در بُعد سخت و خشن و قتال و کشتار تصویر شود. آن ویرانی‌ها، موشک‌ها و آژیرهای خطر، در حقیقت تنها نمود و نمایش مرحله‌ی نهایی جنگ هستند. جنگ، پیش از آنکه در خاک روی دهد، در لایه‌ای عمیق‌تر آغاز شده است: در عرصه‌ی جنگ شناختی.
این جنگ، جنگ ذهن و جنگ مغز است. دشمن نخست ذهن ما را تصرف می‌کند و می‌کوشد تا ما را وادار سازد که همان‌گونه بیاندیشیم که او می‌خواهد. این خطرناک‌ترین مرحله است؛ زیرا اگر دشمن در این نبرد شناختی پیروز شود، ما نه تنها با او نمی‌جنگیم، بلکه خود سرباز دشمن می‌شویم. تاریخ، این شکست را در کوفه نمایان ساخت؛ همان شهری که هجده هزار نامه برای دعوت نوشت، بعداً سی هزار سرباز در مقابل امام حسین (ع) ایستادند. قاتل امام علی (ع) نیز سرباز سپاه او بود، که حاصل غلبه‌ی دشمن در جنگ شناختی بود.
هدف اصلی دشمن، هویت‌زدایی از جامعه‌ی ماست. استراتژی آن‌ها کاملاً فرهنگی است. آن‌ها می‌گویند: «ما با جمهوری اسلامی مبارزه‌ی سیاسی نخواهیم کرد، بلکه باید بینش و فرهنگ مردم را عوض کنیم».
در این نبرد عظیم، حجاب و عفت عمومی، به مثابه‌ی نخستین و مهم‌ترین خاکریز قرار گرفته است. این مقوله صرفاً یک امر فقهی یا اخلاقی نیست؛ حجاب یک واجب سیاسی است. اگر این خاکریز سقوط کند، فتح سنگرهای دیگر برای دشمن آسان‌تر خواهد شد.
تاکنون نظری ثبت نشده است