display result search
منو
هنر بهتر زیستن، جلسه پنجاه و هشتم

هنر بهتر زیستن، جلسه پنجاه و هشتم

  • 1 تعداد قطعات
  • 40 دقیقه مدت قطعه
  • 104 دریافت شده
سخنرانی از حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «هنر بهتر زیستن»، جلسه پنجاه و هشتم،(برنامه سمت خدا) سال 1400

یکی از موضوعاتی که در ارتقاء سطح خانواده می تواند خیلی کمک کند این است که انسان روی ویژگی های فردی خودش هم کار بکند. چون گاهی اوقات ما انتظارمان این است که مثلاً همه ما را درک کنند، همه ما را بفهمند و فکر می کنیم اگر همه آمدند ما را درک کردند، ما را فهمیدند زندگی ما خوب می شود. بله این هست این یک بخشی از زندگی است ولی به نظر می رسد که آن بخش مهمتر و عمده تر آن این است که هر یک از زن و شوهر روی ویژگی های شخصیتی خودشان هم کار بکنند. ببینید شخصیت اگر بخواهیم یک تعریفی از آن داشته باشیم آن چیزی است که حقیقتاً انسان هست یعنی آن خمیر مایه اصلی که انسان به واسطه ی آن شکل گرفته است. چون گاهی اوقات ممکن است ما توی بیرون از محیط خانه یک سری رفتارهایی را از خودمان نشان بدهیم که واقعاً این جزئی از شخصیت ما نباشد این ها عاریه است به تعبیری اداست. ببینید مثلاً در جلسه ی خواستگاری من خیلی مواقع از دخترها و پسرهایی که تازه ازدواج کردند این را می پرسم می گویم شما ببینید واقعاً آن چیزی که از طرف مقابلتان در جلسه ی خاستگاری دیدید اگر بعدش هم همان بود غصه ای داشتی؟ می گویند نه، ببینید چرا؟ چون در جلسه ی خاستگاری فرد شخصیت حقیقی خودش را ممکن است بروز ندهد. می آید یک هم پوشانی می کند با یک سری رفتارها مثلاً ببینید که در جلسه ی خاستگاری سرفه اش می گیرد می بینید یک دستمال برمی دارد چهار تا که چه عرض کنم هشت تا می کند، خیلی قشنگ دختر خانم هم یک نگاهی به این جوان می اندازد یک نگاهی هم به آسمان می اندازد می گوید این خیلی خوب است و مؤدب است.
یا مثلاً پرتغال دارد پوست می کند چقدر قشنگ مثل گلبرگ های گل این پرتغال را پوست می کَند بعد یاد داداش جوانش می افتد در خانه پرتغال پوست میکَند عین جگر زلیخا صد تیکه میشد، می گوید نه این خیلی مؤدب است. براساس همین لایه و ویژگی های ظاهری می بینی انتخابش را انجام می دهد. ولی وقتی وارد زندگی می شود می بینیم که افراد وقتی با یک کسی خیلی راحت هستند یا در محیط هایی که خلوت های خودشان است شخصیت اصلی شان را بروز می دهند. بعد می بیند نه دیگر مثلاً دارد سرفه می کند دوتا خانه آن طرف تر هم دارند خبر می شوند، پرتغال را از داداشش بدتر پوست می کند. می گوید خوب چی شد چرا آنی که من دیدم اینی نیست که الان دارم می بینم.
یعنی در اصل آن ها رفتارهای تصنعی و ظاهری بوده است. بعد می بینید اتفاقا شما این را در زندگی ها اگر نگاه کنید و خانواده های محترم هم یک عنایتی داشته باشند می بینند این شخصیت های آسیب رسان است که خیلی به ما دارد آزار میدهد یعنی من اگر مردم بیرون از خانه همان طوری که دارد رفتار می کند در خانه رفتار بکند که من غم و غصه ای ندارم. خانم هم همانطوری که با خانم های فامیل رفتار می کند با من رفتار کند که من غم و غصه ای ندارم.
