display result search
- 348
- 1000
- 1000
- 1000
هنر بهتر زیستن، جلسه شصتم
سخنرانی از حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «هنر بهتر زیستن»، جلسه شصتم،(برنامه سمت خدا) سال 1401
بحث سلامت شخصیت را مطرح کردیم و گفتیم که گاهی اوقات برای اینکه یک خانواده رشد یافته‌ای داشته باشیم، باید افراد خانواده روی یک سری ویژگی‌های شخصیتی خودشان کار بکنند.
موضوع مثل شخصیت، وقتی انسان از آن دوران تربیتی‌اش عبور می‌کند، باید خود فرد تلاش کند که این شخصیت را ارتقا بدهد. اگر ضعف‌هایی وجود دارد، ضعف خود را مرتفع کند. شاید دیگران خیلی نتوانند کمک کنند. یعنی نهایت دیگران توصیه بکنند یا دیگران فقط یک عیب‌یابی‌ای بکنند، عیب ما را به ما بگویند. ولی آن چیزی که می‌تواند اثرگذار باشد، یک کار فردی است و ماه مبارک رمضان هم که ماه خودسازی است و می‌تواند یک بخشی از فعالیت‌های خودسازانه ما در ماه مبارک رمضان اتفاقاً معطوف به همین موضوعات باشد. بالاخره می‌دانیم وقتی شخصیت انسان خوب باشد، چند اتفاق را خوب از قِبَل آن می‌افتد. هم حق الله به این واسطه بهتر رعایت می‌شود، هم حق الناس، هم حق النفس. یعنی شما وقتی شخصیت خوبی داشته باشید، هر سه این حق‌ها را ان‌شاءالله به خوبی می‌توانید ادا کنید ولی افرادی که معمولاً شخصیت‌های پرمشکل و پرآسیبی دارند، هم حق الله آنها از بین می‌رود و آسیب می‌رسد، هم به مردم آسیب می‌رسند، لذا حق الناسی گردن آنها می‌آید و هم به خودشان ظلم می‌کنند و حق النفسی بر گردنشان می‌آید که معلوم نیست روز قیامت آیا بتوانند این را پاسخ بدهند یا خیر. مثلاً خیلی از این خودکشی‌هایی که اتفاق می‌افتد اینها ثمره یک شخصیت معیوب است، آسیب دیده است. یعنی فرد به خودش آسیب می‌زند، یکی از بزرگترین گناهان را دارد مرتکب می‌شود.
در برنامه‌های قبلی ما به پنج نکته اشاره کرده بودیم. اشاره به این موضوع کردیم که افرادی که از سلامت شخصیت برخوردار هستند پرتلاش و خلاق هستند. یکی دیگر از ویژگی‌هایی که بیان شد که گفتیم در کمال تعقل و تفکر با موضوعات مواجه می‌شوند. اما امروز می‌خواهیم ششمین نکته را بیان کنیم و آن نکته این است که معمولاً افرادی که از سلامت شخصیت برخوردار هستند، دائم نگران و دلواپس اتفاقات یا پیرامون خودشان نیستند. معمولاً آدم‌هایی که یک اضطرابی دارند، یک نگرانی‌هایی، یک دل‌نگرانی‌ها و در مشغولیاتی دارند، اینها بدانند که این خودش یک آسیب است، این طبیعی نیست. مثلاً یک موقع می‌بینی به یک مادر می‌گویی بچه‌ات برود بیرون بازی کند. می‌گوید نه، من می‌ترسم. ماشین به او بزند، او را بدزدند، بروند اعضای او را بفروشند. نمی‌دانم چکار بکنند. یعنی هزار و یک دلواپسی را دارد بیان می‌کند. و لذا ما می‌گوییم این مادر باید حتماً یک بازسازی شخصیتی داشته باشد یعنی حتماً یک اشکالی در او وجود دارد. بچه باید برود بازی کند. بله، ما منکر این نیستیم که گاهی اوقات ممکن است انسان آسیب‌هایی را هم ببیند. اگر انسان بخواهد احتمالات را در نظر بگیرد که حتی در خانه‌اش هم نمی‌تواند زندگی کند که نکند زلزله بیاید. یعنی انسان خیلی بلاتکلیف می‌شود. و لذا نه، اصلاً یکی از ویژگی‌های انسان‌هایی که از سلامت شخصیت برخوردار هستند این است که یک مقداری ریسک‌پذیری دارند تا بتوانند رشد کنند و لذا ما هم می‌گوییم که این فضا باید در افراد شکل بگیرد که دائم اضطراب نداشته باشند. البته این را هم بگویم که گاهی اوقات خود جامعه، خود محیط‌های ما می‌تواند این آسیب‌ها را وارد کند. مثلاً می‌بینید گوشی موبایل او را نگاه می‌کنیم، مثلاً ده تا کانال را عضو وقایع و اتفاقات و حوادثی که دارد در دنیا رخ می‌دهد. می‌رود هی اینها را می‌خواند آسیب می‌بیند. یا مثلاً می‌رود صفحه حوادث روزنامه‌ها را اول ملاحظه می‌کند. یا همش روی شبکه خبر است دارد نگاه می‌کند. نه، اینها بالاخره باید خودمان را یک واکاوی‌ای بکنیم. من همیشه به خانواده‌ها خصوصاً مادران بزرگوار، خانم‌های ارجمندمان عرض می‌کنم می‌گویم که مراقب باشیم. امروز که عصر رسانه‌ها و دسترسی راحت به اطلاعات است، خودمان را در معرض همه اطلاعات هم قرار ندهیم.
