display result search
- 297
- 1000
- 1000
- 1000
کدام حسین؛ کدام کربلا، فصل اول، جلسه چهاردهم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «کدام حسین؛ کدام کربلا»، فصل اول، جلسه چهاردهم، سال 1401
هر کسی که در دینداری به متخصص رجوع نکند و بگوید من تقلید نمی‌کنم، لاجرم از تلگرام و چیز دیگری تقلید می‌کند. چون اگر کسی متخصص نیست در نهایت یک نظری می‌دهد. اما اینکه این نظر کیست، خدا می‌داند. هر جایی که چیزی ارزشمند است، آن چیز ارزشمند «قلابی» دارد. طلا قلابی دارد، جواهر قلابی دارد، دین قلابی دارد، پیغمبر قلابی دارد، امام زمان قلابی دارد، چون ارزش دارد. اما مثلاً پیاز قلابی ندارد، کاشانی قلابی ندارد.
هر چیزی که اصالت دارد «قلابی» دارد، و اگر کسی دین را از اصل آن نگیرد، یک کسانی برای او دین درست می‌کنند که این شخص «بی‌دینی» را «دین» تلقّی کند.
فقط این نبود که «بُسر» وحشی بود، کار به جایی رسید که وحشی‌ها را به آخوندهای منبرها تبدیل کردند. امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بعد از نمازهای خود چند نفر را لعن می‌کردند، معاویه و عمروعاص و… یک نفر هم «ضحاک بن قیس» بود.
معاویه همان دستورالعمل و پروتکلی که برای «بُسر» فرستاد برای «ضحاک بن قیس» هم فرستاد. توجّه کنید که این یک روند است. اگر فرصت بود که من دقیق‌تر این روند را پی بگیرم، اگر عقب‌تر می‌رفتم کار به جاهای باریک‌تر هم می‌رسید، ولی الآن من از همان معاویه به شما عرض می‌کنم.
معاویه به «ضحاک بن قیس» گفت: «سِرْ حَتَّى تَمُرَّ بِنَاحِیَةِ اَلْکُوفَةِ» به محله‌های اطراف کوفه می‌روی (که محل حکومت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بود) «وَ تَرْتَفِعَ عَنْهَا مَا اِسْتَطَعْتَ» و زیر و رو می‌کنی، کاری می‌کنی که فرار کنند و دیگر پشت سر خودشان را نگاه نکنند، «فَمَنْ وَجَدْتَهُ مِنَ اَلْأَعْرَابِ فِی طَاعَةِ عَلِیٍّ ، فَأَغِرْ عَلَیْهِ» اگر به آنجا رفتی و دیدی کسی از روستاییان هست که بر علیه علی اقدام نکرده است، یعنی اعلام جدایی از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نکرده است، هرچه دارند ببر و غارت کن، زن و بچه‌ها را از دم بکش، «وَ إِذَا أَصْبَحْتَ فِی بَلْدَةٍ، فَأَمْسِ فِی أُخْرَى» وجب به وجب شخم بزن، از این روستا به آن روستا، جایی جا نماند. یعنی خوف عمومی ایجاد کن، قدم به قدم و وجب به وجب.
بعد هم برادرزاده‌ی ابن مسعود که از طرف امیرالمؤمنین صلوات الله علیه آمده بود و در آنجا مسئول حکومت و والی بود را هم کشت. بعد عبارت اینطور است، دستور معاویه صادر شد، طبری نتیجه را می‌گوید، می‌گوید: به آنجا رفت و اموال مردم را به غارت برد.
هر کسی که در دینداری به متخصص رجوع نکند و بگوید من تقلید نمی‌کنم، لاجرم از تلگرام و چیز دیگری تقلید می‌کند. چون اگر کسی متخصص نیست در نهایت یک نظری می‌دهد. اما اینکه این نظر کیست، خدا می‌داند. هر جایی که چیزی ارزشمند است، آن چیز ارزشمند «قلابی» دارد. طلا قلابی دارد، جواهر قلابی دارد، دین قلابی دارد، پیغمبر قلابی دارد، امام زمان قلابی دارد، چون ارزش دارد. اما مثلاً پیاز قلابی ندارد، کاشانی قلابی ندارد.
هر چیزی که اصالت دارد «قلابی» دارد، و اگر کسی دین را از اصل آن نگیرد، یک کسانی برای او دین درست می‌کنند که این شخص «بی‌دینی» را «دین» تلقّی کند.
فقط این نبود که «بُسر» وحشی بود، کار به جایی رسید که وحشی‌ها را به آخوندهای منبرها تبدیل کردند. امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بعد از نمازهای خود چند نفر را لعن می‌کردند، معاویه و عمروعاص و… یک نفر هم «ضحاک بن قیس» بود.
معاویه همان دستورالعمل و پروتکلی که برای «بُسر» فرستاد برای «ضحاک بن قیس» هم فرستاد. توجّه کنید که این یک روند است. اگر فرصت بود که من دقیق‌تر این روند را پی بگیرم، اگر عقب‌تر می‌رفتم کار به جاهای باریک‌تر هم می‌رسید، ولی الآن من از همان معاویه به شما عرض می‌کنم.
معاویه به «ضحاک بن قیس» گفت: «سِرْ حَتَّى تَمُرَّ بِنَاحِیَةِ اَلْکُوفَةِ» به محله‌های اطراف کوفه می‌روی (که محل حکومت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بود) «وَ تَرْتَفِعَ عَنْهَا مَا اِسْتَطَعْتَ» و زیر و رو می‌کنی، کاری می‌کنی که فرار کنند و دیگر پشت سر خودشان را نگاه نکنند، «فَمَنْ وَجَدْتَهُ مِنَ اَلْأَعْرَابِ فِی طَاعَةِ عَلِیٍّ ، فَأَغِرْ عَلَیْهِ» اگر به آنجا رفتی و دیدی کسی از روستاییان هست که بر علیه علی اقدام نکرده است، یعنی اعلام جدایی از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نکرده است، هرچه دارند ببر و غارت کن، زن و بچه‌ها را از دم بکش، «وَ إِذَا أَصْبَحْتَ فِی بَلْدَةٍ، فَأَمْسِ فِی أُخْرَى» وجب به وجب شخم بزن، از این روستا به آن روستا، جایی جا نماند. یعنی خوف عمومی ایجاد کن، قدم به قدم و وجب به وجب.
بعد هم برادرزاده‌ی ابن مسعود که از طرف امیرالمؤمنین صلوات الله علیه آمده بود و در آنجا مسئول حکومت و والی بود را هم کشت. بعد عبارت اینطور است، دستور معاویه صادر شد، طبری نتیجه را می‌گوید، می‌گوید: به آنجا رفت و اموال مردم را به غارت برد.
تاکنون نظری ثبت نشده است