display result search
- 156
- 1000
- 1000
- 1000
کجای داستانیم؟، 9
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "کجای داستانیم؟"، جلسه نهم: معمار داستان زندگی، سال 1404
یک فرقی را بین علم و هنر عرض کردیم؛ علم می آید تجزیه می کند و آگاهی های ما را جدا و طبقه بندی و قفسه بندی می کند، خب کار درستی هم می کند. آگاهی هایی که درباره بدن هست، هی تجزیه می شود و هر کدامش یک متخصص پیدا می کند، دوباره این آگاهی ها افزایش پیدا می کند، وقتی این آگاهی ها افزایش پیدا کرد متخصص خاص خودش را می خواهد. همه را یک نفر نمی تواند تخصصی درمان کند. گاهی اوقات علم ما را وقتی که می بره توی جزئیات، تجزیه می کند تو جزئیات ما را جلو می بره و از ترکیب ما را باز می دارد، ولی هنر کارش این است که اینها را ترکیب می کند. پس کار علم تجزیه کردن هست و کار هنر ترکیب کردن هست. داستان می تواند یکی از شاخه های هنر تلقی شود. ما اگر یک تقسیم اساسی داشته باشیم علم و هنر داستان را باید بگذاریم جز هنر، چون در داستان هم ترکیب اتفاق می افتد، ترکیب آدم ها، ترکیب شخصیت ها و ترکیب حوادث و این ترکیب هاست که به آدم آموزش می دهد. پس ما دو نوع آموزش باید ببینیم، یا آموزش علمی که در آموزش علمی ما اجزایی را فرا می گیریم. ما باید معمار خودمون باشیم، گاهی اوقات علممون به دردمون نمی خورد، چون این علم رو نمی دانیم کجا باید بذاریم اما معمار می داند باید کجا بگذارد. داستان زیباترین و عالی ترین و حکیمانه ترین ترکیب کننده حیات انسان هست و شما برای دینداری باید داستان زندگی خودت را بدانی و الا شیطان گولت می زند، شیطان می آید فریب می دهد، تجزیه می کند. اگر زمان را نشناسیم اشتباهات به ما هجوم می آورند. زمان به کارگیری این مصالح در ساختمان، مکان به کارگیری این مصالح در ساختمان خیلی مهم هست. دین ما با علم تامین نمی شود، علم به معنای تخصصی کلمه، علم به معنای گزاره های طبقه بندی شده و تجزیه شده، علم به معنای آگاهی های پراکنده، دین ما را درست نمی کند. ما نمی توانیم ارزیابی خوبی از خودمان داشته باشیم ما داستان زندگی خودمان را باید ببینیم. داستان فهم و داستان پرداز، مثل معمار عمل می‌کند. برای دینداری باید داستان زندگی خودمان را بدانیم، زمان‌شناس باشیم، دین ما صرفاً با علم تأمین نمی‌شود. داستان جمهوری اسلامی تازه آغاز شده است. برای ارزیابی موضوع، باید کل داستان را ببینیم. خدا داستان زندگی ما را کار دارد نه یه رفتار را. با حمله صهیونیست ها به ما ایران جهانی تر از هر زمان دیگری شد و قدرت مرکزی عالم که شیشه عمرش را آورده بود جلوی ما کاملا ترک خورد و شکست. ممکن هست داستان جمهوری اسلامی در یک مقطعی محو شود اما موقتی هست، ما داستان دفاع مقدسمون الان سال هاست داره خودش را نشان می دهد.
یک فرقی را بین علم و هنر عرض کردیم؛ علم می آید تجزیه می کند و آگاهی های ما را جدا و طبقه بندی و قفسه بندی می کند، خب کار درستی هم می کند. آگاهی هایی که درباره بدن هست، هی تجزیه می شود و هر کدامش یک متخصص پیدا می کند، دوباره این آگاهی ها افزایش پیدا می کند، وقتی این آگاهی ها افزایش پیدا کرد متخصص خاص خودش را می خواهد. همه را یک نفر نمی تواند تخصصی درمان کند. گاهی اوقات علم ما را وقتی که می بره توی جزئیات، تجزیه می کند تو جزئیات ما را جلو می بره و از ترکیب ما را باز می دارد، ولی هنر کارش این است که اینها را ترکیب می کند. پس کار علم تجزیه کردن هست و کار هنر ترکیب کردن هست. داستان می تواند یکی از شاخه های هنر تلقی شود. ما اگر یک تقسیم اساسی داشته باشیم علم و هنر داستان را باید بگذاریم جز هنر، چون در داستان هم ترکیب اتفاق می افتد، ترکیب آدم ها، ترکیب شخصیت ها و ترکیب حوادث و این ترکیب هاست که به آدم آموزش می دهد. پس ما دو نوع آموزش باید ببینیم، یا آموزش علمی که در آموزش علمی ما اجزایی را فرا می گیریم. ما باید معمار خودمون باشیم، گاهی اوقات علممون به دردمون نمی خورد، چون این علم رو نمی دانیم کجا باید بذاریم اما معمار می داند باید کجا بگذارد. داستان زیباترین و عالی ترین و حکیمانه ترین ترکیب کننده حیات انسان هست و شما برای دینداری باید داستان زندگی خودت را بدانی و الا شیطان گولت می زند، شیطان می آید فریب می دهد، تجزیه می کند. اگر زمان را نشناسیم اشتباهات به ما هجوم می آورند. زمان به کارگیری این مصالح در ساختمان، مکان به کارگیری این مصالح در ساختمان خیلی مهم هست. دین ما با علم تامین نمی شود، علم به معنای تخصصی کلمه، علم به معنای گزاره های طبقه بندی شده و تجزیه شده، علم به معنای آگاهی های پراکنده، دین ما را درست نمی کند. ما نمی توانیم ارزیابی خوبی از خودمان داشته باشیم ما داستان زندگی خودمان را باید ببینیم. داستان فهم و داستان پرداز، مثل معمار عمل می‌کند. برای دینداری باید داستان زندگی خودمان را بدانیم، زمان‌شناس باشیم، دین ما صرفاً با علم تأمین نمی‌شود. داستان جمهوری اسلامی تازه آغاز شده است. برای ارزیابی موضوع، باید کل داستان را ببینیم. خدا داستان زندگی ما را کار دارد نه یه رفتار را. با حمله صهیونیست ها به ما ایران جهانی تر از هر زمان دیگری شد و قدرت مرکزی عالم که شیشه عمرش را آورده بود جلوی ما کاملا ترک خورد و شکست. ممکن هست داستان جمهوری اسلامی در یک مقطعی محو شود اما موقتی هست، ما داستان دفاع مقدسمون الان سال هاست داره خودش را نشان می دهد.
تاکنون نظری ثبت نشده است