display result search
- 290
- 1000
- 1000
- 1000
عطر خوش زندگی، جلسه سی و پنجم
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «عطر خوش زندگی»، جلسه سی و پنجم، سال 1403
ما پدر و مادرهای خود را دوست داریم و ما را هم پدر و مادرهای خود دوست دارند. این ارتباط خونی است، غریزی است یعنی بالاخره پدر و مادر جز وجود ما هستند و ما هم جزئی از وجود آن‌ها هستیم و از قدیم هم می‌گفتند که خون، طرف را به سمت خود می‌کشد لذا این جوری است یعنی نسبت به فرزندان محبت خود را داریم. قربون صدقه‌ی آن‌ها می‌رویم و دور آن‌ها می‌گردیم و پدر و مادر نسبت به فرزند این جوری هستند و فرزند هم وقتی نگاه می‌کند، می‌بیند که یک محبت عمیقی به والدین خود دارند.
زن و شوهر اصلاً با گفتن نمی‌توانند محبت را جلب کنند. مثلاً من جلوی همسر خود بنشینم و بگویم که خانم من مرد تو هستم و من را باید مثل بابای خود دوست داشته باشی و من را باید مثل داداش خود دوست داشته باشی. این جواب نمی‌دهد.
ما باید به سمت آن جلب محبت برویم. راهکارهای آن را بدانیم و مهارت‌های آن را بدانیم. گاهی وقت‌ها یک دختر بچه در خانه یک دفعه یک شیرین کاری می‌کند که از عمق وجود قربان صدقه‌ی او می‌رویم. یک جمله‌ای می‌گوید که اصلاً ناخودآگاه قربان صدقه‌ی او می‌رود. آیا در خانه‌های ما هم همین می‌شود و همین رفتارها بین زن و شوهرها داریم، ورژن زنانه و مردانه‌ی آن. آیا وجود دارد یا نه؟
محبت هم یک بلوغی دارد و بلوغ آن را از کلام نبی مکرم اسلام بیان کردیم. محبت باید از قلب شروع شود و بر زبان جاری شود و در رفتار تجلی پیدا کند. مرد خوش‌کلام و زن خوش‌کلام ناخودآگاه محبت قلبی به او شکل می‌گیرد. حالا باید روی موضوعات بعدی برویم که بگوییم ابراز هم بکنم و در رفتار خود هم نشان بده. یعنی داریم به آن بلوغ می‌رسانیم و لذا در خانواده‌ها نسخه‌ای غیر از این را دنبال آن نگردند.
ما پدر و مادرهای خود را دوست داریم و ما را هم پدر و مادرهای خود دوست دارند. این ارتباط خونی است، غریزی است یعنی بالاخره پدر و مادر جز وجود ما هستند و ما هم جزئی از وجود آن‌ها هستیم و از قدیم هم می‌گفتند که خون، طرف را به سمت خود می‌کشد لذا این جوری است یعنی نسبت به فرزندان محبت خود را داریم. قربون صدقه‌ی آن‌ها می‌رویم و دور آن‌ها می‌گردیم و پدر و مادر نسبت به فرزند این جوری هستند و فرزند هم وقتی نگاه می‌کند، می‌بیند که یک محبت عمیقی به والدین خود دارند.
زن و شوهر اصلاً با گفتن نمی‌توانند محبت را جلب کنند. مثلاً من جلوی همسر خود بنشینم و بگویم که خانم من مرد تو هستم و من را باید مثل بابای خود دوست داشته باشی و من را باید مثل داداش خود دوست داشته باشی. این جواب نمی‌دهد.
ما باید به سمت آن جلب محبت برویم. راهکارهای آن را بدانیم و مهارت‌های آن را بدانیم. گاهی وقت‌ها یک دختر بچه در خانه یک دفعه یک شیرین کاری می‌کند که از عمق وجود قربان صدقه‌ی او می‌رویم. یک جمله‌ای می‌گوید که اصلاً ناخودآگاه قربان صدقه‌ی او می‌رود. آیا در خانه‌های ما هم همین می‌شود و همین رفتارها بین زن و شوهرها داریم، ورژن زنانه و مردانه‌ی آن. آیا وجود دارد یا نه؟
محبت هم یک بلوغی دارد و بلوغ آن را از کلام نبی مکرم اسلام بیان کردیم. محبت باید از قلب شروع شود و بر زبان جاری شود و در رفتار تجلی پیدا کند. مرد خوش‌کلام و زن خوش‌کلام ناخودآگاه محبت قلبی به او شکل می‌گیرد. حالا باید روی موضوعات بعدی برویم که بگوییم ابراز هم بکنم و در رفتار خود هم نشان بده. یعنی داریم به آن بلوغ می‌رسانیم و لذا در خانواده‌ها نسخه‌ای غیر از این را دنبال آن نگردند.
تاکنون نظری ثبت نشده است