display result search
- 301
- 1000
- 1000
- 1000
صراط مستقیم صراط بندگان محبوب، جلسه سیزدهم
سخنرانی از آیت الله حسین انصاریان با موضوع «صراط مستقیم صراط بندگان محبوب»، جلسه سیزدهم، سال 1401
وجود مبارک رسول خدا که طبق آخرین آیات سوره توبه عاشق شدید هدایت مردم بود و این عشق شدید هم تا لحظات پایان عمر در قلب مبارک حضرت موج می زد. تعبیر پروردگار در آن آیات این است:
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ
همانا رسولی از جنس شما برای (هدایت) شما آمد که فقر و پریشانی و جهل و فلاکت شما بر او سخت می‌آید و بر (آسایش و نجات) شما بسیار حریص و به مؤمنان رئوف و مهربان است.
حریص از نظر ادبیات عرب صفت مشبه است. یعنی این عشق با قلب او عجین بود. بافت قلب حضرت این بود. وقتی خدا صفت مشبه را در قرآن در چیزی به کار می برد، معنی آن این است که این صفت جدا شدنی نیست. جمله بعد می فرماید: بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ . رئوف و رحیم نیز از صفات مشبه است.
بعضی ها می گویند صیغه مبالغه است ولی بیشتر به نظر صفت مشبهه باشد. یعنی مهربانی شدیدی و مهرورزی سنگینی به مردم مومن داشت. عاشق شدید هدایت بود و هنگامی که کسی هدایت را با عقل و انصاف و با حق شناسی اش حق را قبول می کرد و مومن می شد یعنی دل او به خدا و قیامت گره می خورد و اخلاق او اخلاق پاک و عمل او عمل صالح می شد، چنین کسی مومن می شد. اگر شما در آیات قرآن از سوره بقره تا آخر قرآن دقت کنید، وقتی سخن از مومن به میان می آید، این سه محور معمولا در آیات هست و مشاهده می کنید. ایمان به خدا و قیامت، اخلاق نیک و عمل صالح.
شما در اوایل سوره رعد، ده آیه سوره مومنون، آیات پایانی سوره معارج، آیات پایانی سوره فرقان و آیات اول سوره بقره این سه حقیقت را در وجود مومن ببینید.
وجود مبارک رسول خدا که طبق آخرین آیات سوره توبه عاشق شدید هدایت مردم بود و این عشق شدید هم تا لحظات پایان عمر در قلب مبارک حضرت موج می زد. تعبیر پروردگار در آن آیات این است:
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ
همانا رسولی از جنس شما برای (هدایت) شما آمد که فقر و پریشانی و جهل و فلاکت شما بر او سخت می‌آید و بر (آسایش و نجات) شما بسیار حریص و به مؤمنان رئوف و مهربان است.
حریص از نظر ادبیات عرب صفت مشبه است. یعنی این عشق با قلب او عجین بود. بافت قلب حضرت این بود. وقتی خدا صفت مشبه را در قرآن در چیزی به کار می برد، معنی آن این است که این صفت جدا شدنی نیست. جمله بعد می فرماید: بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ . رئوف و رحیم نیز از صفات مشبه است.
بعضی ها می گویند صیغه مبالغه است ولی بیشتر به نظر صفت مشبهه باشد. یعنی مهربانی شدیدی و مهرورزی سنگینی به مردم مومن داشت. عاشق شدید هدایت بود و هنگامی که کسی هدایت را با عقل و انصاف و با حق شناسی اش حق را قبول می کرد و مومن می شد یعنی دل او به خدا و قیامت گره می خورد و اخلاق او اخلاق پاک و عمل او عمل صالح می شد، چنین کسی مومن می شد. اگر شما در آیات قرآن از سوره بقره تا آخر قرآن دقت کنید، وقتی سخن از مومن به میان می آید، این سه محور معمولا در آیات هست و مشاهده می کنید. ایمان به خدا و قیامت، اخلاق نیک و عمل صالح.
شما در اوایل سوره رعد، ده آیه سوره مومنون، آیات پایانی سوره معارج، آیات پایانی سوره فرقان و آیات اول سوره بقره این سه حقیقت را در وجود مومن ببینید.
تاکنون نظری ثبت نشده است