لذا چه اتفاقی می افتد آن شخصیت اصلی مان را بیرون میریزیم حقیقت وجودی مان را بیرون میریزیم بعد می بینید که خب آن سالم نبوده است، مشکلاتی داشته است. در طی دوران تربیتی ممکن است آسیب دیده باشد کسی نبوده که روی این بعد تربیت شخصیت ما کار کند. من همین جا یک گریزی بزنم، ببینید ما یکی از انتظاراتی که واقعاً جناب آقای شریعتی از خانواده داریم یک، از رسانه ها داریم دو، از سیستم های تعلیم و تربیتی مان داریم سه، این است که روی بعد شخصیت فرزندان خوب کار بکنند. ما گاهی اوقات می بینیم نه اصلاً تشویق می کنیم شخصیت تو هرچی می خواهد باشد، باشد مثلاً چطور بچه در خانه هر کاری می کند دارد انجام می دهد مامانش می گوید مهمانی رفتیم ولی مؤدب باش یعنی داریم از همین الان آن زیرساخت خاستگاری رفتی مؤدب باش را به او یاد می دهیم. و این غلط است، یا مدرسه رفتی مثلاً حرف معلمت را گوش کن حرف من را که گوش نمیکنی ولی حرف معلمت را گوش کن یعنی داریم دوباره او را ترغیب به این مسیر اشتباه می کنیم، از آن طرف شما نگاه می کنید مثلاً تو رسانه های ما هم گاهی اوقات فیلمی و سریالی چیزی نشان داده می شود چون تو بطن خانه است و دارد خلوت های خانواده را نشان می دهد شخصیت های معیوب گاهی اوقات داریم نشان می دهیم به خانواده ها. پرخاشگر می کنند و در را محکم به هم می زنند، داد و بیداد می کنند، گاهی اوقات حرف بدی به هم دیگه می زنیم، خب این دارد القای بد هم می شود.
از آن طرف هم می دانید ما اگر بخواهیم یک شخصیتی را خوب شکل بدهیم اتفاقاً اینجا مأموریت تربیتی است. که او را حس می کنیم که متناسب با عصر جدید و مدل زندگی های جدید سیستم های تعلیمی ما اینقدر رشد نکردند که امروز بتوانند نسل امروز را متناسب با زمانی که در آن قرار دارند تربیت کنند، تربیت خصوصاً در بعد متشخصانه و شخصیت فرزندان ما. و بعد می بینیم خب این ها داریم واقعاً آزار می بینیم، آسیب می بینیم. یعنی شما مثلاً می خواهم بگویم آن فردی که تو یک اداره ای کار می کند می بینیم در اداره دوست خودش می آید آشنای خودش می آید کارش را سریع راه می اندازد معلوم است قابلیت انجام کار دارد. ولی آیا واقعیت این است؟ نه آنجا می خواهد مثلاً بدگویی فامیل قرار نگیرد این کار را می کند خودشیرینی می کند. ولی حقیقت این است آن چیزی که ما الان داریم می بینیم با ارباب رجوع خودش انجام می دهد این معلوم است شخصیت سالمی ندارد مشکل است. که اصلاً خدمت شما عرض کنم می چزاند ارباب رجوع را سر کار می گذارد و می بینیم هم امروز در جامعه. یعنی ببینید وقتی ما روی شخصیت کار نکنیم همه ی ابعاد جامعه ی ما متأثر از آن شخصیت آسیب زا خواهند بود.
لذا باید کار بشود، روی آن برنامه ریزی بشود، دغدغه بشود یعنی ببینید ماها گاهی اوقات مثلاً می گویم هَم خودمان را می کنیم به بچه یک چیزی یاد بدهیم.
در خانه، یا در مدرسه ولی شخصیت او را هم لطمه می زنیم که چیزی یاد بگیرد مثلاً تو سر بچه میزنیم، یک موقعی یک کودکی را آورده بودند پیش من کلاس اول دوم ابتدایی بود تا مثلاً مادرش می گفت این درس نمی خواند دیدم یک مرتبه خودش زبان باز کرد بچه گفت عمو خوبه مامانم به خاطر اینکه من درس نمی خوانم با دفترم میزنه تو سر من؟ خب شما ببینید من می خواهم او درس بخواند ولی دارم شخصیت او را نابود می کنم. خب فردا حالا این هر کسی هم بشود از لحاظ علمی وقتی شخصیت خوبی ندارد این خودش یک بمب ساعتی متحرک است دارد همه جا آسیب می رسد.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 40:19

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی