display result search
- 703
- 1000
- 1000
- 1000
فتح و گشایش اباعبدالله الحسین (ع) درعالم، جلسه هشتم
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "فتح و گشایش اباعبدالله الحسین (ع) درعالم"، جلسه هشتم، سال 1400
در سوره مبارکه صف، خدای متعال از اظهار دین خودش و اتمام نور الهی صحبت کرده و یک وعده قطعی داده است که این نور الهی را به اتمام می رساند و دینش را اظهار می کند. اتمام و اظهار دین محور بحث در این سوره هست. کفار می خواهند با دهان هایشان نور الهی را خاموش کنند و با دهان هایشان یک قولی درست می کنند تا مقابل قول پیامبر قرار بگیرند، ولی خداوند اراده و غرضش بر این است که این نور را به اتمام برساند و رسولش را فرستاده تا این دین را اظهار کند. وعده الهی صادق است.
این دین، یک دین واحد است و نبی اکرم (ص) نیز این دین را آورده و در ولایت ائمه معصومین علیهم السلام ادامه پیدا می کند. ولایت الهی در عالم ظاهر می شود و سایر ولایت ها محو می شوند. در اینجا صحبت از جریانی است که مقابل نور و دین الهی قرار گرفته اند. خدا هم این نور را به اتمام می رساند و این دین را دین غالب در سراسر عالم قرار می دهد. این همان دینی است که همه انبیا آورده اند ولی با نبی اکرم (ص) این دین به کمال خودش رسیده است. خداوند در ادامه سوره از یک عذاب علیم نام می برد ولی راه نجات از این عذاب را هم در ادامه معرفی می کند و می گوید اگر با خدا تجارت کنیم از این رنج بزرگ در امان می مانیم. این عذاب علیم، همان طرح دشمن است. برای تجارت با خدا اول باید ایمان به خدا و رسولش داشته باشید و بعد باید در راه خدا جهاد کنید با اموال و جان هایتان و امکانات خودتان را در راه خدا هزینه کنید، امام را یاری و نصرت دهید. و خداوند می فرماید: «اگر وارد میدان تجارت شوید به فوز عظیم می رسید. در کنار آن فلاح وپیروزی یک فتح غریبی هم در انتظار شماست.»
قوم حضرت موسی با اینکه می دانستند ایشان پیامبر خداست و معجزاتش را دیده بودند، اما خیلی ایشان را آزار می دادند تا ایشان را خسته کنند و از میدان به در کنند. خدای متعال قوم فاسق را هدایت نمی کند. اینها در مسیر هدایت نیستند و در وادی ضلالت قرار دارند. کسانی که مقابل دعوت انبیاء به جای اینکه تسلیم شوند، مقاومت می کنند، ظلم می کنند و خداوند اینها را نمی بخشد.
در سوره مبارکه صف، خدای متعال از اظهار دین خودش و اتمام نور الهی صحبت کرده و یک وعده قطعی داده است که این نور الهی را به اتمام می رساند و دینش را اظهار می کند. اتمام و اظهار دین محور بحث در این سوره هست. کفار می خواهند با دهان هایشان نور الهی را خاموش کنند و با دهان هایشان یک قولی درست می کنند تا مقابل قول پیامبر قرار بگیرند، ولی خداوند اراده و غرضش بر این است که این نور را به اتمام برساند و رسولش را فرستاده تا این دین را اظهار کند. وعده الهی صادق است.
این دین، یک دین واحد است و نبی اکرم (ص) نیز این دین را آورده و در ولایت ائمه معصومین علیهم السلام ادامه پیدا می کند. ولایت الهی در عالم ظاهر می شود و سایر ولایت ها محو می شوند. در اینجا صحبت از جریانی است که مقابل نور و دین الهی قرار گرفته اند. خدا هم این نور را به اتمام می رساند و این دین را دین غالب در سراسر عالم قرار می دهد. این همان دینی است که همه انبیا آورده اند ولی با نبی اکرم (ص) این دین به کمال خودش رسیده است. خداوند در ادامه سوره از یک عذاب علیم نام می برد ولی راه نجات از این عذاب را هم در ادامه معرفی می کند و می گوید اگر با خدا تجارت کنیم از این رنج بزرگ در امان می مانیم. این عذاب علیم، همان طرح دشمن است. برای تجارت با خدا اول باید ایمان به خدا و رسولش داشته باشید و بعد باید در راه خدا جهاد کنید با اموال و جان هایتان و امکانات خودتان را در راه خدا هزینه کنید، امام را یاری و نصرت دهید. و خداوند می فرماید: «اگر وارد میدان تجارت شوید به فوز عظیم می رسید. در کنار آن فلاح وپیروزی یک فتح غریبی هم در انتظار شماست.»
قوم حضرت موسی با اینکه می دانستند ایشان پیامبر خداست و معجزاتش را دیده بودند، اما خیلی ایشان را آزار می دادند تا ایشان را خسته کنند و از میدان به در کنند. خدای متعال قوم فاسق را هدایت نمی کند. اینها در مسیر هدایت نیستند و در وادی ضلالت قرار دارند. کسانی که مقابل دعوت انبیاء به جای اینکه تسلیم شوند، مقاومت می کنند، ظلم می کنند و خداوند اینها را نمی بخشد.
تاکنون نظری ثبت نشده است