- 1014
- 1000
- 1000
- 1000
خطابات قرآن به مومنین، جلسه سوم
سخنرانی حجت الاسلام سید حسین حسینی قمی با موضوع "خطابات قرآن به مومنین"، جلسه سوم، سال 1401
قرآن کریم خطابات مختلفی دارد گاهی به همه انسانها خطاب میکند، گاهی فقط پیامبر و پیامبران را مورد خطاب قرار می دهد گاهی کفار را و گاهی اهل کتاب را مورد خطاب قرار میدهد. گاهی هم مومنین مورد خطاب هستند و این یک احترامی نسبت به مسلمانان است که سایر ادیان اینگونه مورد خطاب قرار نگرفته اند. خداوند در قرآن می فرماید: ای مومنین مقدم بر خدا و رسول نشوید و حکمی را جلوتر از حکم رسول خدا ندهید و سخنی را تا رسول خدا نگفته اند شما هم نگویید و در حضور پیامبر صدایتان را بالا نبرید. این دو آیه از آیات ابتدایی سوره حجرات بود. در ادامه قرآن می فرماید: این کار باعث هبط عمل می شود. خداوند هرگز پیامبر را با نام خطاب نکرده است و همیشه با خطاب نبی و رسول ایشان را صدا زده است ولی مردم عادی می آمدند و پیامبر را به اسم صدا می زدند. بین امام و پیامبر در زمان حیات دنیایی و حیات برزخی شان فرقی نیست. در کتاب کافی مرحوم کلینی امام باقر علیه السلام فرمودند: وقتی بدن مطهر امام مجتبی علیه السلام را کنار قبر پیامبر آوردند، آن زنی که خیلی به امام علی علیه السلام ظلم کرده بودند، آمدند و گفتند فرزندتان را از خانه من ببرید در حالی که پیامبر بارها تاکید کرده بودند که حسن و حسین فرزندان من هستند. امام حسین علیه السلام جواب مفصلی دادند و فرمودند: شما حجاب و حرمت پیامبر را بین برده ای و به چه مجوزی این دو نفر را در اینجا دفن کرده ای؟ مگر نشنیده ای که در قرآن هم داریم بدون اجازه نباید وارد خانه پیامبر خدا شوید و هر مومنی، زنده و مرده اش حرمت دارد و از این استناد مشخص می شود که فرقی ندارد که پیامبر زنده باشد یا نباشد، در هر حال حرمت ایشان واجب است.
قرآن کریم خطابات مختلفی دارد گاهی به همه انسانها خطاب میکند، گاهی فقط پیامبر و پیامبران را مورد خطاب قرار می دهد گاهی کفار را و گاهی اهل کتاب را مورد خطاب قرار میدهد. گاهی هم مومنین مورد خطاب هستند و این یک احترامی نسبت به مسلمانان است که سایر ادیان اینگونه مورد خطاب قرار نگرفته اند. خداوند در قرآن می فرماید: ای مومنین مقدم بر خدا و رسول نشوید و حکمی را جلوتر از حکم رسول خدا ندهید و سخنی را تا رسول خدا نگفته اند شما هم نگویید و در حضور پیامبر صدایتان را بالا نبرید. این دو آیه از آیات ابتدایی سوره حجرات بود. در ادامه قرآن می فرماید: این کار باعث هبط عمل می شود. خداوند هرگز پیامبر را با نام خطاب نکرده است و همیشه با خطاب نبی و رسول ایشان را صدا زده است ولی مردم عادی می آمدند و پیامبر را به اسم صدا می زدند. بین امام و پیامبر در زمان حیات دنیایی و حیات برزخی شان فرقی نیست. در کتاب کافی مرحوم کلینی امام باقر علیه السلام فرمودند: وقتی بدن مطهر امام مجتبی علیه السلام را کنار قبر پیامبر آوردند، آن زنی که خیلی به امام علی علیه السلام ظلم کرده بودند، آمدند و گفتند فرزندتان را از خانه من ببرید در حالی که پیامبر بارها تاکید کرده بودند که حسن و حسین فرزندان من هستند. امام حسین علیه السلام جواب مفصلی دادند و فرمودند: شما حجاب و حرمت پیامبر را بین برده ای و به چه مجوزی این دو نفر را در اینجا دفن کرده ای؟ مگر نشنیده ای که در قرآن هم داریم بدون اجازه نباید وارد خانه پیامبر خدا شوید و هر مومنی، زنده و مرده اش حرمت دارد و از این استناد مشخص می شود که فرقی ندارد که پیامبر زنده باشد یا نباشد، در هر حال حرمت ایشان واجب است.
تاکنون نظری ثبت نشده است