display result search
سخنرانی علامه محمدتقی جعفری با موضوع شناخت نعمت های خداوند
نعمت های خداوند بسیار هستند. مقداری از آنها مربوط به جنبه های جسمانی ما است که درک آن برای ما محسوس است. مانند گرسنه شدن و غذا خوردن . نعمت ها قابل شمارش نیستند و انسان از درک و فهم این بخششِ بی اندازه، قاصر است. برخی نعمت ها به خاطر معنویتی که دارند در دنیا قابل فهم نیستند. برای مثال نماز خواندن و روزه گرفتن اثراتی دارد که در دنیا کمتر کسی می تواند آن را بفهمد و درک کند. این امور موجب شادمانی روح می شود و این شادمانی با خندیدن و شاد بودن امور دنیوی تفاوت بسیار دارد. انسان با بالابردن فهم خود در این زمینه می تواند درک عمیق تری پیدا کند. امروزه تکنولوژی موجب شده تا انسان به دنیا وابسته شود و از امور معنوی دور شود. انسان وقتی درگیر تکرار شد پیری به سراغ او می آید و زمانی صاحب درک می شود که دیگر دیر شده است. اما اگر انسانی متصل به خداوند حکیم شود پیری برایش معنایی ندارد و با دلی جوان نعمت ها را درک می کند.
روزه داری یکی دیگر از امور معنوی است و روزه دار در دو زمان احساس خوبی دارد. اول زمان افطار و گشایش روزه و دیگری در روز قیامت و در زمانی که در پیشگاه خداوند ظاهر می شود. حکمت روزه داری در دنیا کمی قابل فهم است و انسان می تواند برکات آن را ببیند. تقویت اراده یکی از این امور است که با روزه داری نتیجه می دهد. این جنبه ی دنیوی روزه داری است که به طور قطع بر دیگر امور زندگی انسان تأثیر می گذارد.
نعمت های خداوند بسیار هستند. مقداری از آنها مربوط به جنبه های جسمانی ما است که درک آن برای ما محسوس است. مانند گرسنه شدن و غذا خوردن . نعمت ها قابل شمارش نیستند و انسان از درک و فهم این بخششِ بی اندازه، قاصر است. برخی نعمت ها به خاطر معنویتی که دارند در دنیا قابل فهم نیستند. برای مثال نماز خواندن و روزه گرفتن اثراتی دارد که در دنیا کمتر کسی می تواند آن را بفهمد و درک کند. این امور موجب شادمانی روح می شود و این شادمانی با خندیدن و شاد بودن امور دنیوی تفاوت بسیار دارد. انسان با بالابردن فهم خود در این زمینه می تواند درک عمیق تری پیدا کند. امروزه تکنولوژی موجب شده تا انسان به دنیا وابسته شود و از امور معنوی دور شود. انسان وقتی درگیر تکرار شد پیری به سراغ او می آید و زمانی صاحب درک می شود که دیگر دیر شده است. اما اگر انسانی متصل به خداوند حکیم شود پیری برایش معنایی ندارد و با دلی جوان نعمت ها را درک می کند.
روزه داری یکی دیگر از امور معنوی است و روزه دار در دو زمان احساس خوبی دارد. اول زمان افطار و گشایش روزه و دیگری در روز قیامت و در زمانی که در پیشگاه خداوند ظاهر می شود. حکمت روزه داری در دنیا کمی قابل فهم است و انسان می تواند برکات آن را ببیند. تقویت اراده یکی از این امور است که با روزه داری نتیجه می دهد. این جنبه ی دنیوی روزه داری است که به طور قطع بر دیگر امور زندگی انسان تأثیر می گذارد.
کاربر مهمان