display result search
- 632
- 1000
- 1000
- 1000
نسبت ما با ولی خدا و کاروان حسینی، جلسه ششم
سخنرانی از حجت الاسلام سید احمد میردامادی با موضوع «نسبت ما با ولی خدا و کاروان حسینی»، جلسه ششم، سال 1400
هنوز ندای هل من ناصر امام حسین علیه السلام به گوش می رسد و هنوز فرصت داریم که به کاروان حسینی ملحق شویم. یکی از خصوصیات این قافله سالار که ما می خواهیم تسلیم آن بشویم این است که حضرت هم صفات ماکی و هم صفات ملکوتی را با هم و در کنار یکدیگر دارا است. امام از طرف خدا ولایت بر کل عالم دارد.
یکی از مطالبی که ما در زیاتنامه ها می بینیم در توصیف امام حسین علیه السلام و صفاتی که از امام نقل شده، به ظاهر صفات متضادی است. از یک طرف جنگ آوری و جهاد و شجاعت حضرت را بیان می کند و از طرف دیگر عرفان و عبادت. جنگ آوری روحیه سخت و عرفان یک روحیه لطیف می خواهد. اغلب یکی از این دو را ندارند ولی اولیای الهی و کسانی که در مسیر آنها حرکت می کنند هر دو اینها را با هم دارند.
امام علی علیه السلام با این روحیه جنگ آوری وقتی از کوچه های کوفه رد می شود و کودک یتیم را می بیند، خم می شود و به آنها سواری می دهد. سختی ها زیاد است و دشمن هم تهدید دارد و هم تطمیع و انسان باید بتواند و انسان باید بگونه ای باشد که در برابر این مسائل بتواند مقاومت کند و را آن ارتباط با خدای متعال است و باید کاری کند که عزت داشته باشد. عزت یعنی سربلندی که تنها در خانه خدا پیدا می شود. خدای متعال عزیز است و کسی که ارتباط قوی با خدا دارد دارای عزت می شود. کسی که اهل صبر باشد و راضی باشد به مقدرات الهی این خود عزت می خواهد.
در بخشی از زیارت ناحیه مقدسه امام زمان توصیف می کند ارتباط امام را با خدا و کسانی که می خواهند در کاروان حسینی باشند باید ارتباط با خدای خوبی داشته باشند.
یکی دیگر از صفات در زیارت ناحیه مقدسه نوع نگرش امام به دنیا است. امام حسین علیه السلام اهل زهد بودند. زهد به چه معنایی است؟
عده‌ای عبد دنیا هستند که اکثرا اینگونه هستند.
عده‌ای صابر هستند. دنیا را دوست دارند اما از مشکلات فراری هستند و صبر می کنند.
عده‌ای زاهد هستند و میلی به دنیا ندارند.
شیعه باید محبت دنیا را از دل بیرون کند و نسبت به آن دلبستگی نداشته باشد.
مقام شهادت یعنی مقام حضور در درگاه الهی. برای رسیدن به این مقام انسان باید پای روی خودیت و انانیت بگذارد.
شهید سلیمانی می گفت تا شهید نشوی به مقام شهادت نمی رسی.
هنوز ندای هل من ناصر امام حسین علیه السلام به گوش می رسد و هنوز فرصت داریم که به کاروان حسینی ملحق شویم. یکی از خصوصیات این قافله سالار که ما می خواهیم تسلیم آن بشویم این است که حضرت هم صفات ماکی و هم صفات ملکوتی را با هم و در کنار یکدیگر دارا است. امام از طرف خدا ولایت بر کل عالم دارد.
یکی از مطالبی که ما در زیاتنامه ها می بینیم در توصیف امام حسین علیه السلام و صفاتی که از امام نقل شده، به ظاهر صفات متضادی است. از یک طرف جنگ آوری و جهاد و شجاعت حضرت را بیان می کند و از طرف دیگر عرفان و عبادت. جنگ آوری روحیه سخت و عرفان یک روحیه لطیف می خواهد. اغلب یکی از این دو را ندارند ولی اولیای الهی و کسانی که در مسیر آنها حرکت می کنند هر دو اینها را با هم دارند.
امام علی علیه السلام با این روحیه جنگ آوری وقتی از کوچه های کوفه رد می شود و کودک یتیم را می بیند، خم می شود و به آنها سواری می دهد. سختی ها زیاد است و دشمن هم تهدید دارد و هم تطمیع و انسان باید بتواند و انسان باید بگونه ای باشد که در برابر این مسائل بتواند مقاومت کند و را آن ارتباط با خدای متعال است و باید کاری کند که عزت داشته باشد. عزت یعنی سربلندی که تنها در خانه خدا پیدا می شود. خدای متعال عزیز است و کسی که ارتباط قوی با خدا دارد دارای عزت می شود. کسی که اهل صبر باشد و راضی باشد به مقدرات الهی این خود عزت می خواهد.
در بخشی از زیارت ناحیه مقدسه امام زمان توصیف می کند ارتباط امام را با خدا و کسانی که می خواهند در کاروان حسینی باشند باید ارتباط با خدای خوبی داشته باشند.
یکی دیگر از صفات در زیارت ناحیه مقدسه نوع نگرش امام به دنیا است. امام حسین علیه السلام اهل زهد بودند. زهد به چه معنایی است؟
عده‌ای عبد دنیا هستند که اکثرا اینگونه هستند.
عده‌ای صابر هستند. دنیا را دوست دارند اما از مشکلات فراری هستند و صبر می کنند.
عده‌ای زاهد هستند و میلی به دنیا ندارند.
شیعه باید محبت دنیا را از دل بیرون کند و نسبت به آن دلبستگی نداشته باشد.
مقام شهادت یعنی مقام حضور در درگاه الهی. برای رسیدن به این مقام انسان باید پای روی خودیت و انانیت بگذارد.
شهید سلیمانی می گفت تا شهید نشوی به مقام شهادت نمی رسی.
تاکنون نظری ثبت نشده است