display result search
- 1106
- 1000
- 1000
- 1000
اهلبیت (ع) و خصوصیات مومنان و شیعیان واقعی، جلسه دوم
سخنرانی از آیت الله حسین انصاریان با موضوع «اهلبیت (ع) و خصوصیات مومنان و شیعیان واقعی»، جلسه دوم، سال 1400
اگر روایات دارای سند و صحیح اهلبیت علیهم السلام نبود ما نمی دانستیم بخشی از آیات قرآن کریم که نامی در آیه نیست درباره چه کسی نازل شده است. ولی روایات مهمی هم در کتاب های معتبر تفسیری و حدیثی ما و هم در کتاب های غیر شیعه نقل شده که مصداق برخی از آیات را بیان می کند. مثلا در آیه 207 سوره بقره می خوانیم؛ «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ» و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است.
جان را معامله می کنند نه در مقابل پاداش و ثواب و بهشت، بلکه قیمت معامله جان را رضایت محبوب و معشوق قرار می دهند که این رضایت اصلا قابل مقایسه با بهشت و پاداش های دیگر نیست.
هم در کتاب های غیر شیعه، هم تفسیری و روایی و هم در کتاب های شیعه وقتی به این آیه رسیده اند، همه اعتراف کرده اند که این آیه درباره شخص امیر مومنان نازل شده و مربوط به آن شبی است که رسول خدا مامور به هجرت شده بودند و باید یک نفر جای پیامبر در بستر قرار می گرفت که امیر مومنان هجده نوزده ساله از این امر استقبال کرد و به رسول خدا عرض کرد که اگر من به جای شما در بستر شما بخوابم، آیا جان شما محفوظ می ماند؟ رسول خدا فرمود یقینا. امیر مومنان عرض کردند که من یک جان دارم، اگر هزار جان هم برای من بود، همه را برای به دست آوردن رضایت الهی فدای شما می کردم. نمونه کار امیرالمومنین در عالم نیست.
خدا در آیه 15 سوره مبارکه احقاف می فرماید: « وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَىٰ وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی ۖ إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ »
و ما انسان را به احسان در حق پدر و مادر خود سفارش کردیم، که مادر با رنج و زحمت بار حمل او کشید و باز با درد و مشقّت وضع حمل نمود و سی ماه تمام مدت حمل و شیرخواری او بود تا وقتی که طفل به حد رشد رسید و آدمی چهل ساله گشت (و عقل و کمال یافت آن گاه سزد که) عرض کند: بار خدایا، مرا بر نعمتی که به من و پدر و مادر من عطا فرمودی شکر بیاموز و به کار شایسته‌ای که رضا و خشنودی تو در آن است موفق دار و فرزندان مرا صالح گردان، من به درگاه تو باز آمدم و از تسلیمان فرمان تو شدم.
حدود نه روایت از اهلبیت علیهم السلام نقل شده که این آیه شرح حال وجود مقدس ابا عبدالله الحسین علیه السلام است. ابتدایش ورود اما به دنیا، در دنیا هم امام چهار برنامه را تحقق دادند که پروردگار در این آیه شریفه بیان کرده است. ورود دوم حضرت روز دوم محرم به کربلا و ورود سوم، هشت روز بعد از ورود به کربلا، ورود به عالم ملکوت و لاهوت و عالم الهی و آخرتی است.
اگر روایات دارای سند و صحیح اهلبیت علیهم السلام نبود ما نمی دانستیم بخشی از آیات قرآن کریم که نامی در آیه نیست درباره چه کسی نازل شده است. ولی روایات مهمی هم در کتاب های معتبر تفسیری و حدیثی ما و هم در کتاب های غیر شیعه نقل شده که مصداق برخی از آیات را بیان می کند. مثلا در آیه 207 سوره بقره می خوانیم؛ «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ» و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است.
جان را معامله می کنند نه در مقابل پاداش و ثواب و بهشت، بلکه قیمت معامله جان را رضایت محبوب و معشوق قرار می دهند که این رضایت اصلا قابل مقایسه با بهشت و پاداش های دیگر نیست.
هم در کتاب های غیر شیعه، هم تفسیری و روایی و هم در کتاب های شیعه وقتی به این آیه رسیده اند، همه اعتراف کرده اند که این آیه درباره شخص امیر مومنان نازل شده و مربوط به آن شبی است که رسول خدا مامور به هجرت شده بودند و باید یک نفر جای پیامبر در بستر قرار می گرفت که امیر مومنان هجده نوزده ساله از این امر استقبال کرد و به رسول خدا عرض کرد که اگر من به جای شما در بستر شما بخوابم، آیا جان شما محفوظ می ماند؟ رسول خدا فرمود یقینا. امیر مومنان عرض کردند که من یک جان دارم، اگر هزار جان هم برای من بود، همه را برای به دست آوردن رضایت الهی فدای شما می کردم. نمونه کار امیرالمومنین در عالم نیست.
خدا در آیه 15 سوره مبارکه احقاف می فرماید: « وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَىٰ وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی ۖ إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ »
و ما انسان را به احسان در حق پدر و مادر خود سفارش کردیم، که مادر با رنج و زحمت بار حمل او کشید و باز با درد و مشقّت وضع حمل نمود و سی ماه تمام مدت حمل و شیرخواری او بود تا وقتی که طفل به حد رشد رسید و آدمی چهل ساله گشت (و عقل و کمال یافت آن گاه سزد که) عرض کند: بار خدایا، مرا بر نعمتی که به من و پدر و مادر من عطا فرمودی شکر بیاموز و به کار شایسته‌ای که رضا و خشنودی تو در آن است موفق دار و فرزندان مرا صالح گردان، من به درگاه تو باز آمدم و از تسلیمان فرمان تو شدم.
حدود نه روایت از اهلبیت علیهم السلام نقل شده که این آیه شرح حال وجود مقدس ابا عبدالله الحسین علیه السلام است. ابتدایش ورود اما به دنیا، در دنیا هم امام چهار برنامه را تحقق دادند که پروردگار در این آیه شریفه بیان کرده است. ورود دوم حضرت روز دوم محرم به کربلا و ورود سوم، هشت روز بعد از ورود به کربلا، ورود به عالم ملکوت و لاهوت و عالم الهی و آخرتی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است