- 615
- 1000
- 1000
- 1000
رحمت- بخش پنجم
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با عنوان "رحمت"، سال1401
پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله فرمود: "خداوند صد باب رحمت دارد که یکى از آنها را در دنیا بین مخلوقاتش تقسیم نموده و تمام محبتى که در میان مردم است، از پرتوی همان است. ولى نود و نه قسمت را نگاه داشته و در قیامت، بندگانش را مشمول آن مى سازد."
در آیه ی 24 سوره ی "توبه" آمده است: "بگو اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما و اموالى که گرد آورده اید و تجارتى که از کسادش بیمناکید و سراهایى را که خوش مى دارید، نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راه وى دوست داشتنى تر است، پس منتظر باشید تا خدا فرمانش را به اجرا درآورد و خدا فاسقان را راهنمایى نمى کند." کسی که مال دنیا را بیشتر از خالق خود دوست دارد، طبیعی است که زیر بار پرداخت خمس نرود و این فرمان الهی را نادیده بگیرد.
وقتی حضرت آدم علیه السّلام از بهشت رانده شد، سالها گریست و سرانجام جبرییل از سوی خدا به او فرمود: "خدا را به نام های مبارک پنج تَن، سوگند بده تا مورد آمرزش واقع شوی." حضرت آدم وقتی نام رسول خدا و امیرالمومنین و حضرت زهرا و امام حسن علیهم السّلام را بر زبان آورد، احساس شادمانی و سُرور کرد. ولی به محض اینکه به نام امام حسین علیه السّلام رسید، اشک از دیدگانش سرازیر شد و از جبرییل، دلیل این امر را جویا شد. خدا به جبرییل امر فرمود که روضه ی مصیبت امام حسین علیه السّلام را برای جناب آدم بخواند. اینکه ما اکنون به امام حسین علیه السّلام علاقه مندیم، نشانه ی آن است که خدا به ما نظر رحمت دارد و لطف خود را از ما دریغ نفرموده است.
پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله فرمود: "خداوند صد باب رحمت دارد که یکى از آنها را در دنیا بین مخلوقاتش تقسیم نموده و تمام محبتى که در میان مردم است، از پرتوی همان است. ولى نود و نه قسمت را نگاه داشته و در قیامت، بندگانش را مشمول آن مى سازد."
در آیه ی 24 سوره ی "توبه" آمده است: "بگو اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما و اموالى که گرد آورده اید و تجارتى که از کسادش بیمناکید و سراهایى را که خوش مى دارید، نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راه وى دوست داشتنى تر است، پس منتظر باشید تا خدا فرمانش را به اجرا درآورد و خدا فاسقان را راهنمایى نمى کند." کسی که مال دنیا را بیشتر از خالق خود دوست دارد، طبیعی است که زیر بار پرداخت خمس نرود و این فرمان الهی را نادیده بگیرد.
وقتی حضرت آدم علیه السّلام از بهشت رانده شد، سالها گریست و سرانجام جبرییل از سوی خدا به او فرمود: "خدا را به نام های مبارک پنج تَن، سوگند بده تا مورد آمرزش واقع شوی." حضرت آدم وقتی نام رسول خدا و امیرالمومنین و حضرت زهرا و امام حسن علیهم السّلام را بر زبان آورد، احساس شادمانی و سُرور کرد. ولی به محض اینکه به نام امام حسین علیه السّلام رسید، اشک از دیدگانش سرازیر شد و از جبرییل، دلیل این امر را جویا شد. خدا به جبرییل امر فرمود که روضه ی مصیبت امام حسین علیه السّلام را برای جناب آدم بخواند. اینکه ما اکنون به امام حسین علیه السّلام علاقه مندیم، نشانه ی آن است که خدا به ما نظر رحمت دارد و لطف خود را از ما دریغ نفرموده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است