display result search
- 595
- 1000
- 1000
- 1000
قدم نهادن در وادی معرفت الله
سخنرانی از آیت الله سید رحیم توکل با موضوع «قدم نهادن در وادی معرفت الله»، سال 1401
برخی گمان کردند که خداوند متعال انبیا را برای ما آفریدند تا دست ما را بگیرند که این برداشت غیر صحیح است؛ خداوند متعال انبیا را به‌سوی مردم ارسال کرده است؛ نه این‌که آن‌ها را برای آدمیان خلق نموده باشند.
همیشه‌دانی برای عالی خلق می‌شود نه عالی برای دانی. ما برای انبیا خلق‌شده‌ایم و انبیا به‌سوی ما ارسال‌شده‌اند؛ «ارسلنا» و «رسل» درآیات تعابیری است که نشان‌دهنده رهنمون سازی انبیا برای دست‌یابی انسان به مقام والای هدایت الله است.
اگر انسان یک نفر را هدایت کند، گویا تمام عالم را هدایت نموده است. انبیا برای هدایت عالم و نشان دادن مسیر بندگی و فراهم‌سازی نردبان برای سیر در مقامات بالا خلق‌شده‌اند.
پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می فرمانید؛ علی جان اگر خدا به دست‌تو یک نفر را هدایت کند، بر آنچه آفتاب بر او می‌تابد بالاتر و باارزش‌تر است؛ هدایت افراد از گمراهی و زمین‌خورده را بلند کردن و راه را به او نشان دادن، از اعمالی است که ثوابش قابل قیاس با هیچ عملی نیست.
در هدایت عامه انبیا به‌سوی مردم می‌آیند تا دست مردم را بگیرد. اگر انبیا نبودند مردم در جهل و نادانی سیر می‌کردند و به بیراهه می‌رفتند. چون ارسال انبیا و انزال کتاب برای همه مردم است، به این نوع هدایت می‌گویند، هدایت عامه.
باب هدایت خاصه ویژه کسانی است که بالاترین درجات ایمان را درک نموده باشند. هدایت خاصه، بیان اسرار مگو است؛ اسراری که به سلمان گفتند و به ابوذر نگفتند و آنچه به ابوذر گفتند به مقداد نگفتند و آنچه به مقداد گفتند، به میثم تمار و عمار یاسر نگفتند.
درب‌های معارف الهی، ناظر به‌مراتب لیاقت و ظرفیت افراد، پیش رویش گشوده می‌شود. وقتی انبیا آمدند و باب هدایت عامه را باز کردند و به مردم واجبات و محرمات را تعلیم دادند، کسانی که خوب عمل می‌کند و در میان بهترها بهترین‌ها هستند را در وادی هدایت خاصه قرار داده، ابواب معرفت الله را برایشان نشان می‌دهند.
راه معنویت مسیر بی‌نهایتی است که حد یقف و انتها ندارد، انسان به هر مقامی از معنویت دست یابد، مرحله بالاتری وجود دارد که آن را نمی‌بیند و تا حجاب مرحله بالاتر را برندارد، از مقام بالاتر بی‌اطلاع خواهد بود.
اگر تقوا را در پیش بگیرید، به واجبات عمل و از محرمات پرهیز کنیم و امر خدا را امتثال کنید، اهل بهشت خواهید بود. اهل بهشت بودن یک مرحله و اهل معنا بودن مرحله‌ای فراتر است؛ اهل معنا محرم اسرار هستند. باید در کنار تقوا برنامه‌ای را پیاده کنیم تا ما را از نامحرم بودن دربیاورد و اسرار مگو را برایمان تعلیم دهند. چراکه انبیای الهی آمده‌اند اسرار را بگویند ولی ما خودمان را آماده نکرده‌ایم.
برای این‌که محرم اسرار شویم، باید در خود ظرفیت ایجاد کنیم؛ عمل به واجبات و ترک محرمات لیاقت می‌آورد و ظرفیت غیر از لیاقت است. انسان باید به دنبال برنامه‌هایی برود که او را محرم کند و از اغیار بودن خارج سازد.
خداوند متعال ما را آفریدند که زندگی کنیم و قیمتی پیدا کنیم، نه این‌که به هر قیمتی زندگی کنیم. خداوند متعال انسان را آفریدند به عبادت امر کردند؛ درحالی‌که ذات اقدس الهی نسبت به خلقت و عبادات ما بی‌نیاز محض هستند؛ حق‌تعالی غنی مطلق و کمال محض است . عبادت‌های ما ابواب نبردیان عبودیت را پیش رویمان می‌گشاید تا از مقامات معنوی بالارویم و آرام‌آرام لایق و با ظرفیت شده به هراندازه‌ای که برای خودمان ظرفیت ایجاد کنیم، به همان اندازه ابواب اسرار الهی پیش رویمان بازخواهد شد.
