- 551
- 1000
- 1000
- 1000
احیاء دین در عصر غربت، جلسه دهم
سخنرانی از حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «احیاء دین در عصر غربت»، جلسه دهم، سال 1396
موضوع عرایض ما اهل بیت علیهم السّلام و احیاء دین در عصر غربت بود. غرض ما بیشتر از اینکه مطلب جدید ارائه کنیم ایجاد یک باور بود که بسیار نیاز است. فضای جامعه را رصد کنیم میبینیم که کمبودها، ضعفها، مشکلات، فسادها، تعطیلی ارگانهای فرهنگی، کوته فکری بسیاری از مسئولین، بازیهای جناحی، درگیریهای سیاسی ممکن است حسینیها را خسته کرده باشد، ناامید کرده باشد. همینطور مؤدّبانه دارم میگویم ممکن است، امّا واقعیّت این است که این اتّفاق افتاده است.
بخشی از این ناامیدی، اگر ناامیدی باشد که ما برای نبود امام زمان علیه السّلام زجّه بزنیم باید از آن مسئولین فاسد تشکّر کرد. باید از ارگانهای فرهنگی تعطیل تشکّر کرد، اگر جامعه را به این رسانده باشند که باید به وجود امام زمان سلام الله علیه استغاثه کنیم. امّا ناامیدی بیشتر از آن و جهت ناامیدی و درخواست اگر عوض شود خدایی نکرده نقاط قوّتی که در جامعه وجود دارد دیده نشود، مسئولین خدومی که هستند به چشم نیایند، آن عزیزانی که علمداری میکنند قدر فقیه عادل جامع الشّرایط که سایهی او روی سر ما است دانسته نشود، هم پاسخ دادن به اینها سخت است و هم اینکه خلاف واقع و انصاف است. این مسئله باعث شد که این موضوع را مطرح کنیم.
ناامید نشدن و برنامه ریزی اهل بیت برای رسیدن به اهداف
همهی حرف بنده در این ده، یازده شب، سناریوی یک خطی است که یک جمله است: دوران زندگی اهل بیت از نظر سختی قابل قیاس با ما نیست، ولی آنها ناامید نمیشدند. برنامه ریزی برای تمام اهداف در همهی سطوح میکردند، ولی به همان قدری که میشد عمل کنند اکتفا میکردند و عمل میکردند. استعفا، مرخصی، خستگی، غر زدن اصلاً دیده نمیشود. اینکه ما امروز میبینیم بعضی از بزرگترهای جامعه کج و راست میروند و کم کاری میکنند، در دورهی اهل بیت علیهم صلوات الله فرزندان ائمّه این کار را میکردند. شایسته نیست که من بعضی از جاها بخواهم اسم ببرم. ما در بین معصومین علیهم السّلام داریم فرزندی دارند که شراب خوار هستند نستجیر بالله. یعنی اگر قرار بر این باشد که یک نفر جایی فسادی میبیند از همه چیز ناامید شود، اگر ما زمان امیر المؤمنین علیه السّلام و پیغمبر صلوات الله علیه و آله و سلّم بودیم ناامید میشدیم. قرار بر این بود که ناامید نشویم و ببینیم آنها چه کردند.
موضوع عرایض ما اهل بیت علیهم السّلام و احیاء دین در عصر غربت بود. غرض ما بیشتر از اینکه مطلب جدید ارائه کنیم ایجاد یک باور بود که بسیار نیاز است. فضای جامعه را رصد کنیم میبینیم که کمبودها، ضعفها، مشکلات، فسادها، تعطیلی ارگانهای فرهنگی، کوته فکری بسیاری از مسئولین، بازیهای جناحی، درگیریهای سیاسی ممکن است حسینیها را خسته کرده باشد، ناامید کرده باشد. همینطور مؤدّبانه دارم میگویم ممکن است، امّا واقعیّت این است که این اتّفاق افتاده است.
بخشی از این ناامیدی، اگر ناامیدی باشد که ما برای نبود امام زمان علیه السّلام زجّه بزنیم باید از آن مسئولین فاسد تشکّر کرد. باید از ارگانهای فرهنگی تعطیل تشکّر کرد، اگر جامعه را به این رسانده باشند که باید به وجود امام زمان سلام الله علیه استغاثه کنیم. امّا ناامیدی بیشتر از آن و جهت ناامیدی و درخواست اگر عوض شود خدایی نکرده نقاط قوّتی که در جامعه وجود دارد دیده نشود، مسئولین خدومی که هستند به چشم نیایند، آن عزیزانی که علمداری میکنند قدر فقیه عادل جامع الشّرایط که سایهی او روی سر ما است دانسته نشود، هم پاسخ دادن به اینها سخت است و هم اینکه خلاف واقع و انصاف است. این مسئله باعث شد که این موضوع را مطرح کنیم.
ناامید نشدن و برنامه ریزی اهل بیت برای رسیدن به اهداف
همهی حرف بنده در این ده، یازده شب، سناریوی یک خطی است که یک جمله است: دوران زندگی اهل بیت از نظر سختی قابل قیاس با ما نیست، ولی آنها ناامید نمیشدند. برنامه ریزی برای تمام اهداف در همهی سطوح میکردند، ولی به همان قدری که میشد عمل کنند اکتفا میکردند و عمل میکردند. استعفا، مرخصی، خستگی، غر زدن اصلاً دیده نمیشود. اینکه ما امروز میبینیم بعضی از بزرگترهای جامعه کج و راست میروند و کم کاری میکنند، در دورهی اهل بیت علیهم صلوات الله فرزندان ائمّه این کار را میکردند. شایسته نیست که من بعضی از جاها بخواهم اسم ببرم. ما در بین معصومین علیهم السّلام داریم فرزندی دارند که شراب خوار هستند نستجیر بالله. یعنی اگر قرار بر این باشد که یک نفر جایی فسادی میبیند از همه چیز ناامید شود، اگر ما زمان امیر المؤمنین علیه السّلام و پیغمبر صلوات الله علیه و آله و سلّم بودیم ناامید میشدیم. قرار بر این بود که ناامید نشویم و ببینیم آنها چه کردند.
تاکنون نظری ثبت نشده است