display result search
- 118
- 1000
- 1000
- 1000
مبانی هویتی و ایدئولوژیک مواجهه ما و اسرائیل
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین محسن محمدی با موضوع «مبانی هویتی و ایدئولوژیک مواجهه ما و اسرائیل»، سال 1404
در باب هویت مبارزاتی انقلاب اسلامی و معمای بنی‌اسرائیل در قرآن
موضوع مورد بحث، هرچند به ظاهر در حوزه‌ی «یهود در قرآن» می‌گنجد، اما ریشه‌هایی عمیق در هویت و سیاست بنیادین جمهوری اسلامی دارد .
سیره مبارزاتی و هویت انقلاب
از اصلی‌ترین و شاید اصلی‌ترین سیاست‌هایی که جمهوری اسلامی از آغاز نهضت در سال 1342 شمسی (اولین سخنرانی‌های حضرت امام) در پیش گرفته است، مبارزه با رژیم صهیونیستی است. این جمهوری هرگز حاضر به عدول از این سیاست نشده و بهای گزافی نیز برای آن پرداخته است؛ تا بدانجا که گویی کل رسالت آن در همین مبارزه خلاصه می‌گردد. امام خمینی (ره) فرمودند که اسرائیل باید از بین برود، و این موضع نه برآمده از تحولات بعدی، بلکه در بدو امر نهضت، همزمان با مبارزه علیه شاه و آمریکا، مطرح بود .
این حقیقت، پرسشی ریشه‌ای و بسیار مهم را مطرح می‌سازد که هویت انقلاب اسلامی چگونه با مبارزه با رژیم صهیونیستی گره خورده است؟. مخالفان به طعنه می‌پرسند که این ملت را با هزینه‌ها و حواشی فراوان درگیر نزاعی می‌کنید که ارتباطی به مذهب شیعه یا مرز جغرافیایی ایران ندارد؛ «آخه اسرائیل از کجا در آمد و به شما چه کار داشته است؟»
ضرورت‌های استراتژیک و اقتصادی مبارزه
این مبارزه را نمی‌توان تنها یک بحث سلیقه‌ای یا شخصی دانست که با تغییر رهبران (از امام خمینی به رهبر معظم انقلاب و رهبران آتی) تغییر یابد. هرچند این موضوع در روابط بین‌الملل و مباحث استراتژیک جایگاه خود را دارد، اما متأسفانه جمهوری اسلامی در انتقال یکی از مهم‌ترین دلایل مبارزه کوتاهی کرده است: اقتصاد سیاسی
اگر رژیم صهیونیستی در منطقه مسلط گردد، اقتصاد ایران به هوا خواهد رفت. بر اساس تحلیل اقتصاددانان، طرح‌هایی چون کریدور اقتصادی‌ای که اسرائیل برای آینده منطقه تدوین کرده و بندر ایلات (که توسط یمن مورد هدف قرار می‌گیرد) قلب آن است، چنانچه محقق شود، سبب خواهد شد که ایران حداقل سی و پنج سال (یا با احتساب دوران‌های نامطلوب، چهل و پنج سال) از قافله توسعه عقب بیفتد .
این یک اشتباه راهبردی است که مردم گمان می‌برند این مسئله صرفاً «مسئله آخوندها و پاسدارهاست» یا صرفاً یک بحث ایدئولوژیکی است. اگر این ابعاد اقتصادی، تاریخی و استراتژیک برای مردم تبیین می‌شد، حتی فرد بی‌حجاب و ضد انقلاب نیز به دفاع از این مسیر برمی‌خاست
دو ساحت مقاومت: جهادی و سیاسی
در جهان اسلام، گروه‌های مبارزاتی که با رژیم صهیونیستی مقابله می‌کنند، به دو دسته تقسیم می‌شوند :
1. گروه‌های مقاومت جهادی (مسلحانه): این گروه‌ها، مانند قسام و حزب‌الله، روش مبارزه مسلحانه را در پیش گرفته و معتقدند که با اسرائیل نباید هیچ حرفی داشت و رژیم صهیونیستی باید نباشد؛ چنانکه مرحوم مدرس به رضاخان می‌گفت: «من می‌خواهم سر تن ت نباشد» ین گروه‌ها مورد خصومت شدید اسرائیل بوده و تمامی ترورهایی که انجام می‌شوند، متوجه همین فرزندان مقاومت است
2. گروه‌های مقاومت سیاسی (دیپلماتیک): اینان نیز شعار «مرگ بر اسرائیل» سر می‌دهند، اما روش مبارزه را دیپلماتیک می‌دانند و به بیانیه دادن در مجامع بین‌المللی بسنده می‌کنند. اسرائیل نه تنها با این گروه‌ها مخالفتی ندارد، بلکه تمایل دارد کل مقاومت به این فاز (مذاکره و بحث) منتقل شود؛ زیرا در عرصه‌ای که قواعد آن را دیگری چیده، ورود به فاز سیاسی، نوعی بازیچه و مسخره‌ای است که هیچ معنایی ندارد
در باب هویت مبارزاتی انقلاب اسلامی و معمای بنی‌اسرائیل در قرآن
موضوع مورد بحث، هرچند به ظاهر در حوزه‌ی «یهود در قرآن» می‌گنجد، اما ریشه‌هایی عمیق در هویت و سیاست بنیادین جمهوری اسلامی دارد .
