display result search
- 352
- 1000
- 1000
- 1000
صراط مستقیم صراط بندگان محبوب، جلسه هجدهم
سخنرانی از آیت الله حسین انصاریان با موضوع «صراط مستقیم صراط بندگان محبوب»، جلسه هجدهم، سال 1401
آیات قرآن اعلام می کنند نیکوکاری، نیکوکاران مومن را محبوب خداوند می کند. ما از خیلی ها می توانیم برای نیکی کردن درس بگیریم. اولا آن کسی که می تواند نیکوکاری کند و نکند، باید بداند بخیل است. این آدم بخیل که اهل نماز و روزه است و در حد خود ایمان هم دارد باید به آیه صد و هشتاد آل عمران قرآن برای درمان بخل خود توجه کند و یک روایت را که مرحوم ملامهدی نراقی در کتاب جامع السعادات نقل کرده است.
وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَیْرًا لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَیُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۗ وَلِلَّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ
آنان که بخل نموده و از مالی که خدا از فضل خویش به آنها داده حقوق فقیران را ادا نمی‌کنند گمان نکنند این بخل به نفع آنها خواهد بود بلکه به ضرر آنهاست، چه آنکه مالی که در آن بخل ورزند در قیامت زنجیر گردن آنها شود، و تنها خدا وارث آسمانها و زمین است و خدا به کردار شما آگاه است.
قرآن ویزیت نمی خواهد. قرآن انسان بخیل را که می خواهد معالجه کند، وضع او را در برزخ و قیامت می گوید و انسان عاقل می ترسد از گردنبند آتشین و به انفاق روی می آورد و اجر و پاداش آن را کسب می کند.
نیکی انسان را محبوب خدا می کند. بخل انسان را از نیکی دور و به عذاب الهی دچار می کند.
مرحوم آیت اللّه ملّا مهدى نراقى در کتاب جامع السعادات، که من در موضوع اخلاق اسلامى کتابى بهتر از آن سراغ ندارم، از علامه بحر العلوم نقل مى کند:
وجود مبارک رسول خدا به هنگام طواف شخصى را دیدند که پرده خانه کعبه را گرفته و پروردگار عالم را براى حل مشکلش به حرمت کعبه قسم مى دهد. حضرت از طواف بازایستادند و دست مبارکشان را روى شانه آن مرد گذاردند و فرمودند: خدا را به چیز بالاترى قسم بده! تو خدا را به حرمت کعبه سوگند مى دهى تا راهى براى حل مشکلت باز کند، ولى باید خدا را به سوگند بالاترى قسم بدهى!
آن شخص عرض کرد: یا رسول اللّه، من آگاه به سوگندى برتر از این نیستم. شما به من بیاموزید خدا را به چه چیزى قسم بدهم که بالاتر از کعبه باشد؟ حضرت فرمودند: اگر اطمینان دارى که مؤمن واقعى هستى، پروردگار را به حق خودت سوگند بده!
سپس، حضرت رسول درباره مؤمن واقعى توضیح فرمودند که از توضیح حضرت استفاده مى شود مؤمن واقعى از عیب و نقص معنوى خالى است. مؤمن واقعى نه بخیل است، نه حریص، نه طمّاع، نه حس گرا، نه مادى گرا، نه اهل کینه، نه اهل ریا، نه اهل فتنه، و نه اهل خدعه و نیرنگ؛ مؤمن واقعى انسانى است که باطنش با پروردگار عالم ارتباط دارد و از پستى ها، رذائل و زشتى هاى شیطانى خالى است. لذا حضرت فرمودند:
اگر اعتماد به خودت دارى که مؤمن واقعى هستى، پروردگار را به خودت سوگند بده و بگو: خدایا، به حق خودم، مشکل مرا حل کن! بعد فرمودند:
«فإنّ المؤمن أعظم حرمة من الکعبه».
حرمت و احترام و ارزش مؤمن از ارزش کعبه و بیت اللّه بالاتر است.
آیات قرآن اعلام می کنند نیکوکاری، نیکوکاران مومن را محبوب خداوند می کند. ما از خیلی ها می توانیم برای نیکی کردن درس بگیریم. اولا آن کسی که می تواند نیکوکاری کند و نکند، باید بداند بخیل است. این آدم بخیل که اهل نماز و روزه است و در حد خود ایمان هم دارد باید به آیه صد و هشتاد آل عمران قرآن برای درمان بخل خود توجه کند و یک روایت را که مرحوم ملامهدی نراقی در کتاب جامع السعادات نقل کرده است.
وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَیْرًا لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَیُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۗ وَلِلَّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ
آنان که بخل نموده و از مالی که خدا از فضل خویش به آنها داده حقوق فقیران را ادا نمی‌کنند گمان نکنند این بخل به نفع آنها خواهد بود بلکه به ضرر آنهاست، چه آنکه مالی که در آن بخل ورزند در قیامت زنجیر گردن آنها شود، و تنها خدا وارث آسمانها و زمین است و خدا به کردار شما آگاه است.
قرآن ویزیت نمی خواهد. قرآن انسان بخیل را که می خواهد معالجه کند، وضع او را در برزخ و قیامت می گوید و انسان عاقل می ترسد از گردنبند آتشین و به انفاق روی می آورد و اجر و پاداش آن را کسب می کند.
نیکی انسان را محبوب خدا می کند. بخل انسان را از نیکی دور و به عذاب الهی دچار می کند.
مرحوم آیت اللّه ملّا مهدى نراقى در کتاب جامع السعادات، که من در موضوع اخلاق اسلامى کتابى بهتر از آن سراغ ندارم، از علامه بحر العلوم نقل مى کند:
وجود مبارک رسول خدا به هنگام طواف شخصى را دیدند که پرده خانه کعبه را گرفته و پروردگار عالم را براى حل مشکلش به حرمت کعبه قسم مى دهد. حضرت از طواف بازایستادند و دست مبارکشان را روى شانه آن مرد گذاردند و فرمودند: خدا را به چیز بالاترى قسم بده! تو خدا را به حرمت کعبه سوگند مى دهى تا راهى براى حل مشکلت باز کند، ولى باید خدا را به سوگند بالاترى قسم بدهى!
آن شخص عرض کرد: یا رسول اللّه، من آگاه به سوگندى برتر از این نیستم. شما به من بیاموزید خدا را به چه چیزى قسم بدهم که بالاتر از کعبه باشد؟ حضرت فرمودند: اگر اطمینان دارى که مؤمن واقعى هستى، پروردگار را به حق خودت سوگند بده!
سپس، حضرت رسول درباره مؤمن واقعى توضیح فرمودند که از توضیح حضرت استفاده مى شود مؤمن واقعى از عیب و نقص معنوى خالى است. مؤمن واقعى نه بخیل است، نه حریص، نه طمّاع، نه حس گرا، نه مادى گرا، نه اهل کینه، نه اهل ریا، نه اهل فتنه، و نه اهل خدعه و نیرنگ؛ مؤمن واقعى انسانى است که باطنش با پروردگار عالم ارتباط دارد و از پستى ها، رذائل و زشتى هاى شیطانى خالى است. لذا حضرت فرمودند:
اگر اعتماد به خودت دارى که مؤمن واقعى هستى، پروردگار را به خودت سوگند بده و بگو: خدایا، به حق خودم، مشکل مرا حل کن! بعد فرمودند:
«فإنّ المؤمن أعظم حرمة من الکعبه».
حرمت و احترام و ارزش مؤمن از ارزش کعبه و بیت اللّه بالاتر است.
تاکنون نظری ثبت نشده است