display result search
- 438
- 1000
- 1000
- 1000
ضیافت الهی، جلسه دوازدهم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی با موضوع «ضیافت الهی»، جلسه دوازدهم، سال 1401
در سوره مبارکه توبه یک آیه‌ای است که برای مردم انقلابی مبارز شهادت‌طلب جزو تابلوهای دل‌انگیزی است که دلشان را آب می‌کند و آن‌ها را به معامله با خود خدای متعال تشویق می‌کند.
این را بدانید که اگر ما توجّه داشته باشیم یا نداشته باشیم، سرمایه ما عمر ماست و ما با از دست دادن عمر در حال از دست دادن سرمایه هستیم و باید اگر عقل داشته باشیم این سرمایه را به قیمت بفروشیم و در بازار مناسبی عرضه کنیم تا ضرر نکنیم و گرفتار ورشکستگی عمر نشویم.
در قرآن کریم فرمود: «قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ»، حبیب من! به این بندگان من بگو مسلماً خاسر (یعنی ورشکسته) کسانی هستند که عمرشان را مفت از دست داده‌اند. پیر شده است، جوانی از دست رفته است، الآن در انتظار آمدن قدوم مبارک حضرت ملک الموت است، برای آنجا هم هیچ چیزی ندارد، نه خانه دارد، نه چراغی دارد، نه رفیقی دارد، نه پناهی دارد، هیچ چیزی ندارد، همه چیز خود را در اینجا خرج کرده است و وقتی به ابدیت می‌رسد هیچ چیزی ندارد و به جهنّم می‌افتد.
«قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ»، حبیب من! به این بندگان من بگو مسلماً خاسر (یعنی ورشکسته) کسانی هستند که عمرشان را به قیمت ندادند، عمر را ارزان فروختند، عمر را با آتش معاوضه کردند، سرمایه عمر را دادند و جهنّم گرفتند، دیگر بدبخت‌تر این‌ها کیست؟
حواس خودمان را جمع کنیم که عمر رفت، ولی به فکر باشیم که اگر تابحال مفت از دست دادیم، از این به بعد فکری کنیم که طرف تجارتمان قابل اعتماد باشد و تجارتمان هم تجارت پُرسودی باشد.
پرسودترین تجارت تجارتِ با خدای متعال است، برای اینکه هیچ کسی به اندازه خدای متعال ندارد. اگر کسی بخواهد کالایی از ما بخرد، بخواهد ما را کمک کند، آدم سرمایه‌داری است و ما را دوست دارد ولی سرمایه او نامحدود نیست، تا حدی به ما کمک می‌کند و سود چندین برابر به ما می‌دهد.
در سوره مبارکه توبه یک آیه‌ای است که برای مردم انقلابی مبارز شهادت‌طلب جزو تابلوهای دل‌انگیزی است که دلشان را آب می‌کند و آن‌ها را به معامله با خود خدای متعال تشویق می‌کند.
این را بدانید که اگر ما توجّه داشته باشیم یا نداشته باشیم، سرمایه ما عمر ماست و ما با از دست دادن عمر در حال از دست دادن سرمایه هستیم و باید اگر عقل داشته باشیم این سرمایه را به قیمت بفروشیم و در بازار مناسبی عرضه کنیم تا ضرر نکنیم و گرفتار ورشکستگی عمر نشویم.
در قرآن کریم فرمود: «قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ»، حبیب من! به این بندگان من بگو مسلماً خاسر (یعنی ورشکسته) کسانی هستند که عمرشان را مفت از دست داده‌اند. پیر شده است، جوانی از دست رفته است، الآن در انتظار آمدن قدوم مبارک حضرت ملک الموت است، برای آنجا هم هیچ چیزی ندارد، نه خانه دارد، نه چراغی دارد، نه رفیقی دارد، نه پناهی دارد، هیچ چیزی ندارد، همه چیز خود را در اینجا خرج کرده است و وقتی به ابدیت می‌رسد هیچ چیزی ندارد و به جهنّم می‌افتد.
«قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ»، حبیب من! به این بندگان من بگو مسلماً خاسر (یعنی ورشکسته) کسانی هستند که عمرشان را به قیمت ندادند، عمر را ارزان فروختند، عمر را با آتش معاوضه کردند، سرمایه عمر را دادند و جهنّم گرفتند، دیگر بدبخت‌تر این‌ها کیست؟
حواس خودمان را جمع کنیم که عمر رفت، ولی به فکر باشیم که اگر تابحال مفت از دست دادیم، از این به بعد فکری کنیم که طرف تجارتمان قابل اعتماد باشد و تجارتمان هم تجارت پُرسودی باشد.
پرسودترین تجارت تجارتِ با خدای متعال است، برای اینکه هیچ کسی به اندازه خدای متعال ندارد. اگر کسی بخواهد کالایی از ما بخرد، بخواهد ما را کمک کند، آدم سرمایه‌داری است و ما را دوست دارد ولی سرمایه او نامحدود نیست، تا حدی به ما کمک می‌کند و سود چندین برابر به ما می‌دهد.
تاکنون نظری ثبت نشده است