display result search
- 34
- 1000
- 1000
- 1000
معرفت به امام زمان عجل الله، جلسه هفدهم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "معرفت به امام زمان عجل الله"، جلسه هفدهم: شوریدگی دین برای انسان دیندار، سال 1403
دین یک شوریدگی در انسان ایجاد می‌کند. دین اعم از مفهوم ولایتی که در آن هست تا دیگر مفاهیم مانند جهاد، شهادت و مفاهیمی که مثل عدالت باید مستقر بشود در در عالم و تا انتظار ظهور برای انسان‌هایی که دارای روح بزرگ هستند، دین منجر به شوریدگی می‌شود. آدم دیندار و انسانی که عمیقاً متوجه مفهوم انتظار شده است نمی‌تواند انسان با قراری باشد چون بی‌قرار می‌شود. علاقه مند شدن به حیات طیبه و ظهور، تولدی دیگر است. بزرگ شدن روح یکی از نتایج حیات طیبه هست. دین انسان را از زندگی فردی خارج می‌کند و به سوی زندگی اجتماعی سوق می‌دهد. روح‌های بزرگ نسبت به ظهور حساس هستند و آرزومند ظهور هستند. گفته شده است که انسان در تنها صفتی که نباید شبیه خدا شود تکبر است، این به یک معنا درست است ولی بدون آن تکبر مضموم اخلاقی واقعاً انسان وقتی خدایی شد بزرگ می‌شود و غصه همه انسان‌ها در دلش قرار می‌گیرد. ما باید بتوانیم زشتی گناه را بهتر درک کنیم. خدا از سرگرمی‌های کوچک ما ناراحت می‌شود، ما باید با فلسفه عذاب و غضب الهی آشنا شویم. ما انسان هستیم و ما فکر داریم و باید امر خدا را بفهمیم، چون خدا به ما عقل داده است. ما باید به عظمت چیزی که در اثر گناه کردن از دست می‌دهیم فکر کنیم. گناه منجر به از دست دادن حیات طیبه مهدوی می‌شود. اگر فلسفه غضب و عذاب الهی را درک نکنیم، نمی‌توانیم خوب دینداری کنیم. ما باید راز زیبایی حیات دوباره انسان را درک کنیم. فلسفه دینداری همین فهمیدن‌هاست. برای درک ضرورت ظهور امام زمان عجل الله باید مجاهدت کنیم.
دین یک شوریدگی در انسان ایجاد می‌کند. دین اعم از مفهوم ولایتی که در آن هست تا دیگر مفاهیم مانند جهاد، شهادت و مفاهیمی که مثل عدالت باید مستقر بشود در در عالم و تا انتظار ظهور برای انسان‌هایی که دارای روح بزرگ هستند، دین منجر به شوریدگی می‌شود. آدم دیندار و انسانی که عمیقاً متوجه مفهوم انتظار شده است نمی‌تواند انسان با قراری باشد چون بی‌قرار می‌شود. علاقه مند شدن به حیات طیبه و ظهور، تولدی دیگر است. بزرگ شدن روح یکی از نتایج حیات طیبه هست. دین انسان را از زندگی فردی خارج می‌کند و به سوی زندگی اجتماعی سوق می‌دهد. روح‌های بزرگ نسبت به ظهور حساس هستند و آرزومند ظهور هستند. گفته شده است که انسان در تنها صفتی که نباید شبیه خدا شود تکبر است، این به یک معنا درست است ولی بدون آن تکبر مضموم اخلاقی واقعاً انسان وقتی خدایی شد بزرگ می‌شود و غصه همه انسان‌ها در دلش قرار می‌گیرد. ما باید بتوانیم زشتی گناه را بهتر درک کنیم. خدا از سرگرمی‌های کوچک ما ناراحت می‌شود، ما باید با فلسفه عذاب و غضب الهی آشنا شویم. ما انسان هستیم و ما فکر داریم و باید امر خدا را بفهمیم، چون خدا به ما عقل داده است. ما باید به عظمت چیزی که در اثر گناه کردن از دست می‌دهیم فکر کنیم. گناه منجر به از دست دادن حیات طیبه مهدوی می‌شود. اگر فلسفه غضب و عذاب الهی را درک نکنیم، نمی‌توانیم خوب دینداری کنیم. ما باید راز زیبایی حیات دوباره انسان را درک کنیم. فلسفه دینداری همین فهمیدن‌هاست. برای درک ضرورت ظهور امام زمان عجل الله باید مجاهدت کنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است