- 1106
- 1000
- 1000
- 1000
اعتقاد به امام عصر علیه السلام
سخنرانی حجت الاسلام سیدجواد بهشتی با موضوع «اعتقاد به امام عصر علیه السلام»، سال 1397
دربارهی تربیت اعتقادی یکی از مسائل ما امید به آینده است. مسأله آینده از مسائل اصلی جامعه بشری است. سرفصلهای قرآن چهارتا است. یعنی تمام شش هزار آیه قرآن زیر چتر این چهار هزار سرفصل است:
اول «فیه علم ما یأتیه» علم آینده! آینده جهان، آینده تاریخ، آینده جامعه، آینده مسلمین، این جامعه بشری به کجا، قرآن این را توصیف کرده «و الدیث عن الماضی» گزارشی از گذشته، نصف قرآن تاریخ گذشته است. این دو سرفصل، سوم «و دواء دائکم» داروی دردهای شما، چهارم «و نظم ما بینکم» مناسبات بین شما انسانها، ولی در صدر همه آنها آینده است. دربارهی گذشته خوشبختانه کتاب نوشته شده و الآن تاریخ ویل دورانت هست که تقریباً تا گذشتهی سه هزار ساله قبل را به قلم آورده است. کشورها همه کتابهای تاریخی دارند. مثلاً ایران، ساسانیان، هخامنشیان، کتاب وجود دارد و میشود کتابها طبقه بندی شود. اما در مورد آینده چطور؟ کتابی نداریم. صد سال دیگر چه میشود؟
در مورد آینده دو تکیهگاه میتوانیم داشته باشیم، 1- پیشگوییهای بشری؛ کسانی بودند در هند و چین، در ایران، در یونان، در رم، اینها آیندهها را پیشگویی میکردند و الآن هم هستند. الآن آمریکاییها از جمله فیلمهایی که میسازند براساس پیشگوییهای بشری است. پیشگوییهای بشری دو عیب دارد یکی اینکه غلط زیاد دارد، ده پیشگویی میکند هفت تا غلط است و سه تا همه را به تعجب وا میدارد. عجب! فلانی سی سال پیش گفت اینطور میشود. عیب دوم این است که دوردستها را پیشگوهای بشری نمیتوانند ببینند. میگوید: من تا پنجاه سال بعد را میبینم. صد سال آینده یک مقدار شطرنجی است و یک مقدار بعضی علائم را میبینم. از او میپرسیم: پنج هزار سال بعد... میگوید: نه، پنج هزار سال بعد را هیچ نمیبینم. یک تکیهگاه دیگر ما پیشگوییهای آسمانی است. یعنی انبیاء از جمله پیامهایی که از آسمان و عالم غیب آوردند یک تصویری از آینده هست. تا حالا هرچه انبیاء پیشگویی کردند درست از آب درآمده است.
دربارهی تربیت اعتقادی یکی از مسائل ما امید به آینده است. مسأله آینده از مسائل اصلی جامعه بشری است. سرفصلهای قرآن چهارتا است. یعنی تمام شش هزار آیه قرآن زیر چتر این چهار هزار سرفصل است:
اول «فیه علم ما یأتیه» علم آینده! آینده جهان، آینده تاریخ، آینده جامعه، آینده مسلمین، این جامعه بشری به کجا، قرآن این را توصیف کرده «و الدیث عن الماضی» گزارشی از گذشته، نصف قرآن تاریخ گذشته است. این دو سرفصل، سوم «و دواء دائکم» داروی دردهای شما، چهارم «و نظم ما بینکم» مناسبات بین شما انسانها، ولی در صدر همه آنها آینده است. دربارهی گذشته خوشبختانه کتاب نوشته شده و الآن تاریخ ویل دورانت هست که تقریباً تا گذشتهی سه هزار ساله قبل را به قلم آورده است. کشورها همه کتابهای تاریخی دارند. مثلاً ایران، ساسانیان، هخامنشیان، کتاب وجود دارد و میشود کتابها طبقه بندی شود. اما در مورد آینده چطور؟ کتابی نداریم. صد سال دیگر چه میشود؟
در مورد آینده دو تکیهگاه میتوانیم داشته باشیم، 1- پیشگوییهای بشری؛ کسانی بودند در هند و چین، در ایران، در یونان، در رم، اینها آیندهها را پیشگویی میکردند و الآن هم هستند. الآن آمریکاییها از جمله فیلمهایی که میسازند براساس پیشگوییهای بشری است. پیشگوییهای بشری دو عیب دارد یکی اینکه غلط زیاد دارد، ده پیشگویی میکند هفت تا غلط است و سه تا همه را به تعجب وا میدارد. عجب! فلانی سی سال پیش گفت اینطور میشود. عیب دوم این است که دوردستها را پیشگوهای بشری نمیتوانند ببینند. میگوید: من تا پنجاه سال بعد را میبینم. صد سال آینده یک مقدار شطرنجی است و یک مقدار بعضی علائم را میبینم. از او میپرسیم: پنج هزار سال بعد... میگوید: نه، پنج هزار سال بعد را هیچ نمیبینم. یک تکیهگاه دیگر ما پیشگوییهای آسمانی است. یعنی انبیاء از جمله پیامهایی که از آسمان و عالم غیب آوردند یک تصویری از آینده هست. تا حالا هرچه انبیاء پیشگویی کردند درست از آب درآمده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است