display result search
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع ارزش انسان - بخش سوم
بحث ارزش انسان و احساس ارزشمندی در ادعیه ما فراوان دیده می شود. انسان با بندگی به احساس ارزشمندی می رسد. دارایی و قیمت داشتن نزد خداوند بسیار برتر و بالاتر از این احساس در نزد بندگان و انسان های دیگر است. یکی از این عبارات که در ادعیه به چشم می خورد عبارت "الهی و ربّی مَن لی غیرُک" است. در ظاهر این عبارت به این معنا است که خدایا من جز تو کسی را ندارم و بی کس و تنها هستم . اما اگر کمی دقیق تر در آن تأمل کنیم به این معناست که خدایا جز تو کسی در نظر من ارزشمند نیست و من فقط تو را می بینم. این همان احساس ارزشمندی است که بنده ی واقعی به آن می رسد. احساس حقارت نزد خداوند همان ارزشمندی است.
و یا در بیانی دیگر در ادعیه می خوانیم "الهی لا تُؤدّبنی بِعقوبَتِک و لا تَمکُربی فی حیلَتِک"
در این عبارت مکر خدا در فراونی نعمت معنا می شود به این مورد در اصطلاح، استدراج می گویند. نعمت بیش از اندازه گاهی با غفلت همراه است که انسان را از خدا دور می کند.
به طور کلی کسانی که در مقابل دیگران ذلیل هستند وقتی در پیشگاه خدا حاضر می شوند حالت طلبکارانه دارند. این ها احساس ارزشمندی را هیچ گاه درک نخواهند کرد. یکی از چیزهای دیگری که با این احساس از بین می رود ریا است. ریا یکی از انواع فقر است که با ارزش انسان از بین می رود.
بحث ارزش انسان و احساس ارزشمندی در ادعیه ما فراوان دیده می شود. انسان با بندگی به احساس ارزشمندی می رسد. دارایی و قیمت داشتن نزد خداوند بسیار برتر و بالاتر از این احساس در نزد بندگان و انسان های دیگر است. یکی از این عبارات که در ادعیه به چشم می خورد عبارت "الهی و ربّی مَن لی غیرُک" است. در ظاهر این عبارت به این معنا است که خدایا من جز تو کسی را ندارم و بی کس و تنها هستم . اما اگر کمی دقیق تر در آن تأمل کنیم به این معناست که خدایا جز تو کسی در نظر من ارزشمند نیست و من فقط تو را می بینم. این همان احساس ارزشمندی است که بنده ی واقعی به آن می رسد. احساس حقارت نزد خداوند همان ارزشمندی است.
و یا در بیانی دیگر در ادعیه می خوانیم "الهی لا تُؤدّبنی بِعقوبَتِک و لا تَمکُربی فی حیلَتِک"
در این عبارت مکر خدا در فراونی نعمت معنا می شود به این مورد در اصطلاح، استدراج می گویند. نعمت بیش از اندازه گاهی با غفلت همراه است که انسان را از خدا دور می کند.
به طور کلی کسانی که در مقابل دیگران ذلیل هستند وقتی در پیشگاه خدا حاضر می شوند حالت طلبکارانه دارند. این ها احساس ارزشمندی را هیچ گاه درک نخواهند کرد. یکی از چیزهای دیگری که با این احساس از بین می رود ریا است. ریا یکی از انواع فقر است که با ارزش انسان از بین می رود.
کاربر مهمان
کاربر مهمان