- 1521
- 1000
- 1000
- 1000
خطر غفلت، جلسه هفتم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «خطر غفلت»، جلسه هفتم، سال 1402
یکی از موضوعاتی که ظاهر خیلی سادهای دارد ولی خیلی پیچیده است، مؤثر است، تغییر دهنده است، سرنوشتساز است، موضوع «غفلت» است.
سادهشدهی موضوع غفلت، این کاری است که این دوربینها انجام میدهند، منتها این دوربینها این کار را با برنامهریزی اینجام میدهند، وقتی جایی را زوم میکند که با دقّت ضبط کند، جاهایی را نمیبیند و ضبط نمیکند. دوربین برای این کار طراحی شده است، این عمل برای دوربین یک نقص محسوب نمیشود. کجا نقص است؟ آنجایی که من یک اصل و حقیقتی را نبینم، یک غیر اصل را ببینم، یا یک اصلی را ببینم اما اصلهایی را نبینم.
مثلاً میبینم یک نفر یک حرفی زده است که برداشت من این است که او خلاف گفته است و درست نگفته است، شاید هم من درست برداشت میکنم و درست میگویم، بعد آنقدر این موضوع را ببینم که به خودم اجازه بدهم که شخصیت او را لِه کنم و به او اهانت کنم. یعنی دیدنِ یک چیزی، حتّی مهم، باعث شود که انسان از چیزهای مهمِ دیگری غافل شود.
اینکه من از صبح تا شب عمر خود را در کجا صرف میکنم، به این موضوع ربط دارد. غفلت زیرپوستی است و خیلی راحت اتفاق میافتد، غافل نه کَر است و نه کور است و نه دیوانه است و نه نادان است، ممکن است هیچکدام از اینها نباشد، نه لزوماً کافر است، ممکن است ایمان هم داشته باشد و چشم او هم ببیند و گوش او هم بشنود و سواد هم داشته باشد و عقل هم داشته باشد، ولی آنقدر توجّه او به چیزی جلب شده است که چیزهای دیگری را نمیبیند.
کارِ رسانهها زوم کردن روی موضوعاتی است، درشت کردنِ بعضی از موضوعات است، داغ کردنِ بعضی مسائل است. اصلاً رسانهها ما را با این موضوع اداره میکنند.
مثلاً ایام المپیک است، در جایی هم جنگی هست، میتواند همهی توجّه را روی آن جنگ ببرد و المپیک را در سایه ببرد، میتواند آنقدر بازیهای المپیک را در توجّه ببرد که آن قتلعام را در سایه ببرد. این رسانه است که انتخاب میکند. آن کسی که حواسش نیست و در دامان این موضوعات میافتد، دنبالهرو حرکت میکند.
کاسبها با غفلتِ مردم پول درمیآورند، سیاستمداران با غفلتِ مردم حکومت میکنند، رسانهایها با غفلتِ مردم نشریه و رسانه و پُستِ خود را گرم میکنند و پول درمیآورند، بیچاره هم آن کسی است که بخاطرِ دنیای دیگران، آخرتِ خود را به باد میدهد.
از قبل تصمیم میگیرد که چیزی را داغ کند، رگِ خوابِ ما را هم میداند، روی رگِ خواب ما چیزی میگوید و ما داغ میشویم، عکس العمل نشان میدهیم. گاهی با عنصرِ دین و موضوعات دینی این کار را با ما میکنند، این موضوع خیلی زیاد اتفاق میافتد.
یکی از موضوعاتی که ظاهر خیلی سادهای دارد ولی خیلی پیچیده است، مؤثر است، تغییر دهنده است، سرنوشتساز است، موضوع «غفلت» است.
سادهشدهی موضوع غفلت، این کاری است که این دوربینها انجام میدهند، منتها این دوربینها این کار را با برنامهریزی اینجام میدهند، وقتی جایی را زوم میکند که با دقّت ضبط کند، جاهایی را نمیبیند و ضبط نمیکند. دوربین برای این کار طراحی شده است، این عمل برای دوربین یک نقص محسوب نمیشود. کجا نقص است؟ آنجایی که من یک اصل و حقیقتی را نبینم، یک غیر اصل را ببینم، یا یک اصلی را ببینم اما اصلهایی را نبینم.
مثلاً میبینم یک نفر یک حرفی زده است که برداشت من این است که او خلاف گفته است و درست نگفته است، شاید هم من درست برداشت میکنم و درست میگویم، بعد آنقدر این موضوع را ببینم که به خودم اجازه بدهم که شخصیت او را لِه کنم و به او اهانت کنم. یعنی دیدنِ یک چیزی، حتّی مهم، باعث شود که انسان از چیزهای مهمِ دیگری غافل شود.
اینکه من از صبح تا شب عمر خود را در کجا صرف میکنم، به این موضوع ربط دارد. غفلت زیرپوستی است و خیلی راحت اتفاق میافتد، غافل نه کَر است و نه کور است و نه دیوانه است و نه نادان است، ممکن است هیچکدام از اینها نباشد، نه لزوماً کافر است، ممکن است ایمان هم داشته باشد و چشم او هم ببیند و گوش او هم بشنود و سواد هم داشته باشد و عقل هم داشته باشد، ولی آنقدر توجّه او به چیزی جلب شده است که چیزهای دیگری را نمیبیند.
کارِ رسانهها زوم کردن روی موضوعاتی است، درشت کردنِ بعضی از موضوعات است، داغ کردنِ بعضی مسائل است. اصلاً رسانهها ما را با این موضوع اداره میکنند.
مثلاً ایام المپیک است، در جایی هم جنگی هست، میتواند همهی توجّه را روی آن جنگ ببرد و المپیک را در سایه ببرد، میتواند آنقدر بازیهای المپیک را در توجّه ببرد که آن قتلعام را در سایه ببرد. این رسانه است که انتخاب میکند. آن کسی که حواسش نیست و در دامان این موضوعات میافتد، دنبالهرو حرکت میکند.
کاسبها با غفلتِ مردم پول درمیآورند، سیاستمداران با غفلتِ مردم حکومت میکنند، رسانهایها با غفلتِ مردم نشریه و رسانه و پُستِ خود را گرم میکنند و پول درمیآورند، بیچاره هم آن کسی است که بخاطرِ دنیای دیگران، آخرتِ خود را به باد میدهد.
از قبل تصمیم میگیرد که چیزی را داغ کند، رگِ خوابِ ما را هم میداند، روی رگِ خواب ما چیزی میگوید و ما داغ میشویم، عکس العمل نشان میدهیم. گاهی با عنصرِ دین و موضوعات دینی این کار را با ما میکنند، این موضوع خیلی زیاد اتفاق میافتد.
کاربر مهمان