display result search
- 326
- 1000
- 1000
- 1000
مقام محمود،مقامی سازگار با ذات انسان، جلسه هفتم
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "مقام محمود، مقامی سازگار با ذات انسان".
گفتیم که ما باید مقام محمود را آرزو کنیم و این آرزو لوازمی دارد. در زیارت عاشورا می گوییم ای امام حسین من از خدا می‌خواهم من را به آن مقام محمودی که شما نزد خدا دارید برساند. ما تصویر مقام محمود را در قیامت می‌بینیم و این مقام نزدیکترین حالت معصومین علیهم السلام به خداوند تبارک و تعالیست و ظهور این قرب است و اینکه او صاحب نخستین است و اسم اعظم خداست و هیچکس به اندازه او به خدا و آلش نزدیک نشد. ما باید با این مقامی که بناست در قیامت ظهور پیدا کند در اینجا پیوند بخوریم و این هم لوازمی دارد و ادراک اینکه جایگاه آسمانی پیامبر و آلش کجاست، یعنی بدون درک این مقام تمنای آن مقام صرفاً یک تمناست. ما باید آن مقام را برای اهل بیت به رسمیت بشناسیم و بدانیم که آنها دارای مقام هستند. در روایت داریم که رسول خدا می‌فرماید: در روز قیامت که مردم محشور می‌شوند، ندا کننده‌ای مرا ندا می‌دهد یا رسول الله خداوند مکنت داده تو را که به دوستانت و دوستان اهل بیتت جزا دهی. این نگاه خیلی مهم است که پیامبر کیست و چرا در آنجا جزا دهنده است؟ مالک روز جزا خداوند است، اما خدا جزا دادن را به پیامبر می‌سپارد. در قرآن می‌فرماید: بازگشت مردم به سوی ماست و حساب مردم هم با ماست. فهم اینکه خداوند کل جریان خلقت را از ابتدا به این 14 نور مقدس سپرده است خیلی مهم است. پیامبر اسم اعظم خداست، پیامبر اولین تجلی خداست و پیامبر کسی است که خدا از نور او بقیه انوار و بقیه موجودات را خلق کرده است. ما همه فرزندان حقیقی چنین پیامبری هستیم و باید خیلی شکرگزار این نعمت باشیم. پیامبر صلی الله در حدیثی می‌فرماید: خداوند تبارک و تعالی به من وعده داده است که در روز قیامت چون اولین و آخرین را حاضر گرداند به من مقام محمود را بدهد و البته خداوند به وعده خود وفا می‌کند. این مقام ظهورش در آنجاست و ما باید چشم بینا داشته باشیم تا این مقام را ببینیم هر چقدر با اهل بیت صمیمی باشیم به قرب آنها می‌رسیم و ارتباط عاطفی بین ما و اهل بیت شکل می‌گیرد.
گفتیم که ما باید مقام محمود را آرزو کنیم و این آرزو لوازمی دارد. در زیارت عاشورا می گوییم ای امام حسین من از خدا می‌خواهم من را به آن مقام محمودی که شما نزد خدا دارید برساند. ما تصویر مقام محمود را در قیامت می‌بینیم و این مقام نزدیکترین حالت معصومین علیهم السلام به خداوند تبارک و تعالیست و ظهور این قرب است و اینکه او صاحب نخستین است و اسم اعظم خداست و هیچکس به اندازه او به خدا و آلش نزدیک نشد. ما باید با این مقامی که بناست در قیامت ظهور پیدا کند در اینجا پیوند بخوریم و این هم لوازمی دارد و ادراک اینکه جایگاه آسمانی پیامبر و آلش کجاست، یعنی بدون درک این مقام تمنای آن مقام صرفاً یک تمناست. ما باید آن مقام را برای اهل بیت به رسمیت بشناسیم و بدانیم که آنها دارای مقام هستند. در روایت داریم که رسول خدا می‌فرماید: در روز قیامت که مردم محشور می‌شوند، ندا کننده‌ای مرا ندا می‌دهد یا رسول الله خداوند مکنت داده تو را که به دوستانت و دوستان اهل بیتت جزا دهی. این نگاه خیلی مهم است که پیامبر کیست و چرا در آنجا جزا دهنده است؟ مالک روز جزا خداوند است، اما خدا جزا دادن را به پیامبر می‌سپارد. در قرآن می‌فرماید: بازگشت مردم به سوی ماست و حساب مردم هم با ماست. فهم اینکه خداوند کل جریان خلقت را از ابتدا به این 14 نور مقدس سپرده است خیلی مهم است. پیامبر اسم اعظم خداست، پیامبر اولین تجلی خداست و پیامبر کسی است که خدا از نور او بقیه انوار و بقیه موجودات را خلق کرده است. ما همه فرزندان حقیقی چنین پیامبری هستیم و باید خیلی شکرگزار این نعمت باشیم. پیامبر صلی الله در حدیثی می‌فرماید: خداوند تبارک و تعالی به من وعده داده است که در روز قیامت چون اولین و آخرین را حاضر گرداند به من مقام محمود را بدهد و البته خداوند به وعده خود وفا می‌کند. این مقام ظهورش در آنجاست و ما باید چشم بینا داشته باشیم تا این مقام را ببینیم هر چقدر با اهل بیت صمیمی باشیم به قرب آنها می‌رسیم و ارتباط عاطفی بین ما و اهل بیت شکل می‌گیرد.
تاکنون نظری ثبت نشده است