display result search
- 629
- 1000
- 1000
- 1000
برکات ابتلا و مصیبت اباعبدالله در عالم، جلسه دوم
سخنرانی حجت الاسلام سیدابراهیم حسینی اراکی با موضوع "برکات ابتلا و مصیبت اباعبدالله در عالم"، جلسه دوم، سال 1401
اگر ما به این باور برسیم که هر بلایی که بر بنده نازل می شود و موجب رنج و سختی بنده می‌شود، در دلش رحمت الهی نهفته است دلگیر و گله مند نمی شویم. نباید به ظاهر سختی و مصیبت توجه کنیم، اگر رحمت الهی را ببینیم دائم شکرگزار می‌شویم و دیگر گله و شکوه نمی کنیم. بلا از جانب خداست. وقتی خدا بلا می فرستد در دلش کریمانه برای بنده‌اش رحمت هم می فرستد. دنیا خانه مصائب است. انسانها باید در دل بلا ها به رشد و تعالی برسند و بالا بروند. عزت و نورانیت در دل بلا هاست. ما باید از خدا بخواهیم که معرفت و استقامت نسبت به بلاها را به ما بدهد تا بتوانیم عارفانه با بلاها مواجه شویم. تمام ابتلائات عالم هستی یک طرف قرار می گیرد و بلای عظیم اباعبدالله در طرف دیگر این عالم قرار می گیرد. در بلا و مصیبت اباعبدالله جز رضایت و تسلیم و عبودیت و شکر چیزی نیست. بلای اباعبدالله همه اش رضایت و تسلیم بود و ذره ای شکوه و گلایه در آن نبود . راه و مسیر و مسلک امام حسین (ع) چراغی است که هرگز خاموش نمی شود. چه بسیار افرادی که تلاش کردند تا قیام امام حسین (ع) را خاموش کنند یا کمرنگ جلوه دهند ولی به جایی نرسیده اند. خداوند متعال امام حسین (ع) را ابدی کرد و حیات جاودانه بخشید و نام و یاد و مکتب و مسلک امام حسین (ع) تا به قیامت جاودانه خواهد بود و مرگ ندارد. احدی نمی تواند چراغ این مکتب را خاموش کند. امام حسین علیه السلام یک حقیقت همیشه زنده و جاری در این عالم است. جریان عاشورا یک جریان و یک فرهنگ است بر بلندای تاریخ بشریت و چیزی نیست که از بین برود. حادثه کربلا اتفاق تاریخی نبود که حالا به تاریخ پیوسته باشد. این سفره ای که از عاشورای امام حسین (ع) در عالم پهن شده است به اندازه ظرفیت کل عالم بشریت است و بناست که امام حسین (ع) از کل موجودات عالم بشریت دستگیری کنند و کل موجودات را نجات بدهند. مجلس امام حسین (ع) کارگاه عملی تمدن سازی، جامعه سازی، امت سازی و انسان سازی است.
اگر ما به این باور برسیم که هر بلایی که بر بنده نازل می شود و موجب رنج و سختی بنده می‌شود، در دلش رحمت الهی نهفته است دلگیر و گله مند نمی شویم. نباید به ظاهر سختی و مصیبت توجه کنیم، اگر رحمت الهی را ببینیم دائم شکرگزار می‌شویم و دیگر گله و شکوه نمی کنیم. بلا از جانب خداست. وقتی خدا بلا می فرستد در دلش کریمانه برای بنده‌اش رحمت هم می فرستد. دنیا خانه مصائب است. انسانها باید در دل بلا ها به رشد و تعالی برسند و بالا بروند. عزت و نورانیت در دل بلا هاست. ما باید از خدا بخواهیم که معرفت و استقامت نسبت به بلاها را به ما بدهد تا بتوانیم عارفانه با بلاها مواجه شویم. تمام ابتلائات عالم هستی یک طرف قرار می گیرد و بلای عظیم اباعبدالله در طرف دیگر این عالم قرار می گیرد. در بلا و مصیبت اباعبدالله جز رضایت و تسلیم و عبودیت و شکر چیزی نیست. بلای اباعبدالله همه اش رضایت و تسلیم بود و ذره ای شکوه و گلایه در آن نبود . راه و مسیر و مسلک امام حسین (ع) چراغی است که هرگز خاموش نمی شود. چه بسیار افرادی که تلاش کردند تا قیام امام حسین (ع) را خاموش کنند یا کمرنگ جلوه دهند ولی به جایی نرسیده اند. خداوند متعال امام حسین (ع) را ابدی کرد و حیات جاودانه بخشید و نام و یاد و مکتب و مسلک امام حسین (ع) تا به قیامت جاودانه خواهد بود و مرگ ندارد. احدی نمی تواند چراغ این مکتب را خاموش کند. امام حسین علیه السلام یک حقیقت همیشه زنده و جاری در این عالم است. جریان عاشورا یک جریان و یک فرهنگ است بر بلندای تاریخ بشریت و چیزی نیست که از بین برود. حادثه کربلا اتفاق تاریخی نبود که حالا به تاریخ پیوسته باشد. این سفره ای که از عاشورای امام حسین (ع) در عالم پهن شده است به اندازه ظرفیت کل عالم بشریت است و بناست که امام حسین (ع) از کل موجودات عالم بشریت دستگیری کنند و کل موجودات را نجات بدهند. مجلس امام حسین (ع) کارگاه عملی تمدن سازی، جامعه سازی، امت سازی و انسان سازی است.
کاربر مهمان