انسان در عین درک مشقت برای کسب نورانیت، در بسیاری از مواقع تنها با یک گناه همه آنچه را کسب نموده نابود می‌کند. تا زمانی که نقاط ضعف و خرابی نفس را پیدا و آن را ترمیم نکنیم، همچنان در نقطه ابتدایی معرفت الله سیر خواهیم کرد
برخی گمان کردند که خداوند متعال انبیا را برای ما آفریدند تا دست ما را بگیرند که این برداشت غیر صحیح است؛ خداوند متعال انبیا را به‌سوی مردم ارسال کرده است؛ نه این‌که آن‌ها را برای آدمیان خلق نموده باشند.
همیشه‌دانی برای عالی خلق می‌شود نه عالی برای دانی. ما برای انبیا خلق‌شده‌ایم و انبیا به‌سوی ما ارسال‌شده‌اند؛ «ارسلنا» و «رسل» درآیات تعابیری است که نشان‌دهنده رهنمون سازی انبیا برای دست‌یابی انسان به مقام والای هدایت الله است.
اگر انسان یک نفر را هدایت کند، گویا تمام عالم را هدایت نموده است. انبیا برای هدایت عالم و نشان دادن مسیر بندگی و فراهم‌سازی نردبان برای سیر در مقامات بالا خلق‌شده‌اند.
پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می فرمانید؛ علی جان اگر خدا به دست‌تو یک نفر را هدایت کند، بر آنچه آفتاب بر او می‌تابد بالاتر و باارزش‌تر است؛ هدایت افراد از گمراهی و زمین‌خورده را بلند کردن و راه را به او نشان دادن، از اعمالی است که ثوابش قابل قیاس با هیچ عملی نیست.
در هدایت عامه انبیا به‌سوی مردم می‌آیند تا دست مردم را بگیرد. اگر انبیا نبودند مردم در جهل و نادانی سیر می‌کردند و به بیراهه می‌رفتند. چون ارسال انبیا و انزال کتاب برای همه مردم است، به این نوع هدایت می‌گویند، هدایت عامه.
باب هدایت خاصه ویژه کسانی است که بالاترین درجات ایمان را درک نموده باشند. هدایت خاصه، بیان اسرار مگو است؛ اسراری که به سلمان گفتند و به ابوذر نگفتند و آنچه به ابوذر گفتند به مقداد نگفتند و آنچه به مقداد گفتند، به میثم تمار و عمار یاسر نگفتند.
درب‌های معارف الهی، ناظر به‌مراتب لیاقت و ظرفیت افراد، پیش رویش گشوده می‌شود. وقتی انبیا آمدند و باب هدایت عامه را باز کردند و به مردم واجبات و محرمات را تعلیم دادند، کسانی که خوب عمل می‌کند و در میان بهترها بهترین‌ها هستند را در وادی هدایت خاصه قرار داده، ابواب معرفت الله را برایشان نشان می‌دهند.
راه معنویت مسیر بی‌نهایتی است که حد یقف و انتها ندارد، انسان به هر مقامی از معنویت دست یابد، مرحله بالاتری وجود دارد که آن را نمی‌بیند و تا حجاب مرحله بالاتر را برندارد، از مقام بالاتر بی‌اطلاع خواهد بود.
اگر تقوا را در پیش بگیرید، به واجبات عمل و از محرمات پرهیز کنیم و امر خدا را امتثال کنید، اهل بهشت خواهید بود. اهل بهشت بودن یک مرحله و اهل معنا بودن مرحله‌ای فراتر است؛ اهل معنا محرم اسرار هستند. باید در کنار تقوا برنامه‌ای را پیاده کنیم تا ما را از نامحرم بودن دربیاورد و اسرار مگو را برایمان تعلیم دهند. چراکه انبیای الهی آمده‌اند اسرار را بگویند ولی ما خودمان را آماده نکرده‌ایم.
برای این‌که محرم اسرار شویم، باید در خود ظرفیت ایجاد کنیم؛ عمل به واجبات و ترک محرمات لیاقت می‌آورد و ظرفیت غیر از لیاقت است. انسان باید به دنبال برنامه‌هایی برود که او را محرم کند و از اغیار بودن خارج سازد.
خداوند متعال ما را آفریدند که زندگی کنیم و قیمتی پیدا کنیم، نه این‌که به هر قیمتی زندگی کنیم. خداوند متعال انسان را آفریدند به عبادت امر کردند؛ درحالی‌که ذات اقدس الهی نسبت به خلقت و عبادات ما بی‌نیاز محض هستند؛ حق‌تعالی غنی مطلق و کمال محض است . عبادت‌های ما ابواب نبردیان عبودیت را پیش رویمان می‌گشاید تا از مقامات معنوی بالارویم و آرام‌آرام لایق و با ظرفیت شده به هراندازه‌ای که برای خودمان ظرفیت ایجاد کنیم، به همان اندازه ابواب اسرار الهی پیش رویمان بازخواهد شد.
انسان در عین درک مشقت برای کسب نورانیت، در بسیاری از مواقع تنها با یک گناه همه آنچه را کسب نموده نابود می‌کند. تا زمانی که نقاط ضعف و خرابی نفس را پیدا و آن را ترمیم نکنیم، همچنان در نقطه ابتدایی معرفت الله سیر خواهیم کرد
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
تاکنون نظری ثبت نشده است