display result search
- 267
- 1000
- 1000
- 1000
هدایتگری در عالم توسط امام حسین علیه السلام، جلسه یازدهم
سخنرانی آیت الله سید محمد مهدی میرباقری با موضوع "هدایتگری در عالم توسط امام حسین علیه السلام"، جلسه یازدهم: "همراهی با امام در وادی دنیا"، سال 1403
خدای متعال در موارد متعددی و به بیانات مختلفی از ما خواسته است که در قبال نعماتش شکرگزاری کنیم و اگر شکر نکنیم دچار رنج و عذاب می‌شویم. این قدم اول در وادی شکر است. نعمت‌ها متفاوت هستند، عذاب شدید برای کفران نعمت‌های معمولی نیست. غفلت از نعمت‌های اساسی انسان را دچار عذاب می‌کند و مکرر در احادیث داریم که آن نعمتی که خدا ما را به خاطر آن مسئول می‌داند نعمت حضور امام است. شیطان انسان‌ها را بر سر مسابقه دنیا برای جمع کردن امکانات دنیوی از همه چیز غافل می‌کند. خدای متعال وقتی در جامعه مومنین امام قرار می‌دهد از ما تکلیف می‌خواهد. آن نعمتی که نباید از آن غافل شویم، نعمت امام است. منظور از نعیم سوره مائده آن نعمتی است که خداوند در روز غدیر بر ما نازل کرده است و آن ولایت امیرالمومنین است. با آمدن این نعمت آسمانی دیگر دستگاه شیطان مأیوس شده‌اند. راه رسیدن به لقاء الله همراهی با امام در مسیر دنیاست. با همراهی امام و در کنار امام است که راه‌ها باز می‌شود و حجاب‌ها برداشته می‌شود. شرط خروج از وادی شرک وارد شدن در وادی ایمان است. کسانی که کفران نعمت کنند و با امام همراهی نکنند دچار گمراهی و ضلالت می‌شوند. آیات و نشانه‌ها آمده اند تا ما در پرتو آیات خدا را ببینیم و با سیر به همراه آیات به لقاءالله برسیم و حجب ظلمانی از مقابل چشمان ما برداشته شود. وادی ظلمات باطنش جهنم و آتش است. همه عوالم از عاشورا متنعم هستند. حضرت برای اینکه مسیر را از انحراف نجات دهند پا به میدان گذاشته‌اند و این منکری که برپا شده است را جمع کرده‌اند. بدون عاشورا ما باید همیشه در وادی ضلالت باشیم. عالم با رسول و امام است که اصلاح می‌شود. سیدالشهدا این ظلمات را برداشته‌اند و راه را برای عالمیان باز کرده‌اند. مومن اگر همراه امام نشود، در تاریکی کور می‌ماند. سیدالشهدا یک چراغ هدایتی در عالم روشن کردند که هر کس به دنبال آنها از تاریکی‌ها برود نجات می‌یابد. حضرت در دل فتنه‌های بنی امیه کشتی نجاتی را برپا کردند. در مقابل این نعمت خداوند متعال از ما همراهی با امام و شکر نعمت وجود امام را می‌خواهد. وظیفه ما این است که روی خودمان را از این چراغ هدایت برنگردانیم. بکاء بر سیدالشهدا و زیارت سیدالشهداء دو نعمت وجود عاشوراست که نباید از آنها غفلت کنیم.
خدای متعال در موارد متعددی و به بیانات مختلفی از ما خواسته است که در قبال نعماتش شکرگزاری کنیم و اگر شکر نکنیم دچار رنج و عذاب می‌شویم. این قدم اول در وادی شکر است. نعمت‌ها متفاوت هستند، عذاب شدید برای کفران نعمت‌های معمولی نیست. غفلت از نعمت‌های اساسی انسان را دچار عذاب می‌کند و مکرر در احادیث داریم که آن نعمتی که خدا ما را به خاطر آن مسئول می‌داند نعمت حضور امام است. شیطان انسان‌ها را بر سر مسابقه دنیا برای جمع کردن امکانات دنیوی از همه چیز غافل می‌کند. خدای متعال وقتی در جامعه مومنین امام قرار می‌دهد از ما تکلیف می‌خواهد. آن نعمتی که نباید از آن غافل شویم، نعمت امام است. منظور از نعیم سوره مائده آن نعمتی است که خداوند در روز غدیر بر ما نازل کرده است و آن ولایت امیرالمومنین است. با آمدن این نعمت آسمانی دیگر دستگاه شیطان مأیوس شده‌اند. راه رسیدن به لقاء الله همراهی با امام در مسیر دنیاست. با همراهی امام و در کنار امام است که راه‌ها باز می‌شود و حجاب‌ها برداشته می‌شود. شرط خروج از وادی شرک وارد شدن در وادی ایمان است. کسانی که کفران نعمت کنند و با امام همراهی نکنند دچار گمراهی و ضلالت می‌شوند. آیات و نشانه‌ها آمده اند تا ما در پرتو آیات خدا را ببینیم و با سیر به همراه آیات به لقاءالله برسیم و حجب ظلمانی از مقابل چشمان ما برداشته شود. وادی ظلمات باطنش جهنم و آتش است. همه عوالم از عاشورا متنعم هستند. حضرت برای اینکه مسیر را از انحراف نجات دهند پا به میدان گذاشته‌اند و این منکری که برپا شده است را جمع کرده‌اند. بدون عاشورا ما باید همیشه در وادی ضلالت باشیم. عالم با رسول و امام است که اصلاح می‌شود. سیدالشهدا این ظلمات را برداشته‌اند و راه را برای عالمیان باز کرده‌اند. مومن اگر همراه امام نشود، در تاریکی کور می‌ماند. سیدالشهدا یک چراغ هدایتی در عالم روشن کردند که هر کس به دنبال آنها از تاریکی‌ها برود نجات می‌یابد. حضرت در دل فتنه‌های بنی امیه کشتی نجاتی را برپا کردند. در مقابل این نعمت خداوند متعال از ما همراهی با امام و شکر نعمت وجود امام را می‌خواهد. وظیفه ما این است که روی خودمان را از این چراغ هدایت برنگردانیم. بکاء بر سیدالشهدا و زیارت سیدالشهداء دو نعمت وجود عاشوراست که نباید از آنها غفلت کنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است