display result search
- 1057
- 1000
- 1000
- 1000
عنایات عامه و خاصه حق تعالی
سخنرانی آیت الله سید رحیم توکل با موضوع "عنایات عامه و خاصه حق تعالی"، سال 1400
عنایات حق تعالی در مورد خلق در یک قالب کلی دو نوع است؛ یکی عنایات عامه و دیگری عنایات خاصه است. عنایت عامه، همه مخلوقات را شامل می‌شود و کافر، مشرک، مسلمان، انسان و حیوان را در بر می گیرد. ولی عنایات خاصه شامل همه مخلوقات نمی‌شود و فقط بعضی از آنها را شامل می‌شود. در اینکه عنایات عامه شامل همه می‌شود، ملاک عنایت فضل و لطف خداست. خداوند با تفضل خودش در الطافش را به روی عالم باز می کند. ولی عنایت خاصه، قید و شرطی دارد و شامل همه نمی شود. اگر انسان در خودش این قیود و شروط را ایجاد کند از آن عنایت خاصه بهره مند می شود. گاهی رحمتی که برای انسان می آید از نام یا رحمان الهی بر انسانها می رسد و این رحمت عام است که شامل همه موجودات است. اما یک رحمتی هم داریم که از نام یا رحیم الهی برای مخلوقات می آید که شامل قید و شرط است و این رحمت خاصه است. عده‌ای از افراد هستند که هم از رحمت عام خدا بهره مند می شوند و هم با انجام شروط و قیود از رحمت خاصه الهی بهره مند می شود. در سوره بقره آیه 157 خدا می فرماید ما شما را امتحان می کنیم و موارد امتحان را نیز بیان می‌کند و به صابرین و کسانی که صبور هستند بشارت می‌دهد. صابرین کسانی هستند که وقتی در بلا قرار می‌گیرند اعتراض نمی‌کنند و سر تسلیم دارند. خداوند مالک ماست و صاحب ماست و هر کاری که انجام بدهد تصرف در ملک شخصی است و تصرفات الهی همه از سر حکمت است. صبر در بلاها احترام به حکمت خداست. کسانی که صابر باشند خدای عالم با آن عزت بی نهایت بر صابرین درود و صلوات می فرستد و خداوند باب رحمت خودش را برای آنها باز می کند و آنها را از وادی ظلمت خارج و وارد وادی نور می‌کند. در رحمت خاصه، ایمان، صبر، مراعات، تقوا و ... شرط است.
رزق هم دو نوع است؛ رزق عام و رزق خاص. رزق عام را خداوند بر همه موجودات می رساند. ولی رزق خاص مخصوص افراد خاص است، کسانی که قید و شرط را رعایت می‌کنند از آن بهره‌مند می‌شوند. از شرط های رزق خاص این است که انسان باید خودش طالب رزق باشد و باید در خود انسان لیاقتی و ظرفیتی باشد که آن رزق و برکت خاص الهی را دریافت کند. طبق آیات قرآن خداوند رزق خاصش را به هرکس که بخواهد می دهد و این از لطف و تفضل الهی است.
عنایات حق تعالی در مورد خلق در یک قالب کلی دو نوع است؛ یکی عنایات عامه و دیگری عنایات خاصه است. عنایت عامه، همه مخلوقات را شامل می‌شود و کافر، مشرک، مسلمان، انسان و حیوان را در بر می گیرد. ولی عنایات خاصه شامل همه مخلوقات نمی‌شود و فقط بعضی از آنها را شامل می‌شود. در اینکه عنایات عامه شامل همه می‌شود، ملاک عنایت فضل و لطف خداست. خداوند با تفضل خودش در الطافش را به روی عالم باز می کند. ولی عنایت خاصه، قید و شرطی دارد و شامل همه نمی شود. اگر انسان در خودش این قیود و شروط را ایجاد کند از آن عنایت خاصه بهره مند می شود. گاهی رحمتی که برای انسان می آید از نام یا رحمان الهی بر انسانها می رسد و این رحمت عام است که شامل همه موجودات است. اما یک رحمتی هم داریم که از نام یا رحیم الهی برای مخلوقات می آید که شامل قید و شرط است و این رحمت خاصه است. عده‌ای از افراد هستند که هم از رحمت عام خدا بهره مند می شوند و هم با انجام شروط و قیود از رحمت خاصه الهی بهره مند می شود. در سوره بقره آیه 157 خدا می فرماید ما شما را امتحان می کنیم و موارد امتحان را نیز بیان می‌کند و به صابرین و کسانی که صبور هستند بشارت می‌دهد. صابرین کسانی هستند که وقتی در بلا قرار می‌گیرند اعتراض نمی‌کنند و سر تسلیم دارند. خداوند مالک ماست و صاحب ماست و هر کاری که انجام بدهد تصرف در ملک شخصی است و تصرفات الهی همه از سر حکمت است. صبر در بلاها احترام به حکمت خداست. کسانی که صابر باشند خدای عالم با آن عزت بی نهایت بر صابرین درود و صلوات می فرستد و خداوند باب رحمت خودش را برای آنها باز می کند و آنها را از وادی ظلمت خارج و وارد وادی نور می‌کند. در رحمت خاصه، ایمان، صبر، مراعات، تقوا و ... شرط است.
رزق هم دو نوع است؛ رزق عام و رزق خاص. رزق عام را خداوند بر همه موجودات می رساند. ولی رزق خاص مخصوص افراد خاص است، کسانی که قید و شرط را رعایت می‌کنند از آن بهره‌مند می‌شوند. از شرط های رزق خاص این است که انسان باید خودش طالب رزق باشد و باید در خود انسان لیاقتی و ظرفیتی باشد که آن رزق و برکت خاص الهی را دریافت کند. طبق آیات قرآن خداوند رزق خاصش را به هرکس که بخواهد می دهد و این از لطف و تفضل الهی است.
کاربر مهمان