display result search
سخنرانی حجت الاسلام شهاب مرادی با موضوع «موعظه مهمترین روش تربیتی»، سال 1400
حضرت علی (ع) توجه ویژه‌ای به امر تربیت و رشد و تعالی فرزند داشتند و مهمترین شیوه ایشان در این زمینه موعظه و نصیحت بود که در کتاب نهج البلاغه امام این شیوه تربیتی را نسبت به فرزندشان امام حسن(ع) بکار می‌برند.
در روایات اسلامی از امیرالمومنین(ع) به عنوان پدر امت یاد شده است بنابراین موعظه‌های ایشان به امام حسن(ع) در واقع موعظه به تمام امت اسلامی است.
در نهج البلاغه امیرالمومنین(ع) نصایح بسیاری خطاب به امت اسلامی وجود دارد از جمله سفارش به رعایت تقوا، رعایت عدالت، رسیدگی به یتیمان، نظم در کارها و ... که عمل به این نصایح موجب رشد و تعالی فرد و جامعه می‌شود.
نصیحت موجب بیداری و روشنی دل می شود. هیچ کس بی نیاز از موعظه و نصیحت نیست و کسی که پای موعظه بزرگان ننشیند دلش می‌میرد و دچار گمراهی می‌شود.
نه تنها امیرالمومنین(ع) بلکه سایر ائمه معصومین(ع) نیز فرزندان خود را اینگونه هدایت می‌کردند. به عنوان مثال امام باقر(ع) فرزند خود امام صادق(ع) را اینگونه موعظه کردند که از معاشرت و همنشینی با شش گروه خودداری کند. بنابراین حتی امام صادق(ع) که امام معصوم و دارای علم لدنی هستند نیز از موعظه و نصیحت بی نیاز نیست و امام باقر(ع) از شیوه و روش وعظ و نصیحت برای تربیت و رشد و تعالی فرزند خود استفاده می‌کند.
نصیحت والدین باید به صورت کوتاه و ترجیحا مکتوب باشد چرا که در این صورت اثر تربیتی بیشتری خواهد داشت.
سرزنش و ملامت نقطه مقابل وعظ و نصیحت است. سرزنش کردن امری نکوهیده است و اثر تربیتی عکس دارد و از گناهان کبیره محسوب می‌شود.
حضرت علی (ع) توجه ویژه‌ای به امر تربیت و رشد و تعالی فرزند داشتند و مهمترین شیوه ایشان در این زمینه موعظه و نصیحت بود که در کتاب نهج البلاغه امام این شیوه تربیتی را نسبت به فرزندشان امام حسن(ع) بکار می‌برند.
در روایات اسلامی از امیرالمومنین(ع) به عنوان پدر امت یاد شده است بنابراین موعظه‌های ایشان به امام حسن(ع) در واقع موعظه به تمام امت اسلامی است.
در نهج البلاغه امیرالمومنین(ع) نصایح بسیاری خطاب به امت اسلامی وجود دارد از جمله سفارش به رعایت تقوا، رعایت عدالت، رسیدگی به یتیمان، نظم در کارها و ... که عمل به این نصایح موجب رشد و تعالی فرد و جامعه می‌شود.
نصیحت موجب بیداری و روشنی دل می شود. هیچ کس بی نیاز از موعظه و نصیحت نیست و کسی که پای موعظه بزرگان ننشیند دلش می‌میرد و دچار گمراهی می‌شود.
نه تنها امیرالمومنین(ع) بلکه سایر ائمه معصومین(ع) نیز فرزندان خود را اینگونه هدایت می‌کردند. به عنوان مثال امام باقر(ع) فرزند خود امام صادق(ع) را اینگونه موعظه کردند که از معاشرت و همنشینی با شش گروه خودداری کند. بنابراین حتی امام صادق(ع) که امام معصوم و دارای علم لدنی هستند نیز از موعظه و نصیحت بی نیاز نیست و امام باقر(ع) از شیوه و روش وعظ و نصیحت برای تربیت و رشد و تعالی فرزند خود استفاده می‌کند.
نصیحت والدین باید به صورت کوتاه و ترجیحا مکتوب باشد چرا که در این صورت اثر تربیتی بیشتری خواهد داشت.
سرزنش و ملامت نقطه مقابل وعظ و نصیحت است. سرزنش کردن امری نکوهیده است و اثر تربیتی عکس دارد و از گناهان کبیره محسوب می‌شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است