سخنرانی حجت الاسلام سید محمد ضیاء آبادی با موضوع سیر تکاملی انسان از تولد تا مرگ
بر حسب فطرت انسانی، نوزاد در بدو تولد فقط به دنبال خالق خود می گردد و چیزی از دنیای فانی درک نخواهد کرد. کمی که بزرگتر شد به دنبال ارتزاق است و به همین دلیل شیر می خورد تا به مقصد خویش برسد. او کم کم پدر و مادر خود را می شناسد و به آنها توجه می کند. نوزاد وقتی خود و اطرافش را بشناسد فطرت او خاموش خواهد شد و خالق را فراموش خواهد کرد. او در این برهه به زندگی در میان مردم خواهد پرداخت. دور افتادن از خدا انسان را دچار مشکل کرده و او را وابسته به دنیا خواهد کرد.
بر حسب فطرت انسانی، نوزاد در بدو تولد فقط به دنبال خالق خود می گردد و چیزی از دنیای فانی درک نخواهد کرد. کمی که بزرگتر شد به دنبال ارتزاق است و به همین دلیل شیر می خورد تا به مقصد خویش برسد. او کم کم پدر و مادر خود را می شناسد و به آنها توجه می کند. نوزاد وقتی خود و اطرافش را بشناسد فطرت او خاموش خواهد شد و خالق را فراموش خواهد کرد. او در این برهه به زندگی در میان مردم خواهد پرداخت. دور افتادن از خدا انسان را دچار مشکل کرده و او را وابسته به دنیا خواهد کرد.
کاربر مهمان