display result search
- 1749
- 1000
- 1000
- 1000
واقع بینی و احساسات معنوی در قرآن (تفسیر سوره محمد(ص))، جلسه اول
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع " واقع بینی و احساسات معنوی در قرآن( تفسیر سوره محمد(ص))"، جلسه اول، سال 1402
برای آشنایی با قرآن و انس با قرآن، طرق مختلفی هست. یکی از راه هایی که شاید کمتر به آن پرداخته شده است این است که سوره به سوره با قرآن آشنا شویم، یعنی با سوره های قرآن به صورت جزئی و خرد آشنا شویم. بالاخره بی حکمت نبود که خداوند متعال آیات قرآن را در ساختار سوره ها تقسیم بندی کرده است. این کار از چند جهت مفید است؛ یکی از این جهت که انسان وقتی با کل قرآن مواجه می شود و می خواهد برنامه ریزی کند برای آشنایی و انس با کل قرآن، ولی به حدی این قرآن گسترده و وسیع است که انسان از پس آن بر نمی آید. چون این کل با عظمت است و پیچیدگی های خاص خودش را دارد، پس هیچ وقت با آن آشنا نمی شود. آشنایی با سوره های قرآن دارای آثار و نتایجی است. کسی که طمع دارد با کل قرآن آشنا شود، اگر با یکی از سوره های قران به خوبی آشنا شود راهش برای شناخت سایر سوره های قرآن هم باز می‌شود. قرآن باید بر عواطف و احساسات ما تأثیرگذار باشد. این نحوه آشنایی با قرآن را می توان طرحی برای یک جامعه قرارداد. این خودش یک رغبتی ایجاد می کند که انسان خود را به جمع مومنین برساند و زبان مشترک بین مومنین در جامعه اسلامی ایجاد می کند. قرآن باید احساسات ما را تکان دهد. ادعیه را باید بیشتر متفکرانه و عاقلانه خواند و قرآن را بیشتر با گریه خواند. قرآن با حزن نازل شده است و بهتر است که ما هم با حزن آن را بخوانیم. در این رابطه روایات هم هست. بنای قرائت قرآن با احساسات و عاطفه قرآن خواندن است. شهدا هنگام قرائت قرآن گریه و حزن داشتند. عدم گریه هنگام قرائت قرآن یکی از نقاط ضعف جلسات معنوی است. گریه و اشک نتیجه فهم قرآن است، ما باید تلاش کنیم که ابتدا با قطعات کوچکتر قرآن آشنا شویم. شناخت سوره محمد با توجه به روایات خیلی با اهمیت است.
برای آشنایی با قرآن و انس با قرآن، طرق مختلفی هست. یکی از راه هایی که شاید کمتر به آن پرداخته شده است این است که سوره به سوره با قرآن آشنا شویم، یعنی با سوره های قرآن به صورت جزئی و خرد آشنا شویم. بالاخره بی حکمت نبود که خداوند متعال آیات قرآن را در ساختار سوره ها تقسیم بندی کرده است. این کار از چند جهت مفید است؛ یکی از این جهت که انسان وقتی با کل قرآن مواجه می شود و می خواهد برنامه ریزی کند برای آشنایی و انس با کل قرآن، ولی به حدی این قرآن گسترده و وسیع است که انسان از پس آن بر نمی آید. چون این کل با عظمت است و پیچیدگی های خاص خودش را دارد، پس هیچ وقت با آن آشنا نمی شود. آشنایی با سوره های قرآن دارای آثار و نتایجی است. کسی که طمع دارد با کل قرآن آشنا شود، اگر با یکی از سوره های قران به خوبی آشنا شود راهش برای شناخت سایر سوره های قرآن هم باز می‌شود. قرآن باید بر عواطف و احساسات ما تأثیرگذار باشد. این نحوه آشنایی با قرآن را می توان طرحی برای یک جامعه قرارداد. این خودش یک رغبتی ایجاد می کند که انسان خود را به جمع مومنین برساند و زبان مشترک بین مومنین در جامعه اسلامی ایجاد می کند. قرآن باید احساسات ما را تکان دهد. ادعیه را باید بیشتر متفکرانه و عاقلانه خواند و قرآن را بیشتر با گریه خواند. قرآن با حزن نازل شده است و بهتر است که ما هم با حزن آن را بخوانیم. در این رابطه روایات هم هست. بنای قرائت قرآن با احساسات و عاطفه قرآن خواندن است. شهدا هنگام قرائت قرآن گریه و حزن داشتند. عدم گریه هنگام قرائت قرآن یکی از نقاط ضعف جلسات معنوی است. گریه و اشک نتیجه فهم قرآن است، ما باید تلاش کنیم که ابتدا با قطعات کوچکتر قرآن آشنا شویم. شناخت سوره محمد با توجه به روایات خیلی با اهمیت است.
کاربر مهمان