display result search
- 936
- 1000
- 1000
- 1000
دوستی و محبت اهل بیت(ع)، جلسه سوم
سخنرانی حجت الاسلام محسن کازرونی با موضوع «دوستی و محبت اهل بیت(ع)»، جلسه سوم، سال 1401
ذَٰلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ
این (بهشت ابد) همان است که خدا به بندگانی که ایمان آورده و نیکوکار شدند بشارت آن را داده است. بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خویشاوندان منظور دارید (و دوستدار آل محمّد باشید، که این اجر هم به نفع امت و برای هدایت یافتن آنهاست)، و هر که کاری نیکو انجام دهد ما نیز در آن مورد بر نیکوییش بیفزاییم که خدا بسیار آمرزنده گناهان و پذیرنده شکر بندگان است.
نکته ای که از آن غفلت شده و خیلی ها را دچار شبهه و اشکال می کند این است که محبت به دودمان پیامبر، عشق و ارادت و محبت و مودت به این دودمان یک سرمایه کلان و یک گوهر بی نظیر و یک حقیقت بدون نظیر بیر رقیب است. یعنی شما نمی توانی محبت به دودمان پیامبر را با نماز و روزه و حج و... مقایسه کنی. چرا؟ بهترین سند قرآن است. قرآن نفرمود من پاداش رسالت نمی خواهم مگر اینکه نماز بخوانید. نماز باید خواند اما نماز و هیچ عملی به عنوان مزد رسالت در قرآن مطرح نشده است.
محبت یک اکسیر و مغناطیس است. یک چیزی است که آن با اعمال خارجی نمی توان مقایسه کرد که آثار بسیار زیادی را در انسان ایجاد می کند. اگر اعمال دیگر از روی محبت انجام شوند، آنها در سایه سار محبت هستند اما اگر از روی محبت نباشد، آن اثر آنچنانی را نمی گذارد. گریه بر ابا عبدالله الحسین علیه السلام، زیارت حضرت رفتن و اقامه عزا کردن بدون تردید از محبت و مودت سرچشمه می گیرد. اگر دوستدار آنها نبودیم که این همه برای آنها مجالس مختلف بر پا نمی کردیم. این مصداق روشن محبت است که همتراز مزد رسالت است زیرا که راه و استمرار را نشان می دهد.
ذَٰلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ
این (بهشت ابد) همان است که خدا به بندگانی که ایمان آورده و نیکوکار شدند بشارت آن را داده است. بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خویشاوندان منظور دارید (و دوستدار آل محمّد باشید، که این اجر هم به نفع امت و برای هدایت یافتن آنهاست)، و هر که کاری نیکو انجام دهد ما نیز در آن مورد بر نیکوییش بیفزاییم که خدا بسیار آمرزنده گناهان و پذیرنده شکر بندگان است.
نکته ای که از آن غفلت شده و خیلی ها را دچار شبهه و اشکال می کند این است که محبت به دودمان پیامبر، عشق و ارادت و محبت و مودت به این دودمان یک سرمایه کلان و یک گوهر بی نظیر و یک حقیقت بدون نظیر بیر رقیب است. یعنی شما نمی توانی محبت به دودمان پیامبر را با نماز و روزه و حج و... مقایسه کنی. چرا؟ بهترین سند قرآن است. قرآن نفرمود من پاداش رسالت نمی خواهم مگر اینکه نماز بخوانید. نماز باید خواند اما نماز و هیچ عملی به عنوان مزد رسالت در قرآن مطرح نشده است.
محبت یک اکسیر و مغناطیس است. یک چیزی است که آن با اعمال خارجی نمی توان مقایسه کرد که آثار بسیار زیادی را در انسان ایجاد می کند. اگر اعمال دیگر از روی محبت انجام شوند، آنها در سایه سار محبت هستند اما اگر از روی محبت نباشد، آن اثر آنچنانی را نمی گذارد. گریه بر ابا عبدالله الحسین علیه السلام، زیارت حضرت رفتن و اقامه عزا کردن بدون تردید از محبت و مودت سرچشمه می گیرد. اگر دوستدار آنها نبودیم که این همه برای آنها مجالس مختلف بر پا نمی کردیم. این مصداق روشن محبت است که همتراز مزد رسالت است زیرا که راه و استمرار را نشان می دهد.
تاکنون نظری ثبت نشده است