display result search
- 182
- 1000
- 1000
- 1000
هنر خوب زیستن، جلسه سی و پنجم
سخنرانی حجت الاسلام احمد لقمانی با موضوع «هنر خوب زیستن»، جلسه سی و پنجم، سال 1397
موضوع بحث ما زندگی بدون اشتباه و هوشمندانه است. گفتیم یک واقعیتی رخ داد یا حادثه‌ی اجتناب ناپذیر در زندگی، اشتباه است. واژه اشتباه، شبیه بودن حق و باطل، خوب و خوب‌تر و بد و بدتر است. جایی که انسان به احساسات، وسوسه‌ها دل می‌سپارد و از عقل و خرد غافل می‌ماند، اینجا مرتکب اشتباه می‌شود. وقتی انسان مرتکب اشتباه شد، مطلق اشتباهات بد نیست. بعضی از اشتباهات دروازه اکتشافات است. باعث رشد و شکوفایی انسان می‌شود. باعث بخشندگی انسان می‌شود. گاهی بعضی از اشتباهات خنده‌دار است. یک عمر انسان باعث خنده می‌شود. دوره کودکی همه ما این اشتباهات را انجام دادیم ولی مهم این است وقتی انسان مقداری به بلوغ جسمی و فکری رسید، دیگر این اشتباهات کم و کم و کمتر و به صفر برساند. این خیلی مهم است. لذا می‌فرمایند: فضایی به خودتان برای اشتباه بدهید. منتهی یکبار باشد. چون بار دیگر انتخاب می‌شود. انسان‌های عاقل اشتباه می‌کنند ولی انسان‌های بی خرد باز همان اشتباه را مرتکب می‌شوند باید مراقب باشد که وارد عرصه اشتباه بدون جبران هم نشود که خدا نکند انسان مرتکب اشتباه بدون جبران شود. گاهی شصت سال باید تاوانش را بدهد.
ریشه اشتباهات ما در زندگی چیست؟ چرا اشتباه می‌کنیم؟ اگر این را کاملاً دل بسپاریم و برای عزیزانمان بیان کنیم، یک لحظه انسان چشم باز می‌کند، یک هفته است، دو هفته است، ما دسته گل به آب ندادیم. دسته گل خوب است، گاهی گلدسته است!! اشتباهات خیلی بزرگ است و مرتب هم تکرار می‌شود. اولین عاملی که باعث اشتباهات انسان می‌شود جهل و نادانی است. بی خردی، بد است. بی عقلی، بد است. گفت: انسان احمق و نادان خودش هیچ طوری نمی‌شود ولی همه را دق می‌دهد. گاهی در یک جمعی، در یک فامیلی همه حرص می‌خورند. امیرالمؤمنین(ع) روایت خیلی زیبایی دارند. فرمودند: «یا معشر الفتیان» ای گروه جوانان، ای جوانمردها، آبروی خودتان را با ادب حفظ کنید. ادب نگاه داشتن حد هرچیزی نسبت به خود، نسبت به خلق و نسبت به خداوند است. انسان ادب داشته باشد.
موضوع بحث ما زندگی بدون اشتباه و هوشمندانه است. گفتیم یک واقعیتی رخ داد یا حادثه‌ی اجتناب ناپذیر در زندگی، اشتباه است. واژه اشتباه، شبیه بودن حق و باطل، خوب و خوب‌تر و بد و بدتر است. جایی که انسان به احساسات، وسوسه‌ها دل می‌سپارد و از عقل و خرد غافل می‌ماند، اینجا مرتکب اشتباه می‌شود. وقتی انسان مرتکب اشتباه شد، مطلق اشتباهات بد نیست. بعضی از اشتباهات دروازه اکتشافات است. باعث رشد و شکوفایی انسان می‌شود. باعث بخشندگی انسان می‌شود. گاهی بعضی از اشتباهات خنده‌دار است. یک عمر انسان باعث خنده می‌شود. دوره کودکی همه ما این اشتباهات را انجام دادیم ولی مهم این است وقتی انسان مقداری به بلوغ جسمی و فکری رسید، دیگر این اشتباهات کم و کم و کمتر و به صفر برساند. این خیلی مهم است. لذا می‌فرمایند: فضایی به خودتان برای اشتباه بدهید. منتهی یکبار باشد. چون بار دیگر انتخاب می‌شود. انسان‌های عاقل اشتباه می‌کنند ولی انسان‌های بی خرد باز همان اشتباه را مرتکب می‌شوند باید مراقب باشد که وارد عرصه اشتباه بدون جبران هم نشود که خدا نکند انسان مرتکب اشتباه بدون جبران شود. گاهی شصت سال باید تاوانش را بدهد.
ریشه اشتباهات ما در زندگی چیست؟ چرا اشتباه می‌کنیم؟ اگر این را کاملاً دل بسپاریم و برای عزیزانمان بیان کنیم، یک لحظه انسان چشم باز می‌کند، یک هفته است، دو هفته است، ما دسته گل به آب ندادیم. دسته گل خوب است، گاهی گلدسته است!! اشتباهات خیلی بزرگ است و مرتب هم تکرار می‌شود. اولین عاملی که باعث اشتباهات انسان می‌شود جهل و نادانی است. بی خردی، بد است. بی عقلی، بد است. گفت: انسان احمق و نادان خودش هیچ طوری نمی‌شود ولی همه را دق می‌دهد. گاهی در یک جمعی، در یک فامیلی همه حرص می‌خورند. امیرالمؤمنین(ع) روایت خیلی زیبایی دارند. فرمودند: «یا معشر الفتیان» ای گروه جوانان، ای جوانمردها، آبروی خودتان را با ادب حفظ کنید. ادب نگاه داشتن حد هرچیزی نسبت به خود، نسبت به خلق و نسبت به خداوند است. انسان ادب داشته باشد.
تاکنون نظری ثبت نشده است