display result search
- 719
- 1000
- 1000
- 1000
برکات ابتلا و مصیبت اباعبدالله در عالم، جلسه سوم
سخنرانی حجت الاسلام سیدابراهیم حسینی اراکی با موضوع "برکات ابتلا و مصیبت اباعبدالله در عالم"، جلسه سوم، سال 1401
طاقت انسان در بلایا کم است و خیلی زود شروع به شکوه و گلایه می کند در حالی که بلا قاصد رحمت خداوند است؛ آن هم بلایی به عظمت بلای سیدالشهدا. بلای امام حسین (ع) عظیم و بی نظیر در عالم خلقت است، ولی آن بندگی و شکر و رضایت و تسلیم امام حسین علیه السلام در دل این بلا هم بی نظیر است، این سفره رحمتی هم که خدا به واسطه این بلای عظیم در عالم پهن کرده است هم بی نظیر است. لذا این رحمتی که در دل این بلا نصیب شد فقط به امام حسین علیه السلام و انصارش نرسید بلکه خدا به پاس این عبودیت، تسلیم و شکر سفره ای پهن کرده است به گستره همه عالم خلقت. امام حسین علیه السلام فقط برای مسلمانان نیست بلکه ماموریتش به کل بشریت است و بناست از کل بشریت دستگیری و هدایت کند.بناست که امام حسین علیه السلام آمال و آرزوی همه انبیاء الهی را به مرحله اجرا در بیاورد. امام حسین علیه السلام بناست دست همه بشریت را بگیرد و بالا ببرد. انسان نسبت به موجودات دیگر دارای قدرت نطق و تعقل است. امام حسین علیه‌السلام می خواهد ما را به آن حیات ویژه ای که مخصوص ماست برساند. زندگی و مرگ بر اساس حقایق عالم سه نوع است؛ حیات نباتی: مانند گیاهان که دارای رشد، تغذیه و ثمردهی هستند. حیات حیوانی: مخصوص موجوداتی است که روح دارند، انسان هم به عنوان صاحب روح این حیات را دارد و دارای حرکت و احساس است. حیات انسانی: امام حسین علیه السلام می خواهد ما را به حیات انسانی برساند. حیات انسانی آن حیاتی است که استعداد و قابلیت های فطری که خدا در وجود انسان به عنوان یک موجود عاقل بالقوه نهاده شده است، بالفعل شود. در آن هنگام انسان به انسانیت می رسد. در قرآن برای انسانیت سه نشانه ذکر شده است: اولین نشانه انسانیت در قرآن نورانیت است. ظلمت نشانه موت است. دومین نشانه انسانیت در قرآن پاک بودن باطن انسان است؛ اگر کسی از نظر باطنی خبیث باشد، از نظر انسانیت مرده است.
طاقت انسان در بلایا کم است و خیلی زود شروع به شکوه و گلایه می کند در حالی که بلا قاصد رحمت خداوند است؛ آن هم بلایی به عظمت بلای سیدالشهدا. بلای امام حسین (ع) عظیم و بی نظیر در عالم خلقت است، ولی آن بندگی و شکر و رضایت و تسلیم امام حسین علیه السلام در دل این بلا هم بی نظیر است، این سفره رحمتی هم که خدا به واسطه این بلای عظیم در عالم پهن کرده است هم بی نظیر است. لذا این رحمتی که در دل این بلا نصیب شد فقط به امام حسین علیه السلام و انصارش نرسید بلکه خدا به پاس این عبودیت، تسلیم و شکر سفره ای پهن کرده است به گستره همه عالم خلقت. امام حسین علیه السلام فقط برای مسلمانان نیست بلکه ماموریتش به کل بشریت است و بناست از کل بشریت دستگیری و هدایت کند.بناست که امام حسین علیه السلام آمال و آرزوی همه انبیاء الهی را به مرحله اجرا در بیاورد. امام حسین علیه السلام بناست دست همه بشریت را بگیرد و بالا ببرد. انسان نسبت به موجودات دیگر دارای قدرت نطق و تعقل است. امام حسین علیه‌السلام می خواهد ما را به آن حیات ویژه ای که مخصوص ماست برساند. زندگی و مرگ بر اساس حقایق عالم سه نوع است؛ حیات نباتی: مانند گیاهان که دارای رشد، تغذیه و ثمردهی هستند. حیات حیوانی: مخصوص موجوداتی است که روح دارند، انسان هم به عنوان صاحب روح این حیات را دارد و دارای حرکت و احساس است. حیات انسانی: امام حسین علیه السلام می خواهد ما را به حیات انسانی برساند. حیات انسانی آن حیاتی است که استعداد و قابلیت های فطری که خدا در وجود انسان به عنوان یک موجود عاقل بالقوه نهاده شده است، بالفعل شود. در آن هنگام انسان به انسانیت می رسد. در قرآن برای انسانیت سه نشانه ذکر شده است: اولین نشانه انسانیت در قرآن نورانیت است. ظلمت نشانه موت است. دومین نشانه انسانیت در قرآن پاک بودن باطن انسان است؛ اگر کسی از نظر باطنی خبیث باشد، از نظر انسانیت مرده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است