سخنرانی حجت الاسلام احمد لقمانی با موضوع «راه رهایی از پریشانی و پشیمانی در زندگی»، سال 1403
یکی از موضوعات مهم برای ما و مخصوصاً نسل جوان، نوع زندگی است چرا که عدهای در زندگی دچار پشیمانی و پریشانی هستند و دچار لغزش و ریزش شدهاند. پریشانی نسبت به آینده و پشیمانی نسبت به گذشته عوامل مختلفی دارد و باعث میشود انسان نتواند مسیر درست را طی نماید. حرص و حسرت و حسادت در دل بعضی انسانها شعلهور میشود درحالیکه اصل این است که انسان از داشتههایش استفاده ببرد. حضرت علی علیهالسلام می فرمانید کسی که زندگی خود را آراسته به حکمت نمانید هیچ لذتی را در زندگی از دست نخواهند داد.
طلاقهای عاطفی، ارتباطات سرد خانوادگی، گسست بین نسلها، عدم ارتباط صحیح بین فرزندان و والدین و… همگی نشاندهنده عقبگرد در زندگی است. زندگی در اصل رهاورد ذهن انسان است به همین خاطر باید ذهن انسان اصلاح شود چرا که ذهن در حقیقت محل کاشت است و باید از رشد علفهای هرز در این ذهن جلوگیری شود. تکاثر، تفاخر و… همگی باعث میشود انسان بیشتر دچار پریشانی شود درحالیکه زندگی باید در درون شکل بگیرد.
انسان وقتی در خدمت اشیا قرار بگیرد دچار اضمحلال خواهد شد چراکه قرار بود انسان به انسانیت خود عشق بورزد نه اینکه آهن پرست شود. سرمایهگذاری در جسم کاری ناپسند است درحالیکه باید به جان و روح خود ارزش قائل شویم و خود را از اسیری تعلقات دنیوی رها کنیم. انسان وقتی جوان است شاید بتواند از لذات ظاهری دنیا استفاده ببرد؛ اما وقتی که کهنسال شود دیگر نمیتواند از لذات دنیا بهره ببرد به همین خاطر دچار پریشانی خواهد شد.
یکی از موضوعات مهم برای ما و مخصوصاً نسل جوان، نوع زندگی است چرا که عدهای در زندگی دچار پشیمانی و پریشانی هستند و دچار لغزش و ریزش شدهاند. پریشانی نسبت به آینده و پشیمانی نسبت به گذشته عوامل مختلفی دارد و باعث میشود انسان نتواند مسیر درست را طی نماید. حرص و حسرت و حسادت در دل بعضی انسانها شعلهور میشود درحالیکه اصل این است که انسان از داشتههایش استفاده ببرد. حضرت علی علیهالسلام می فرمانید کسی که زندگی خود را آراسته به حکمت نمانید هیچ لذتی را در زندگی از دست نخواهند داد.
طلاقهای عاطفی، ارتباطات سرد خانوادگی، گسست بین نسلها، عدم ارتباط صحیح بین فرزندان و والدین و… همگی نشاندهنده عقبگرد در زندگی است. زندگی در اصل رهاورد ذهن انسان است به همین خاطر باید ذهن انسان اصلاح شود چرا که ذهن در حقیقت محل کاشت است و باید از رشد علفهای هرز در این ذهن جلوگیری شود. تکاثر، تفاخر و… همگی باعث میشود انسان بیشتر دچار پریشانی شود درحالیکه زندگی باید در درون شکل بگیرد.
انسان وقتی در خدمت اشیا قرار بگیرد دچار اضمحلال خواهد شد چراکه قرار بود انسان به انسانیت خود عشق بورزد نه اینکه آهن پرست شود. سرمایهگذاری در جسم کاری ناپسند است درحالیکه باید به جان و روح خود ارزش قائل شویم و خود را از اسیری تعلقات دنیوی رها کنیم. انسان وقتی جوان است شاید بتواند از لذات ظاهری دنیا استفاده ببرد؛ اما وقتی که کهنسال شود دیگر نمیتواند از لذات دنیا بهره ببرد به همین خاطر دچار پریشانی خواهد شد.
تاکنون نظری ثبت نشده است