display result search
- 1158
- 1000
- 1000
- 1000
ماه رجب، ماه مراقبه، جلسه اول
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین کاظم صدیقی با موضوع «ماه رجب، ماه مراقبه»، جلسه اول، سال 1396
در ارتباط با مناسبت این ایام و اعتکاف من سه مطلب را خدمت شما عرض می‌کنم. مطلب اوّل این است که چهار آیه در قرآن کریم وجود دارد که اگر کسی انصاف داشته باشد، می‌داند مهمترین مسئله در قاموس قرآن کریم و در فرهنگ توحیدی انسان تشکیل حکومت عدل است و این حکومت عدل با حاکمیّت غیر عادل و غیر عالم امکان ندارد.
یکی آیه‌ی ولایت است؛ در سوره‌ی مبارکه‌ی مائده «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونََ» دنبال آن هم خدای متعال کسانی که دنبال حکومت الهی هستند، حاکمیّت مرد خدا را تعقیب می‌کنند و می‌خواهند آن را تبعیّت بکنند را حزب الله نامیده است و حزب الله را همیشه پیروز معرّفی فرموده است. این کلمه‌ی «إِنَّما» نقش اساسی دارد. «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ» فقط ولیّ شما خدا است، رسول خدا است و کسانی که ایمان آوردند، نماز به پا داشتند و در حال رکوع زکات دادند. این در تاریخ جز برای حضرت علی علیه السّلام اتّفاق نیفتاده است.
ولی نکاتی دارد _ حالا دیگر فضای بین الطّلوعین است و تازه وارد شدید و شب هم بیداری زیاد داشتید نمی‌خواهم خیلی وقت شما را بگیرم امّا نکات ضروری که باید همیشه در ذهن ما باشد_ این است که حاکم و ولی باید کسی باشد اوّلاً ایمان او ایمان باشد؛ آدم خدا را، آخرت را، در زندگی که این با اعتقاد دارد زندگی می‌کند، ببیند. ثانیاً بنده بودن او، ارتباط او با خدا، او را مرتبط به خلق خدا بکند حتّی نمازش او را از گرسنگان و از فقرا غافل نکند. علی علیه السّلام اوج حضور را دارد، علی در نماز، ذوب در ذات احدیّت است. عشق خدا قلب علی علیه السّلام را بی‌تاب و بی‌قرار کرده است. شب‌ها خواب ندارد، صاحب صعقه است. ولی با آن ارتباط عمیق، در حال رکوع وقتی بیچاره‌ای می‌آید، دارایی خود را که یک انگشتر بیشتر نبوده است، می‌بخشد.
معمولاً امیر المؤمنین علیه السّلام با این‌که اهل تولید بوده است، اهل ذخیره نبوده است. به حضرت علی علیه السّلام خبر رسید که کسی ورشکسته شده است، حضرت نهصد کیلو خرما از تولید خود به او داد. با دست رنج خود؛ در این 25 سالی که امیر المؤمنین علیه السّلام خانه‌نشین بود، کار کشاورزی می‌کرد، تولید می‌کرد. نهصد کیلو خرما واگذار کرد. کسی در محضر امیر المؤمنین علیه السّلام بود انتقاد کرد، عرضه داشت: آقا 180 کیلو داده بودید، او هم بی‌نیاز می‌شد. چرا نهصد کیلو؟ حضرت امیر علیه السّلام فرمودند: خدا مثل تو را در جامعه زیاد نکند. یک کسی از مال شخصی خود می‌خواهد یک کسی را بی‌نیاز بکند، تو که از مال خودت نمی‌دهی، خوشحال هم نیستی یک کسی به یکی کمک می‌کند. اجمالاً همین فرهنگ این‌که آدم گدا پروری بکند و این کارهایی که الآن وجود دارد و ماهیانه چیزی بدهد که فقیر، فقیر بماند، امیر المؤمنین علیه السّلام این را نمی‌پسندد. علی علیه السّلام در بخشش هم چیزی می‌دهد که کسی را بی‌نیاز بکند و او را اهل تولید بکند، اهل تجارت بکند. هم تولید جزء کارهای قربی خدا است، عشق به خدا وادار می‌کند که علی صاحب تولید باشد و هم وقتی تولید کرد، توزیع می‌کند. کنز ندارد، گنج ندارد، سپرده‌ی مالی ندارد. هم در تقسیم به بیت المال حضرت هر چه پیش می‌آمد به حسب نیاز تقسیم می‌کرد، خالی می‌کرد و در جای خالی بیت المال نماز می‌خواندند و جارو می‌کردند و می‌رفتند. هم وجود مقدّس امیر المؤمنین علیه السّلام در توزیع مال شخصی خود این حالت را داشت. امّا در حال نماز آدم به یاد فقرا باشد.
در ارتباط با مناسبت این ایام و اعتکاف من سه مطلب را خدمت شما عرض می‌کنم. مطلب اوّل این است که چهار آیه در قرآن کریم وجود دارد که اگر کسی انصاف داشته باشد، می‌داند مهمترین مسئله در قاموس قرآن کریم و در فرهنگ توحیدی انسان تشکیل حکومت عدل است و این حکومت عدل با حاکمیّت غیر عادل و غیر عالم امکان ندارد.
یکی آیه‌ی ولایت است؛ در سوره‌ی مبارکه‌ی مائده «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونََ» دنبال آن هم خدای متعال کسانی که دنبال حکومت الهی هستند، حاکمیّت مرد خدا را تعقیب می‌کنند و می‌خواهند آن را تبعیّت بکنند را حزب الله نامیده است و حزب الله را همیشه پیروز معرّفی فرموده است. این کلمه‌ی «إِنَّما» نقش اساسی دارد. «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ» فقط ولیّ شما خدا است، رسول خدا است و کسانی که ایمان آوردند، نماز به پا داشتند و در حال رکوع زکات دادند. این در تاریخ جز برای حضرت علی علیه السّلام اتّفاق نیفتاده است.
ولی نکاتی دارد _ حالا دیگر فضای بین الطّلوعین است و تازه وارد شدید و شب هم بیداری زیاد داشتید نمی‌خواهم خیلی وقت شما را بگیرم امّا نکات ضروری که باید همیشه در ذهن ما باشد_ این است که حاکم و ولی باید کسی باشد اوّلاً ایمان او ایمان باشد؛ آدم خدا را، آخرت را، در زندگی که این با اعتقاد دارد زندگی می‌کند، ببیند. ثانیاً بنده بودن او، ارتباط او با خدا، او را مرتبط به خلق خدا بکند حتّی نمازش او را از گرسنگان و از فقرا غافل نکند. علی علیه السّلام اوج حضور را دارد، علی در نماز، ذوب در ذات احدیّت است. عشق خدا قلب علی علیه السّلام را بی‌تاب و بی‌قرار کرده است. شب‌ها خواب ندارد، صاحب صعقه است. ولی با آن ارتباط عمیق، در حال رکوع وقتی بیچاره‌ای می‌آید، دارایی خود را که یک انگشتر بیشتر نبوده است، می‌بخشد.
معمولاً امیر المؤمنین علیه السّلام با این‌که اهل تولید بوده است، اهل ذخیره نبوده است. به حضرت علی علیه السّلام خبر رسید که کسی ورشکسته شده است، حضرت نهصد کیلو خرما از تولید خود به او داد. با دست رنج خود؛ در این 25 سالی که امیر المؤمنین علیه السّلام خانه‌نشین بود، کار کشاورزی می‌کرد، تولید می‌کرد. نهصد کیلو خرما واگذار کرد. کسی در محضر امیر المؤمنین علیه السّلام بود انتقاد کرد، عرضه داشت: آقا 180 کیلو داده بودید، او هم بی‌نیاز می‌شد. چرا نهصد کیلو؟ حضرت امیر علیه السّلام فرمودند: خدا مثل تو را در جامعه زیاد نکند. یک کسی از مال شخصی خود می‌خواهد یک کسی را بی‌نیاز بکند، تو که از مال خودت نمی‌دهی، خوشحال هم نیستی یک کسی به یکی کمک می‌کند. اجمالاً همین فرهنگ این‌که آدم گدا پروری بکند و این کارهایی که الآن وجود دارد و ماهیانه چیزی بدهد که فقیر، فقیر بماند، امیر المؤمنین علیه السّلام این را نمی‌پسندد. علی علیه السّلام در بخشش هم چیزی می‌دهد که کسی را بی‌نیاز بکند و او را اهل تولید بکند، اهل تجارت بکند. هم تولید جزء کارهای قربی خدا است، عشق به خدا وادار می‌کند که علی صاحب تولید باشد و هم وقتی تولید کرد، توزیع می‌کند. کنز ندارد، گنج ندارد، سپرده‌ی مالی ندارد. هم در تقسیم به بیت المال حضرت هر چه پیش می‌آمد به حسب نیاز تقسیم می‌کرد، خالی می‌کرد و در جای خالی بیت المال نماز می‌خواندند و جارو می‌کردند و می‌رفتند. هم وجود مقدّس امیر المؤمنین علیه السّلام در توزیع مال شخصی خود این حالت را داشت. امّا در حال نماز آدم به یاد فقرا باشد.
تاکنون نظری ثبت نشده است