- 77
- 1000
- 1000
- 1000
چیزی را که می گویید بدان عمل کنید
سخنرانی حجت الاسلام سیدمهدی واعظ موسوی با موضوع «چیزی را که می گویید بدان عمل کنید»، سال 1403
فرمود «إِنِّی وَ اللَّهِ مَا أَحُثُّکُمْ عَلَى طَاعَةٍ إِلَّا وَ أَسْبِقُکُمْ إِلَیْهَا» من احدی را بر طاعت و فرمانبرداری خداوند تشویق نکردم مگر آنگاه که خود پیشقدم بودم. این یکی از ویژگیهای منحصر به فرد علی بن ابیطالب علیه السلام است. میفرماید چیزی نگفتم که خودم عمل نکرده باشم. اگر شما رو به چیزی فرمان دادم، تحریض و تشویق کردم قبلاً خودم آن کار را انجام دادم. عالم بیعمل نیستم. گوینده بدون عمل نیستم. بعد فرمود «وَ لَا أَنْهَاکُمْ عَنْ مَعْصِیَةٍ إِلَّا وَ أَتَنَاهَى قَبْلَکُمْ عَنْهَا» شما را از معصیتی و نافرمانی ای باز نداشتم، نهی نکردم مگر اینکه خود در ترک آن کار پیشی گرفتم. اینگونه نبود که به شما نهی کنم و شما را باز دارم در حالی که خودم آن را مرتکب میشوم. قرآن میفرماید «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ» چرا چیزی را میگویید که خود بدان عمل نمیکنید. شیعیان امیرالمؤمنین به آنچه میگویید قبلاً خود عمل کرده باشید. از نگاه پروردگار، از نظر خداوند خیلی زشت است که چیزاهایی را بگویید که خودتان موفق به عمل به آن نیستید. قرآن میفرماید آیا مردم را به نیکوکاری دعوت میکنید، امر میکنید و ولی از خود فراموش کردید. کور خودتان هستید و بینای دیگران. در حالی که کتاب خدا را تلاوت میکنید. آیا نمیخواهید خردورزی پیشه کنید؟ من یه وقتی با خودم فکر میکردم میگفتم مثلاً من موفق به نماز شب و نافله شب نیستم. چه اشکال داره به مردم بگویم نافله بخوانید، نماز شب بخوانید، اصحاب لیل باشید. انها هم انجام میدهند ثواب میبرند یک ثواب هم گیر ما می آید. در حالی که خود گوینده موفق مثلاً به نماز شب نیست. این چه اشکال داره؟ یک ذره فکر کردم دیدم اشکالش اینجاست که قرآن تند برخورد کرده است. اشکالش این است که اعتماد را از بین میبرد.
فرمود «إِنِّی وَ اللَّهِ مَا أَحُثُّکُمْ عَلَى طَاعَةٍ إِلَّا وَ أَسْبِقُکُمْ إِلَیْهَا» من احدی را بر طاعت و فرمانبرداری خداوند تشویق نکردم مگر آنگاه که خود پیشقدم بودم. این یکی از ویژگیهای منحصر به فرد علی بن ابیطالب علیه السلام است. میفرماید چیزی نگفتم که خودم عمل نکرده باشم. اگر شما رو به چیزی فرمان دادم، تحریض و تشویق کردم قبلاً خودم آن کار را انجام دادم. عالم بیعمل نیستم. گوینده بدون عمل نیستم. بعد فرمود «وَ لَا أَنْهَاکُمْ عَنْ مَعْصِیَةٍ إِلَّا وَ أَتَنَاهَى قَبْلَکُمْ عَنْهَا» شما را از معصیتی و نافرمانی ای باز نداشتم، نهی نکردم مگر اینکه خود در ترک آن کار پیشی گرفتم. اینگونه نبود که به شما نهی کنم و شما را باز دارم در حالی که خودم آن را مرتکب میشوم. قرآن میفرماید «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ» چرا چیزی را میگویید که خود بدان عمل نمیکنید. شیعیان امیرالمؤمنین به آنچه میگویید قبلاً خود عمل کرده باشید. از نگاه پروردگار، از نظر خداوند خیلی زشت است که چیزاهایی را بگویید که خودتان موفق به عمل به آن نیستید. قرآن میفرماید آیا مردم را به نیکوکاری دعوت میکنید، امر میکنید و ولی از خود فراموش کردید. کور خودتان هستید و بینای دیگران. در حالی که کتاب خدا را تلاوت میکنید. آیا نمیخواهید خردورزی پیشه کنید؟ من یه وقتی با خودم فکر میکردم میگفتم مثلاً من موفق به نماز شب و نافله شب نیستم. چه اشکال داره به مردم بگویم نافله بخوانید، نماز شب بخوانید، اصحاب لیل باشید. انها هم انجام میدهند ثواب میبرند یک ثواب هم گیر ما می آید. در حالی که خود گوینده موفق مثلاً به نماز شب نیست. این چه اشکال داره؟ یک ذره فکر کردم دیدم اشکالش اینجاست که قرآن تند برخورد کرده است. اشکالش این است که اعتماد را از بین میبرد.
تاکنون نظری ثبت نشده است