بحث سلامت شخصیت را مطرح کردیم و گفتیم که گاهی اوقات برای اینکه یک خانواده رشد یافته‌ای داشته باشیم، باید افراد خانواده روی یک سری ویژگی‌های شخصیتی خودشان کار بکنند.
موضوع مثل شخصیت، وقتی انسان از آن دوران تربیتی‌اش عبور می‌کند، باید خود فرد تلاش کند که این شخصیت را ارتقا بدهد. اگر ضعف‌هایی وجود دارد، ضعف خود را مرتفع کند. شاید دیگران خیلی نتوانند کمک کنند. یعنی نهایت دیگران توصیه بکنند یا دیگران فقط یک عیب‌یابی‌ای بکنند، عیب ما را به ما بگویند. ولی آن چیزی که می‌تواند اثرگذار باشد، یک کار فردی است و ماه مبارک رمضان هم که ماه خودسازی است و می‌تواند یک بخشی از فعالیت‌های خودسازانه ما در ماه مبارک رمضان اتفاقاً معطوف به همین موضوعات باشد. بالاخره می‌دانیم وقتی شخصیت انسان خوب باشد، چند اتفاق را خوب از قِبَل آن می‌افتد. هم حق الله به این واسطه بهتر رعایت می‌شود، هم حق الناس، هم حق النفس. یعنی شما وقتی شخصیت خوبی داشته باشید، هر سه این حق‌ها را ان‌شاءالله به خوبی می‌توانید ادا کنید ولی افرادی که معمولاً شخصیت‌های پرمشکل و پرآسیبی دارند، هم حق الله آنها از بین می‌رود و آسیب می‌رسد، هم به مردم آسیب می‌رسند، لذا حق الناسی گردن آنها می‌آید و هم به خودشان ظلم می‌کنند و حق النفسی بر گردنشان می‌آید که معلوم نیست روز قیامت آیا بتوانند این را پاسخ بدهند یا خیر. مثلاً خیلی از این خودکشی‌هایی که اتفاق می‌افتد اینها ثمره یک شخصیت معیوب است، آسیب دیده است. یعنی فرد به خودش آسیب می‌زند، یکی از بزرگترین گناهان را دارد مرتکب می‌شود.
در برنامه‌های قبلی ما به پنج نکته اشاره کرده بودیم. اشاره به این موضوع کردیم که افرادی که از سلامت شخصیت برخوردار هستند پرتلاش و خلاق هستند. یکی دیگر از ویژگی‌هایی که بیان شد که گفتیم در کمال تعقل و تفکر با موضوعات مواجه می‌شوند. اما امروز می‌خواهیم ششمین نکته را بیان کنیم و آن نکته این است که معمولاً افرادی که از سلامت شخصیت برخوردار هستند، دائم نگران و دلواپس اتفاقات یا پیرامون خودشان نیستند. معمولاً آدم‌هایی که یک اضطرابی دارند، یک نگرانی‌هایی، یک دل‌نگرانی‌ها و در مشغولیاتی دارند، اینها بدانند که این خودش یک آسیب است، این طبیعی نیست. مثلاً یک موقع می‌بینی به یک مادر می‌گویی بچه‌ات برود بیرون بازی کند. می‌گوید نه، من می‌ترسم. ماشین به او بزند، او را بدزدند، بروند اعضای او را بفروشند. نمی‌دانم چکار بکنند. یعنی هزار و یک دلواپسی را دارد بیان می‌کند. و لذا ما می‌گوییم این مادر باید حتماً یک بازسازی شخصیتی داشته باشد یعنی حتماً یک اشکالی در او وجود دارد. بچه باید برود بازی کند. بله، ما منکر این نیستیم که گاهی اوقات ممکن است انسان آسیب‌هایی را هم ببیند. اگر انسان بخواهد احتمالات را در نظر بگیرد که حتی در خانه‌اش هم نمی‌تواند زندگی کند که نکند زلزله بیاید. یعنی انسان خیلی بلاتکلیف می‌شود. و لذا نه، اصلاً یکی از ویژگی‌های انسان‌هایی که از سلامت شخصیت برخوردار هستند این است که یک مقداری ریسک‌پذیری دارند تا بتوانند رشد کنند و لذا ما هم می‌گوییم که این فضا باید در افراد شکل بگیرد که دائم اضطراب نداشته باشند. البته این را هم بگویم که گاهی اوقات خود جامعه، خود محیط‌های ما می‌تواند این آسیب‌ها را وارد کند. مثلاً می‌بینید گوشی موبایل او را نگاه می‌کنیم، مثلاً ده تا کانال را عضو وقایع و اتفاقات و حوادثی که دارد در دنیا رخ می‌دهد. می‌رود هی اینها را می‌خواند آسیب می‌بیند. یا مثلاً می‌رود صفحه حوادث روزنامه‌ها را اول ملاحظه می‌کند. یا همش روی شبکه خبر است دارد نگاه می‌کند. نه، اینها بالاخره باید خودمان را یک واکاوی‌ای بکنیم. من همیشه به خانواده‌ها خصوصاً مادران بزرگوار، خانم‌های ارجمندمان عرض می‌کنم می‌گویم که مراقب باشیم. امروز که عصر رسانه‌ها و دسترسی راحت به اطلاعات است، خودمان را در معرض همه اطلاعات هم قرار ندهیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است