display result search
منو
إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا، جلسه دهم

إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا، جلسه دهم

  • 1 تعداد قطعات
  • 8 دقیقه مدت قطعه
  • 15 دریافت شده
سخنرانی حجت الاسلام محمد رضا عابدینی با موضوع «إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا»، جلسه دهم: معنای مغفرت در مورد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، سال 1403

لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ یَهْدِیَکَ صِرَاطاً مُسْتَقِیماً
مامون یک مکالمات و گفتگوهایی با امام رضا علیه السلام دارد. سوال‌های سختی که خیلی‌اش هم قرآنی است و درباره انبیاء است از امام رضا علیه السلام است می‌پرسد و امام رضا علیه السلام به زیباترین وجهی این‌ها را بیان می‌کنند که جزء روایات نابی است که خیلی از معضلات و گره‌های بحث امامت و نبوت را حل می‌کند. از جمله یکی از سوالاتی که می‌کند همین آیه شریفه است.

فَقَالَ الْمَأْمُونُ لِلَّهِ دَرُّکَ یَا أَبَا الْحَسَنِ فَأَخْبِرْنِی‏ عَنْ‏ قَوْلِ‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ لِیَغْفِرَ لَکَ‏ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ
مقصود خدا از این چیست؟ مگر پیغمبر گناهکار بود که گناهانش آمرزیده بشوند؟
قَالَ الرِّضَا علیه السلام لَمْ یَکُنْ أَحَدٌ عِنْدَ مُشْرِکِی أَهْلِ مَکَّةَ أَعْظَمَ ذَنْباً مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم
می‌فرمایند هیچ کس پیش مشرکین مکه از پیغمبر گناهکارتر نبود. منتها چه گناهی بود؟ با اینکه پیغمبر را امین می‌دانستند و در قبل از اینکه منسوب به رسالت باشد معروف بود به تمام خصال نیک، کسی از او بدی ندیده بود، کسی از او ظلمی ندیده بود، کسی از او خطا ندیده بود، امین بود. امانت داری او به عنوان مرکز همه صفات و خصلت‌های خوب پیغمبر شناخته می‌شد، اما لم یکن احد عند مشرکی اهل مکة اعظم ذنبا من رسول الله ص. چرا؟
لِأَنَّهُمْ کَانُوا یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ سِتِّینَ صَنَماً
چون آن‌ها 360 بت داشتند که آن ‌ها را می‌پرستیدند
فَلَمَّا جَاءَهُمْ ص بِالدَّعْوَةِ إِلَى کَلِمَةِ الْإِخْلَاصِ
پیغمبر آمده می‌گوید 360 تا را بشکنید، یک خدا داریم. از این گناهکار‌تر کیست که 360 تا خدای آن ‌ها را بخواهد زمین بزند، بگوید این‌ها باطل هستند، فقط کلمه اخلاص است که لا اله الا الله است. هیچ خدایی به غیر الله نیست. چون مبدا تفکر این‌ها را نشانه گرفته است، نه یک عمل این‌ها را، نه یک خلق این‌ها را، بلکه مبدا تفکر این‌ها که همه روابط این‌ها بر آن اساس شکل گرفته است را مورد عتاب و خطاب قرار داده است، قطعا آن‌ها این را گنه کار‌ترین فرد می‌دانستند.
همچنان که وقتی ابراهیم خلیل بت‌ها را شکست و آن تبر را بر گردن بت بزرگ انداخت، آن‌ها گفتند ابراهیم را بسوزانید و انصروا آلهتکم. او را آتش بزنید و نصرت بدهید آلهه تان را. لذا همه آمدند به میدان که ابراهیم را بسوزانند که این گناه خیلی بزرگی بود. پیغمبر این کار را کرد‌ه است.
کَبُرَ ذَلِکَ عَلَیْهِمْ وَ عَظُمَ
این خیلی برایشان سنگین و سخت بود.
وَ قَالُوا أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلهاً واحِداً إِنَّ هذا لَشَیْ‏ءٌ عُجابٌ
تو آمدی بگویی که این‌ها نیستند و اثر ندارند، فقط یک خدا در کار است؟ این خیلی حرف تعجب آوری است.
وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلى‏ آلِهَتِکُمْ
بیایید استقامت کنید در راه بقاء خدایانتان. لذا در نظر آن‌ها پیغمبر گناه کار‌ترین فرد بود، و حرفشان این بود که أ جعل الآلهة إلها واحدا؟ تو می‌گویی اله واحد است؟ إن هذا لشیء عجاب.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 8:09

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخن