display result search
- 381
- 1000
- 1000
- 1000
توصیه راهبردی صبر در قرآن، جلسه هشتم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "توصیه راهبردی صبر در قرآن"، جلسه هشتم، سال 1398
انسان از نظر روحی چگونه است؟ صبر دارای آثار روحی بر روحیه آدمی است. انسان چگونه می تواند جزء صابرین قرار بگیرد؟ خداوند در قرآن می فرماید: «وقتی ما از سر لطف و رحمت به انسان نعمتی می دهیم و سپس آن نعمت را از او می گیریم یا مأیوس می شود و یا ناسپاس می شود.» خدا از این حالت های انسان بدش می آید و مذمت می کند، بلا و مصیبت در اینجا، یعنی نعمتی که به انسان داده شده از او گرفته می شود. در دنیا طبیعی است که خدا نعمت هایی که داده است را پس بگیرد. گاهی هم ما انسان ها چیزهایی را از خدا می خواهیم ولی خدا نمی دهد، این هم نوعی بلاست. جدا شدن از نعمت های دلچسب دنیا برای انسان خیلی سخت است. گاهی انسان ها بر اثر از دست دادن دوست داشتنی ها مأیوس و ناامید می شوند و ناسپاسی می کنند. حال بد انسان ها ریشه در یأس و ناسپاسی دارد. امیرالمومنین می فرماید: «مومن وقتی فکر می کند غمگین نیست.» انسان هرلحظه باید آماده باشد که از طرف خدا نعمتی مادی یا معنوی به او برسد. وقتی انسان از به دست آوردن نعمتی شاد باشد، این شادی تا مدتی با اوست، اما انسان مایوس همیشه حالش بد است. خداوند در قرآن می فرماید: «آیا ما غیر از ناسپاس ها را مجازات می کنیم؟» انسان باید از ناسپاسی و یأس بترسد. شیطان کارش مأیوس کردن انسان است و وقتی انسان را به یأس می‌رساند انسان خواه نا خواه ناسپاس هم می شود. انسان روحیه اش به گونه ای است که وقتی یک نعمتی به او داده می شود بعد از یک سختی، دچار شادی توأم با غفلت می‌شود و به دیگران فخر می فروشد. صابرین کسانی هستند که شادی غافلانه و فخرفروشی ندارند. صبر عامل تعادل انسان است.
انسان از نظر روحی چگونه است؟ صبر دارای آثار روحی بر روحیه آدمی است. انسان چگونه می تواند جزء صابرین قرار بگیرد؟ خداوند در قرآن می فرماید: «وقتی ما از سر لطف و رحمت به انسان نعمتی می دهیم و سپس آن نعمت را از او می گیریم یا مأیوس می شود و یا ناسپاس می شود.» خدا از این حالت های انسان بدش می آید و مذمت می کند، بلا و مصیبت در اینجا، یعنی نعمتی که به انسان داده شده از او گرفته می شود. در دنیا طبیعی است که خدا نعمت هایی که داده است را پس بگیرد. گاهی هم ما انسان ها چیزهایی را از خدا می خواهیم ولی خدا نمی دهد، این هم نوعی بلاست. جدا شدن از نعمت های دلچسب دنیا برای انسان خیلی سخت است. گاهی انسان ها بر اثر از دست دادن دوست داشتنی ها مأیوس و ناامید می شوند و ناسپاسی می کنند. حال بد انسان ها ریشه در یأس و ناسپاسی دارد. امیرالمومنین می فرماید: «مومن وقتی فکر می کند غمگین نیست.» انسان هرلحظه باید آماده باشد که از طرف خدا نعمتی مادی یا معنوی به او برسد. وقتی انسان از به دست آوردن نعمتی شاد باشد، این شادی تا مدتی با اوست، اما انسان مایوس همیشه حالش بد است. خداوند در قرآن می فرماید: «آیا ما غیر از ناسپاس ها را مجازات می کنیم؟» انسان باید از ناسپاسی و یأس بترسد. شیطان کارش مأیوس کردن انسان است و وقتی انسان را به یأس می‌رساند انسان خواه نا خواه ناسپاس هم می شود. انسان روحیه اش به گونه ای است که وقتی یک نعمتی به او داده می شود بعد از یک سختی، دچار شادی توأم با غفلت می‌شود و به دیگران فخر می فروشد. صابرین کسانی هستند که شادی غافلانه و فخرفروشی ندارند. صبر عامل تعادل انسان است.
تاکنون نظری ثبت نشده است