display result search
- 155
- 1000
- 1000
- 1000
إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا، جلسه اول
سخنرانی حجت الاسلام محمد رضا عابدینی با موضوع «إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا»، جلسه اول: عهد جمعی قرائت سوره فتح، سال 1403
بحثی که ان شاء الله از این جلسه در محضر دوستان هستیم، مطابق فرمایشی که آقا فرموده بودند در مورد اینکه بعد از این پیروزی‌هایی که جبهه مقاومت پیدا کرد به طوری که مانع رسیدن دشمن به اهدافش شد و بلکه سر خوردگی‌های زیادی برایشان ایجاد شد و با همه اقدامات ظالمانه‌ای که انجام دادند، ولی نتوانستند به اهدافشان برسند، برای ادامه این پیروزی‌ها و به ثمر رسیدن ایشان سه تا دستور العمل را ذکر کردند که با هم ان شاء الله این‌ها انجام بشود. خواندن سوره فتح و همچنین دعای چهاردهم صحیفه به عنوان دعای نصر و همچنین دعای توسل که وقتی از ایشان سوال شده بود، این سه کار را به عنوان یاری جبهه حق فرموده بودند.
نکته اول برای این مسئله این است که ما عهدهای جمعی را که خودمان را مقید می‌کنیم به انجامش و عده‌ای با هم کاری را مشترک شروع می‌کنند، این عهدهای جمعی روح جمعی ایجاد می‌کند. روح جمعی یعنی آن چه که محقق می‌شود در بین عده‌ای که به کار واحدی می‌خواهند مشغول بشوند، غیر از اثر تک تک افراد، اثری دارد که فوق این است. تک تک افراد کاری را که انجام می‌دهند اثری دارد. محفوظ است. جمع افراد هم، مجموع این افراد هم کاری که انجام می‌دهند محفوظ است.
اما روح جمعی یک حقیقت واحده‌ای است که ذیل اینکه قصد و نیتی برای یک کار شکل می‌گیرد، مرحوم علامه طباطبایی می‌فرمایند یک حقیقت زنده فعال دیگری متولد می‌شود از این، که ثمره این نه فقط مجموع ثمرات کار افراد باشد، بلکه به مراتب به لحاظ آن نیتی که می‌کنند، به لحاظ وحدتی که پیدا می‌شود شدت پیدا می‌کند و دائما هم رو به تضاعف می‌رود. یعنی هی بیشتر و بیشتر می‌شود. اگر این را باور کردیم که حقیقت عهدهای جمعی اثرش این است که بین یک جامعه گسسته یک وجه پیوستگی ایجاد می‌کند، حتی اگر جامعه‌ای پیوسته است پیوستگی این جامعه را بیشتر می‌کند، هرچقدر پیوستگی و وحدت جامعه بیشتر بشود، اثری که در تحقق آن روح جمعی از کار این‌ها ایجاد می‌شود بالاتر است. برای اینکه یک جمعی به حالت پیوستگی بیشتر برسد، لازمه‌اش این است که شباهت‌های آن جمع به هم بیشتر بشود. هرچقدر ارتباط شباهتی جمع با هم بیشتر بشود، این جمع در اثر این تشابه بیشتر محبت بیشتر بینشان ایجاد می‌شود، شباهت محبت آور است، و محبت وحدت آفرین است، و وحدت آفرینی آن روح جمعی را محقق می‌کند. پس اگر ما می‌خواهیم به آن روح جمعی برسیم مقدمه‌اش این است که شباهت بین متکثراتمان را بیشتر بکنیم. برای اینکه این شباهت را بیشتر بکنیم، باید دست به کارهای واحدی بزنیم که مشترک بین همه مان باشد که همه بر او اتفاق کنیم.
بحثی که ان شاء الله از این جلسه در محضر دوستان هستیم، مطابق فرمایشی که آقا فرموده بودند در مورد اینکه بعد از این پیروزی‌هایی که جبهه مقاومت پیدا کرد به طوری که مانع رسیدن دشمن به اهدافش شد و بلکه سر خوردگی‌های زیادی برایشان ایجاد شد و با همه اقدامات ظالمانه‌ای که انجام دادند، ولی نتوانستند به اهدافشان برسند، برای ادامه این پیروزی‌ها و به ثمر رسیدن ایشان سه تا دستور العمل را ذکر کردند که با هم ان شاء الله این‌ها انجام بشود. خواندن سوره فتح و همچنین دعای چهاردهم صحیفه به عنوان دعای نصر و همچنین دعای توسل که وقتی از ایشان سوال شده بود، این سه کار را به عنوان یاری جبهه حق فرموده بودند.
نکته اول برای این مسئله این است که ما عهدهای جمعی را که خودمان را مقید می‌کنیم به انجامش و عده‌ای با هم کاری را مشترک شروع می‌کنند، این عهدهای جمعی روح جمعی ایجاد می‌کند. روح جمعی یعنی آن چه که محقق می‌شود در بین عده‌ای که به کار واحدی می‌خواهند مشغول بشوند، غیر از اثر تک تک افراد، اثری دارد که فوق این است. تک تک افراد کاری را که انجام می‌دهند اثری دارد. محفوظ است. جمع افراد هم، مجموع این افراد هم کاری که انجام می‌دهند محفوظ است.
اما روح جمعی یک حقیقت واحده‌ای است که ذیل اینکه قصد و نیتی برای یک کار شکل می‌گیرد، مرحوم علامه طباطبایی می‌فرمایند یک حقیقت زنده فعال دیگری متولد می‌شود از این، که ثمره این نه فقط مجموع ثمرات کار افراد باشد، بلکه به مراتب به لحاظ آن نیتی که می‌کنند، به لحاظ وحدتی که پیدا می‌شود شدت پیدا می‌کند و دائما هم رو به تضاعف می‌رود. یعنی هی بیشتر و بیشتر می‌شود. اگر این را باور کردیم که حقیقت عهدهای جمعی اثرش این است که بین یک جامعه گسسته یک وجه پیوستگی ایجاد می‌کند، حتی اگر جامعه‌ای پیوسته است پیوستگی این جامعه را بیشتر می‌کند، هرچقدر پیوستگی و وحدت جامعه بیشتر بشود، اثری که در تحقق آن روح جمعی از کار این‌ها ایجاد می‌شود بالاتر است. برای اینکه یک جمعی به حالت پیوستگی بیشتر برسد، لازمه‌اش این است که شباهت‌های آن جمع به هم بیشتر بشود. هرچقدر ارتباط شباهتی جمع با هم بیشتر بشود، این جمع در اثر این تشابه بیشتر محبت بیشتر بینشان ایجاد می‌شود، شباهت محبت آور است، و محبت وحدت آفرین است، و وحدت آفرینی آن روح جمعی را محقق می‌کند. پس اگر ما می‌خواهیم به آن روح جمعی برسیم مقدمه‌اش این است که شباهت بین متکثراتمان را بیشتر بکنیم. برای اینکه این شباهت را بیشتر بکنیم، باید دست به کارهای واحدی بزنیم که مشترک بین همه مان باشد که همه بر او اتفاق کنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است