- 909
- 1000
- 1000
- 1000
خطر غفلت، جلسه هشتم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «خطر غفلت»، جلسه هشتم، سال 1402
در این جلسات مبتلا به «غفلت» هستیم، تعریف سادهای از غفلت ارائه کردیم که معلوم شود این موضوع چقدر ساده اتفاق میدهد، اتفاقاً چون ساده است خطرناک است.
شاید انسان در طول عمر خود به بعضی بلیهها گرفتار نشود ان شاء الله، ان شاء الله بعضی از گناهان یا بعضی از پرتگاهها برای یک انسان پیش نیاید، مثل اینکه نگاه کردن به نامحرم برای یک نابینا پیش نمیآید، یا انواع دیگر؛ اما اتفاقاً موضوع غفلت اینطور نیست، خیلی هم به زندگی ما مربوط است، ما را تحت تأثیر قرار میدهد.
غفلت یعنی اینکه من به یک جایی، به یک چیزی، به یک موضوعی تمرکز و توجّه کنم، تا اینجا مشکلی نیست، اما بگونهای که یک چیزی یا موضوعی یا امری را نبینم. نه اینکه نابینا هستم، نه اینکه عقل ندارم، نه اینکه دانش ندارم، نه! بخاطر توجّه به چیزی، چیز دیگر را نبینم.
این موضوع عوارض خیلی زیادی دارد، خدای متعال در قرآن کریم خیلی سعی کرده است (عرفی حرف میزنم) که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هوای همه را داشته باشد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هم هوای همه را داشت، ان شاء الله به ماه رجب نزدیک میشویم، اسماء و صفات خدا اینطور است، «وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاکَ»، رزق تو نه تنها برای خوبهاست، رزق تو برای بیچارهها هم مبسوط است!
نمیخواهد تجرّی درست کند، خوشا بحال آن کسی که گناه نمیکند، ولی میگوید رزق تو برای بیچارهها هم هست، خدا کند که رزق ما تا آخر باشد، وگرنه وجودِ رزق، علامتِ چیزی نیست، رزقِ تو برای همه است، «عادَتُکَ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ»، بنای تو اینطور است که با کسانی که بد عمل کردهاند، خوب عمل کنی!
دعوا که از طرفِ تو شروع نمیشود، اگر او هم بیادبی کرده باشد، «عادَتُکَ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ»، تا زمانی که حد موضوع نگذرد و فرصت تمام نشود «عادَتُکَ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ وَ سَبِیلُکَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ»، مسیرِ تو تحمل کردن و فرصت دادن است.
در این جلسات مبتلا به «غفلت» هستیم، تعریف سادهای از غفلت ارائه کردیم که معلوم شود این موضوع چقدر ساده اتفاق میدهد، اتفاقاً چون ساده است خطرناک است.
شاید انسان در طول عمر خود به بعضی بلیهها گرفتار نشود ان شاء الله، ان شاء الله بعضی از گناهان یا بعضی از پرتگاهها برای یک انسان پیش نیاید، مثل اینکه نگاه کردن به نامحرم برای یک نابینا پیش نمیآید، یا انواع دیگر؛ اما اتفاقاً موضوع غفلت اینطور نیست، خیلی هم به زندگی ما مربوط است، ما را تحت تأثیر قرار میدهد.
غفلت یعنی اینکه من به یک جایی، به یک چیزی، به یک موضوعی تمرکز و توجّه کنم، تا اینجا مشکلی نیست، اما بگونهای که یک چیزی یا موضوعی یا امری را نبینم. نه اینکه نابینا هستم، نه اینکه عقل ندارم، نه اینکه دانش ندارم، نه! بخاطر توجّه به چیزی، چیز دیگر را نبینم.
این موضوع عوارض خیلی زیادی دارد، خدای متعال در قرآن کریم خیلی سعی کرده است (عرفی حرف میزنم) که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هوای همه را داشته باشد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هم هوای همه را داشت، ان شاء الله به ماه رجب نزدیک میشویم، اسماء و صفات خدا اینطور است، «وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاکَ»، رزق تو نه تنها برای خوبهاست، رزق تو برای بیچارهها هم مبسوط است!
نمیخواهد تجرّی درست کند، خوشا بحال آن کسی که گناه نمیکند، ولی میگوید رزق تو برای بیچارهها هم هست، خدا کند که رزق ما تا آخر باشد، وگرنه وجودِ رزق، علامتِ چیزی نیست، رزقِ تو برای همه است، «عادَتُکَ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ»، بنای تو اینطور است که با کسانی که بد عمل کردهاند، خوب عمل کنی!
دعوا که از طرفِ تو شروع نمیشود، اگر او هم بیادبی کرده باشد، «عادَتُکَ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ»، تا زمانی که حد موضوع نگذرد و فرصت تمام نشود «عادَتُکَ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ وَ سَبِیلُکَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ»، مسیرِ تو تحمل کردن و فرصت دادن است.
کاربر مهمان