سیره مبارزاتی و هویت انقلاب
از اصلی‌ترین و شاید اصلی‌ترین سیاست‌هایی که جمهوری اسلامی از آغاز نهضت در سال 1342 شمسی (اولین سخنرانی‌های حضرت امام) در پیش گرفته است، مبارزه با رژیم صهیونیستی است. این جمهوری هرگز حاضر به عدول از این سیاست نشده و بهای گزافی نیز برای آن پرداخته است؛ تا بدانجا که گویی کل رسالت آن در همین مبارزه خلاصه می‌گردد. امام خمینی (ره) فرمودند که اسرائیل باید از بین برود، و این موضع نه برآمده از تحولات بعدی، بلکه در بدو امر نهضت، همزمان با مبارزه علیه شاه و آمریکا، مطرح بود .
این حقیقت، پرسشی ریشه‌ای و بسیار مهم را مطرح می‌سازد که هویت انقلاب اسلامی چگونه با مبارزه با رژیم صهیونیستی گره خورده است؟. مخالفان به طعنه می‌پرسند که این ملت را با هزینه‌ها و حواشی فراوان درگیر نزاعی می‌کنید که ارتباطی به مذهب شیعه یا مرز جغرافیایی ایران ندارد؛ «آخه اسرائیل از کجا در آمد و به شما چه کار داشته است؟»
ضرورت‌های استراتژیک و اقتصادی مبارزه
این مبارزه را نمی‌توان تنها یک بحث سلیقه‌ای یا شخصی دانست که با تغییر رهبران (از امام خمینی به رهبر معظم انقلاب و رهبران آتی) تغییر یابد. هرچند این موضوع در روابط بین‌الملل و مباحث استراتژیک جایگاه خود را دارد، اما متأسفانه جمهوری اسلامی در انتقال یکی از مهم‌ترین دلایل مبارزه کوتاهی کرده است: اقتصاد سیاسی
اگر رژیم صهیونیستی در منطقه مسلط گردد، اقتصاد ایران به هوا خواهد رفت. بر اساس تحلیل اقتصاددانان، طرح‌هایی چون کریدور اقتصادی‌ای که اسرائیل برای آینده منطقه تدوین کرده و بندر ایلات (که توسط یمن مورد هدف قرار می‌گیرد) قلب آن است، چنانچه محقق شود، سبب خواهد شد که ایران حداقل سی و پنج سال (یا با احتساب دوران‌های نامطلوب، چهل و پنج سال) از قافله توسعه عقب بیفتد .
این یک اشتباه راهبردی است که مردم گمان می‌برند این مسئله صرفاً «مسئله آخوندها و پاسدارهاست» یا صرفاً یک بحث ایدئولوژیکی است. اگر این ابعاد اقتصادی، تاریخی و استراتژیک برای مردم تبیین می‌شد، حتی فرد بی‌حجاب و ضد انقلاب نیز به دفاع از این مسیر برمی‌خاست
دو ساحت مقاومت: جهادی و سیاسی
در جهان اسلام، گروه‌های مبارزاتی که با رژیم صهیونیستی مقابله می‌کنند، به دو دسته تقسیم می‌شوند :
1. گروه‌های مقاومت جهادی (مسلحانه): این گروه‌ها، مانند قسام و حزب‌الله، روش مبارزه مسلحانه را در پیش گرفته و معتقدند که با اسرائیل نباید هیچ حرفی داشت و رژیم صهیونیستی باید نباشد؛ چنانکه مرحوم مدرس به رضاخان می‌گفت: «من می‌خواهم سر تن ت نباشد» ین گروه‌ها مورد خصومت شدید اسرائیل بوده و تمامی ترورهایی که انجام می‌شوند، متوجه همین فرزندان مقاومت است
2. گروه‌های مقاومت سیاسی (دیپلماتیک): اینان نیز شعار «مرگ بر اسرائیل» سر می‌دهند، اما روش مبارزه را دیپلماتیک می‌دانند و به بیانیه دادن در مجامع بین‌المللی بسنده می‌کنند. اسرائیل نه تنها با این گروه‌ها مخالفتی ندارد، بلکه تمایل دارد کل مقاومت به این فاز (مذاکره و بحث) منتقل شود؛ زیرا در عرصه‌ای که قواعد آن را دیگری چیده، ورود به فاز سیاسی، نوعی بازیچه و مسخره‌ای است که هیچ معنایی ندارد
تاکنون نظری ثبت نشده است